Vertaling van "hof vastgestelde criteria " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

de instructies voor de griffier worden door het Hof vastgesteld
les instructions au greffier sont établies par la Cour

het Statuut van het Hof is vastgesteld bij een aan dit Verdrag toegevoegd protocol
le statut de la Cour est fixé par un Protocole annexé au présent Traité

het Statuut van het Hof van Justitie wordt vastgesteld bij een afzonderlijk protocol
le statut de la Cour de justice est fixé par un Protocole sépare

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bovendien moet zijn voldaan aan de in rechtspraak van het Hof vastgestelde criteria betreffende de geschiktheid van een voertuig om in een verzameling te worden opgenomen (Hiermee verwijst het Hof naar de criteria opgesomd in het arrest Daiber)
Il faut en outre que soient remplis les critères établis par la jurisprudence de la Cour concernant les qualités requises pour qu’un véhicule puisse être admis au sein d’une collection (Ici la Cour renvoie aux critères énoncés dans l’arrêt Daiber).

2. a) Auvibel heeft geen enkele aanvraag in 2013 gekregen, zoals vermeld in haar jaarverslag (zie Auvibel Jaarverslag 2013, blz. 32: Onder de terugbetalingen maken we een onderscheid tussen de teruggaven die gedaan worden in overeenstemming met artikel 4 van het koninklijk besluit van 28 maart 1996 voor de export, de terugbetalingen aan personen en instellingen zoals bedoeld in artikel 57 van de wet van 30 juni 1994 betreffende het auteursrecht en de naburige rechten en de overblijvende terugbetalingen voor het gebruik van onderworpen producten voor andere doeleinden dan voor de "thuiskopie", zoals bedoeld in artikel 55 van de wet van 30 juni 1994 betreffende het auteursrecht en de naburige rechten, die beantwoorden aan de door het Europese Hof van Justitie vastgestelde criteria. Voor dit laatste type van terugbetaling werd tot op heden nog geen formeel verzoek van een eindgebruiker ingediend.).
Toutes les questions pratiques y sont abordées. 2. a) Il ressort du rapport annuel d'Auvibel pour l'année 2013 qu'aucune demande n'a été reçue en 2013 (Rapport Annuel d'Auvibel pour l'année 2013, p. 32: "Parmi les remboursements, on distingue les restitutions qui sont effectuées conformément à l'article 4 de l'arrêté royal du 28 mars 1996 pour l'exportation, les remboursements aux personnes et institutions visées à l'article 57 de la loi du 30 juin 1994 relative au droit d'auteur et aux droits voisins et les remboursements résiduaires pour l'utilisation de produits soumis à des fins autres que la "reproduction privée" telle que mentionnée à l'article 55 de la loi du 30 juin 1994 relative au droit d'auteur et aux droits voisins et répondant aux critères fixés par la CJUE. Ce dernier type de remboursement n'a à ce jour fait l'objet d'aucune demande formelle d'un utilisateur". ).

25. merkt op dat mechanismen voor alternatieve geschillenbeslechting vaak afhankelijk zijn van de bereidheid tot medewerking van de handelaar en is van oordeel dat een doeltreffend juridisch verhaalsysteem een sterke prikkel voor de partijen kan vormen om hun geschil buitengerechtelijk te schikken, waardoor een aanzienlijk aantal zaken zonder tussenkomst van de rechter zou kunnen worden opgelost; spoort aan tot de invoering van ADR-regelingen op Europees niveau zodat geschillen snel en op goedkope wijze kunnen worden beslecht en daardoor een aantrekkelijker optie dan gerechtelijke procedure zullen vormen en stelt voor dat de rechters die de voorafgaande ontvankelijkheidstoets voor een collectieve vordering uitvoeren tevens de bevoegdheid krijgen om partijen te verplichten eerst naar een voor alle partijen bevredigende oplossing te zoeken alvorens een collectieve schadevergoedingsactie voor de rechtbank in te stellen; is van oordeel dat de door het Hof vastgestelde criteria een goed uitgangspunt vormen voor het invoeren van deze bevoegdheid; benadrukt echter dat dergelijke mechanismen, zoals de naam het al aangeeft, alleen bij wijze van alternatief voor een gerechtelijke verhaalprocedure mogen worden ingezet, en daarvoor geen voorwaarde mogen vormen;
25. note que les modes alternatifs de règlement des litiges dépendent souvent de la volonté de coopérer du professionnel visé; est convaincu que l'existence d'un système efficace d'action judiciaire aurait pour effet d'inciter fortement les parties à trouver une solution extrajudiciaire, ce qui pourrait éviter un nombre considérable de contentieux; encourage la création de programmes de résolution alternative des conflits (ADR) au niveau européen de manière à permettre un règlement des litiges qui soit rapide et peu coûteux et constitue une solution plus attrayante que des procédures en justice; propose que les magistrats chargés de vérifier la recevabilité préalable d'une action collective soient aussi compétents pour ordonner aux parties concernées de rechercher une résolution consensuelle collective de la plainte avant d'engager des procédures judiciaires collectives; estime que les critères élaborés par la Cour devraient constituer le point de départ en vue de l'instauration de cette compétence; souligne toutefois que ces mécanismes (comme leur nom l'indique) devraient toujours être une simple solution en alternative au recours judiciaire, et non pas constituer une condition préalable à celui-ci;

Vermeldt zij dat de rechters ­ en vooral het grondwettelijke hof ­ in deze Staten over het algemeen van oordeel zijn dat zodra de grondwetgever bepaalde criteria van onderscheid naar voren schuift, hij hiermee wil beklemtonen dat de aldus vastgestelde criteria een grotere waakzaamheid vanwege de rechters verdienen en bijgevolg een strengere toetsing moeten ondergaan.
Il faut savoir que généralement, dans ces États, les juges ­ et surtout la juridiction constitutionnelle ­ considèrent que, dès le moment où le constituant entend mettre en évidence tel ou tel critères de distinction, il veut souligner que les critères ainsi identifiés méritent de la part des juges une plus grande vigilance et, par conséquent, réclament un contrôle plus strict.

In het eerste arrest over deze kwestie in de zaak-Engel tegen Nederland van 8 juni 1976 heeft het Hof drie criteria vastgesteld om van een strafvervolging in de zin artikel 6 EVRM, te kunnen spreken.
Dans le premier arrêt de l'espèce, rendu dans l'affaire Engel contre Pays-Bas, le 8 juin 1976, la Cour a retenu trois critères pour que l'on puisse parler de poursuites pénales au sens de l'article 6 de la CEDH.

2. Indien een verdragsluitende partij op basis van haar eigen beoordeling of die van de Europese Commissie, van oordeel is dat een andere verdragsluitende partij niet het nodige heeft gedaan om gevolg te geven aan het in lid 1 bedoelde arrest van het Hof van Justitie, kan zij de zaak aanhangig maken bij het Hof van Justitie en vragen dat financiële sancties worden opgelegd overeenkomstig de criteria die de Europese Commissie in het kader van artikel 260 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie heeft vastgesteld.
2. Lorsque, sur la base de sa propre évaluation ou de celle de la Commission européenne, une partie contractante considère qu'une autre partie contractante n'a pas pris les mesures nécessaires pour se conformer à l'arrêt de la Cour de justice visé au paragraphe 1 , elle peut saisir la Cour de justice de l'affaire et demander que des sanctions financières soient infligées selon les critères établis par la Commission européenne dans le cadre de l'article 260 du Traité sur le fonctionnement de l'Union européenne.

Bij deze beoordeling wordt alleen nagegaan of deze eisen verenigbaar zijn met de reeds door het Hof van Justitie vastgestelde criteria inzake de vrijheid van vestiging.
L'évaluation devrait porter uniquement sur la compatibilité de ces exigences avec les critères déjà fixés par la Cour de justice quant à la liberté d'établissement.

De lidstaten zijn verplicht verliezen en schade te vergoeden die personen hebben geleden op grond van inbreuken op het Gemeenschapsrecht waarvoor de lidstaten volgens de door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen vastgestelde criteria aansprakelijk kunnen worden gesteld.
Les États membres sont tenus de réparer les préjudices causés aux particuliers en raison de violations du droit communautaire dont ils peuvent être tenus responsables selon les critères établis par la Cour de justice.