Vertaling van "hij zijn tekst heeft opgesteld en hij zich node verplicht ziet " (Nederlands → Frans) :

De raadpleging van de Hoge Raad lijkt hem echter niet absoluut noodzakelijk, aangezien de indiener van het voorstel reeds de nodige contacten heeft gehad voor hij zijn tekst heeft opgesteld en hij zich node verplicht ziet om tegen de stroom in te gaan om een verandering te kunnen invoeren.
Par ailleurs, la consultation du Conseil supérieur ne lui semble pas indispensable dans la mesure où l'auteur du texte a déjà pris tous les contacts requis avant de rédiger sa proposition et où il doit, contraint et forcé, aller à contre-courant pour pouvoir apporter un changement.

Overeenkomstig artikel 14 van het koninklijk besluit mag een werkgever, als hij zich verplicht ziet om het tewerkstellingsvolume te verminderen, niet uitgesloten worden van de voordelen van de Sociale Maribel, op voorwaarde dat : - hij, voorafgaand, per aangetekende brief, de vermindering van het tewerkstellingsvolume meldt aan het sociaal fonds, door de vermindering aan te duiden die het tewerkstellingsvolume ondergaat, uitgedrukt in voltijdse equivalenten, bij toepassing van de vermindering voorgesteld tijdens een volledig kalenderjaar; - het sociaal fonds het voorstel tot vermindering van het tewerkstellingsvolume goedkeurt op basis van objectieve criteria die vooraf werden opgesteld en via een gemotiveerde beslissing.
Conformément à l'article 14 de l'arrêté royal, s'il se voit obligé de réduire le volume de l'emploi, un employeur ne peut être exclu du bénéfice des avantages du Maribel social, à condition : - qu'il déclare au préalable, par lettre recommandée, la réduction du volume de l'emploi au fonds social, en indiquant la réduction que subit le volume de l'emploi exprimé en équivalents temps plein en application de la réduction proposée pendant une année civile complète; - que le fonds social approuve la proposition de réduction du volume de l'emploi sur la base de critères objectifs préalablement établis et par décision motivée.

Wanneer de rechter de accountant ondervraagt over de manier waarop hij de boekhouding heeft gedaan of de verschillende aangiftes heeft opgesteld, zal de accountant zich verplicht voelen een aantal elementen vrij te geven die hij niet noodzakelijk heeft uitgelegd aan zijn cliënt.
Lorsque l'expert comptable sera interrogé par le juge sur la manière dont il a tenu la comptabilité de son client, sur la manière dont il a rédigé les différentes déclarations, il va se sentir obligé de donner un certain nombre d'éléments qu'il n'aurait pas nécessairement expliqué à son client.

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Alors qu'en 1971 le législateur a prévu l'intervention du Fonds commun de garantie parce que, « pour des raisons de justice sociale, il ne convient pas de laisser sans réparation les victimes d'accidents de la circulation qui ne peuvent être dédommagées » (Doc. parl., Sénat, 1970-1971, n° 570, p. 52), en 1975 il a limité cette intervention sur la base de la justification suivante de l'amendement du Gouvernement qui est devenu la disposition en cause : « Le texte du 2° du § 1 de l'article 50, tel qu'il était rédigé dans le Doc. 570 obligeait le Fonds Commun de garantie à intervenir dans n'importe quelle hypothèse de non-intervention d'une compagnie d'assurance agréée; cela visait, par exemple, toutes les restrictions apportées à l'indemnisation des personnes lésées par la législation sur l'assurance de responsabilité civile automobile. Les conséquences pécuniaires de cette disposition auraient été très lourdes. C'est pourquoi l'amendement reprend le texte du projet de loi primitif sur le contrôle des entreprises d'assurance (Doc., Sénat, 269) qui prévoyait l'intervention du Fonds lorsque l'obligation d'assurance n'ayant pas été respectée, aucune entreprise d'assurance agréée n'est obligée par la loi à ladite réparation. Cette version est d'ailleurs celle du projet de loi relatif à l'assurance obligatoire de la responsabilité civile automobile (art. 20, § 1 , 2°), qui a déjà été adopté à la Chambre. L'amendement introduit en outre une disposition qui traduit la volonté des membres de la Commission des Affaires économiques d'étendre l'obligation d'intervention du Fonds à la réparation des dommages provoqués par un accident de la circulation imputable à un événement fortuit (Doc. Sénat, 570, p. 52) » (Doc. parl., Sénat, 1974-1975, n° 468-2, p. 19).

Indien de processen-verbaal van andere onderzoeksverrichtingen en ook van verhoren in een later stadium niet aan de verplichting van artikel 18, § 2, van de wet van 1990 op de voorlopige hechtenis onderworpen zijn, wordt in het voorontwerp van wet tot verbetering van de strafrechtspleging van de commissie Franchimont vooropgesteld dat het moet toegestaan worden aan de ondervraagde persoon, tegen wie ernstige aanwijzingen van schuld bestaan of die zich verschuilt achter het misdrijf, een kopie af te leveren van de verklaringen die hij heeft afgelegd indien hij daarom verzoekt (blz. 10 van het verslag) (art. 28quinquies , § 2, en artikel 57, § 2, van de voorgestelde tekst).
Pour le cas où les procès-verbaux d'autres actes d'instruction et d'auditions n'auraient pas été soumis, à un stade ultérieur, à l'obligation prévue par l'article 18, § 2, de la loi de 1990 relative à la détention préventive, l'avant-projet de loi relative à l'amélioration de la procédure pénale, rédigé par la Commission Franchimont, dispose qu'il faut autoriser la délivrance, à la personne interrogée contre laquelle existent des indices sérieux de culpabilité ou qui est lésée par l'infraction, d'une copie des déclarations qu'elle a faites, si elle en fait la demande (p. 10 du rapport) (art. 28quinquies, § 2, et art. 57, § 2, du texte proposé).

De Raad verklaart verder dat hij zich heeft ingezet voor de bestrijding van de uitbuiting van mensen en de bestrijding van illegale binnenkomst in de Unie. Zo heeft hij op 19 juli 2002 het kaderbesluit inzake bestrijding van mensenhandel goedgekeurd, op grond waarvan de lidstaten verplicht zijn de Raad en de Commissie uiterlijk 1 augustus 2004 de tekst toe te zenden van de bepalingen tot omzetting in hun nationaal recht van de verplichtingen die zijn opgelegd op grond van dit kaderbesluit.
C’est ainsi qu’a été adoptée une décision-cadre du 19 juillet 2002 relative à la lutte contre la traite des êtres humains, prévoyant que les États Membres communiquent au Conseil et à la Commission, avant le 1 août 2004, le texte des dispositions transposant dans leur droit national les obligations découlant de cette décision-cadre.