Vertaling van "hij uiteindelijk beslissingen " (Nederlands → Frans) :

De wet mag hem niet toelaten verder in detail te treden zodat hij uiteindelijk beslissingen zal nemen die tegen het belang van kandidaat-kredietnemer ingaan.
La loi ne peut pas l'autoriser à recueillir des informations plus détaillées qui puissent l'amener à prendre finalement des décisions contraires à l'intérêt du candidat-emprunteur.

Dit sluit niet uit dat de Commissaris-generaal ongeacht deze delegatie van bevoegdheid voor het nemen van de in artikel 57/9, eerste lid, vermelde beslissingen en adviezen te allen tijde zelf beslissingen kan nemen en adviezen kan geven in individuele asieldossiers wanneer hij dit wenst en uiteindelijk als enige verantwoordelijk blijft voor het algemeen beleid van het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (Cf. Memorie van Toelichting bij de wet tot wijziging van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen (Gedr. St., Kamer, 2015/2016, 54, nr. 1852/001, 7),
Cela n'exclut pas qu'à tout moment, indépendamment de cette délégation de compétence et pour prendre des décisions et rendre des avis mentionnés dans l'article 57/9, alinéa premier, le Commissaire général peut lui-même statuer et rendre des avis dans les dossiers individuels en matière d'asile quand il le souhaite et, finalement, reste le seul responsable de la politique générale du Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides (Cf. Exposé des motifs de la loi modifiant la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers (Doc. parl., Chambre, 2015/2016, 54, n° 1852/001, 7),

Na vier negatieve beslissingen en een hongerstaking, stemde hij uiteindelijk in met een vrijwillige terugkeer met een internationale organisatie.
Après 4 décisions négatives et une grève de la faim, il avait fini par accepter un retour volontaire avec une organisation internationale.

Aangezien dezelfde spreker erop wees dat geenszins werd gepreciseerd dat « de regeling enkel geldt bij verzoek van de partijen en niet bij ambtshalve tussenkomst » (ibid.), antwoordde de minister : « [We bevinden] ons [...] in het stadium van de procedure waarin de onderzoeksrechter zijn onderzoek heeft beëindigd. Hij bezorgt het dossier aan het openbaar ministerie opdat het vorderingen kan instellen. Zodra het openbaar ministerie de vorderingen heeft ingesteld, wordt het dossier opnieuw aan de onderzoeksrechter bezorgd om te bepalen wanneer de zaak in de raadkamer behandeld wordt. In dit stadium van de procedure hebben de partijen inzage in het dossier en kunnen zij om bijkomende onderzoekshandelingen verzoeken. In de praktijk misbruiken sommigen de procedure waarbij zij een reeks bijkomende onderzoekshandelingen vragen om de rechtspleging te vertragen. Zij hopen om uiteindelijk voor het vonnisgerecht de overschrijding van de redelijke termijn te kunnen aanvoeren en zo veroordeling te ontlopen. Het wetsontwerp beoogt een beperking van het oneigenlijke verzoek om onderzoekshandelingen dat bij de onderzoeksrechter wordt ingediend om het onderzoek op een onredelijke wijze te vertragen. In de pers verschijnen vaak berichten over gerechtelijke beslissingen waarbij geen veroordeling wordt uitgesproken omdat de redelijke termijn overschreden is. Dankzij voorliggende ontwerpbepaling kan er voor alle procedures, en meer bepaald in fiscale aangelegenheden, werk worden gemaakt van een doeltreffendere rechtsbedeling. Spreekster meent dat de duur van de schorsing niet moet worden beperkt aangezien de partijen in de praktijk de verzoeken om onderzoekshandelingen niet groeperen. Telkens als bepaald wordt wanneer de zaak voor de raadkamer komt, verzoeken de partijen om nieuwe onderzoekshandelingen.
Le même intervenant relevant qu'il n'était nullement précisé que « la réglementation s'applique uniquement en cas de requête des parties et non dans le cadre de l'intervention d'office » (ibid.), la ministre répondit : « l'on est à un stade de la procédure où le juge d'instruction a terminé son instruction. Il communique le dossier au ministère public afin que celui-ci trace ses réquisitions. Lorsque le ministère public a tracé ses réquisitions, il retransmet le dossier au juge d'instruction afin de fixer l'affaire en chambre du conseil. A ce stade de la procédure, les parties ont accès au dossier et peuvent demander des devoirs complémentaires. La pratique montre que certaines personnes abusent de la procédure pour demander une série de devoirs complémentaires dans un but dilatoire. Ces personnes espèrent à terme pouvoir plaider le dépassement du délai raisonnable devant les juridictions de fond et échapper ainsi à toute condamnation. Le projet de loi vise à limiter les demandes abusives de devoirs qui sont formulées devant le juge d'instruction dans le but de prolonger l'instruction de manière non raisonnable. La presse fait souvent écho de décisions judiciaires qui refusent de prononcer des condamnations en raison du dépassement du délai raisonnable. La disposition en projet permettra pour l'ensemble des procédures, et notamment en matière fiscale, d'arriver à une justice plus efficace. L'intervenante pense qu'il ne faut pas limiter l'effet de la suspension dans le temps car, dans la pratique, les parties ne demandent pas les devoirs de manière groupée. Chaque fois que l'affaire est fixée devant la chambre du conseil, elles demandent de nouveaux devoirs.

Hij helpt ook de snelheid en de kwaliteit te verbeteren van de vier fasen in het nemen van kritieke beslissingen voor alle militaire operaties, met name het verwerven, inzamelen, aanwenden en overdragen van informatie, wat uiteindelijk tot de eindbeslissing leidt.
Il permet d'améliorer aussi la rapidité et la qualité des quatre étapes que comprend la boucle de décision critique pour toutes les opérations militaires, à savoir l'acquisition, la collecte, l'exploitation et la transmission des informations, aboutissant à la décision finale.

Hij heeft het Comité I uiteindelijk bevoegd verklaard, waarbij is gepreciseerd dat diens beslissingen « niet vatbaar [zijn] voor enig beroep » (artikel 9, vierde lid).
Il a finalement donné compétence au Comité R, en précisant que ses décisions « ne sont susceptibles d'aucun recours » (article 9, alinéa 4).