Vertaling van "hun belgisch kind " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Comité voor de Rechten van het Kind | Internationaal Comité voor de Rechten van het Kind | Kinderrechtencomité | Kinderrechtencomité van de Verenigde Naties | Kinderrechtencomité van de VN | VN-Comité inzake de Rechten van het Kind | VN-Comité voor de Rechten van het Kind | VN-Commissie voor de Rechten van het Kind | VN-Kinderrechtencomité
Comité des droits de l'enfant | CDE [Abbr.]

onwettig kind [ buitenechtelijk kind | onecht kind ]
enfant naturel [ enfant illégitime ]

kinderbescherming [ jeugdzorg | mishandeld kind | morele bescherming van het kind ]
protection de l'enfance [ aide à l'enfance | enfant maltraité | enfant soldat | protection morale de l'enfant ]

aangenomen kind | adoptief kind | geadopteerd kind
enfant adopté | enfant adoptif

kind dat buiten het huwelijk wordt geboren | natuurlijk kind | onwettig kind
enfant illégitime | enfant naturel | enfant né hors mariage

hoederecht [ gezag over het kind ]
droit de garde [ droit de garde des enfants ]

psychiatrische beoordeling van een kind uitvoeren
réaliser l'évaluation psychiatrique d’un enfant

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Volgens de memorie van toelichting bij de wet van 6 juli 2017 houdende vereenvoudiging, harmonisering, informatisering en modernisering van bepalingen van burgerlijk recht en van burgerlijk procesrecht alsook van het notariaat, en houdende diverse bepalingen inzake justitie, kan die situatie zich ook "bijvoorbeeld voordoen wanneer Belgische ouders die hun gewone verblijfplaats in het buitenland hebben, de geboorteaangifte van hun Belgisch kind komen doen bij een consulaire beroepspost, overeenkomstig artikel 7, 1°, van het Consulair Wetboek" (Wetsontwerp houdende vereenvoudiging, harmonisering, informatisering en modernisering van bepalingen van burgerlijk recht en van burgerlijk procesrecht alsook van het notariaat, en houdende diverse bepalingen inzake justitie, Memorie van toelichting, op.cit., nr. 54-2259/001, blz.47).
Selon l'exposé des motifs de la loi du 6 juillet 2017 portant simplification, harmonisation, informatisation et modernisation de dispositions de droit civil et de procédure civile ainsi que du notariat, et portant diverses mesures en matière de justice, cette situation peut également se présenter « par exemple lorsque des parents belges qui résident habituellement à l'étranger, viennent déclarer la naissance de leur enfant belge auprès d'un poste consulaire de carrière, conformément à l'article 7, 1°, du Code consulaire» (Projet de loi portant simplification, harmonisation, informatisation et modernisation de dispositions de droit civil et de procédure civile ainsi que du notariat, et portant diverses mesures en matière de justice, Exposé des motifs, op.cit., n° 54-2259/001, p. 47).

Voortaan kan een Belgisch kind waarvan de naam aan de ouders werd opgelegd door de Staat die de akte van geboorte of van erkenning heeft opgesteld, een door hen gekozen naam dragen, zoals voorzien in de artikelen 335 (naam van de vader, naam van de moeder, één die samengesteld is uit hun twee namen in de door hen gekozen volgorde) of 335ter (naam van de moeder, van de meemoeder, één die samengesteld is uit hun twee namen, in de door hen gekozen volgorde) van het Burgerlijk Wetboek op het ogenblik van de erkenning van die akten.
Dorénavant, un enfant belge dont le nom a été imposé aux parents par l'Etat qui a dressé l'acte de naissance ou de reconnaissance peut porter un nom choisi par ceux-ci visé aux articles 335 (nom du père, nom de la mère, deux noms accolés dans l'ordre qu'ils déterminent) ou article 335ter (nom de la mère, de la coparente, deux noms accolés dans l'ordre qu'elles déterminent) du Code civil au moment de la reconnaissance de ces actes.

Voorbeeld 2 : Een Belgisch kind werd op 21 september 2016 in Duitsland geboren, waar de ouders hun gewone verblijfplaats hebben.
Exemple 2 : Un enfant belge est né le 21 septembre 2016 en Allemagne où les parents résident.

o Aldus kunnen de ouders de keuze van het toepasselijk recht die zij voordien hebben gedaan om de naam of de voornamen van hun gemeenschappelijk kind vast te stellen niet meer in vraag stellen door het afleggen van een nieuwe verklaring voor een andere Belgische autoriteit (bijvoorbeeld voor een ambtenaar van de burgerlijke stand van een gemeente, nadat zij eerder bij een consulaire ambtenaar of een andere ambtenaar van de burgerlijke stand geweest zijn).
o Ainsi, les parents ne peuvent pas remettre en cause le choix de la loi applicable qu'ils ont exercé précédemment pour déterminer le nom ou les prénoms de leur enfant commun et ce, en faisant une nouvelle déclaration devant une autre autorité belge (par exemple devant un officier de l'état civil d'une commune après avoir saisi précédemment un officier consulaire ou un autre officier de l'état civil).

Voorbeeld 1 : Een Belgisch kind wordt op 3 januari 2018 in Frankrijk geboren, waar de ouders hun gewone verblijfplaats hebben.
Exemple 1 : Un enfant belge est né le 3 janvier 2018 en France où les parents résident.

De burgers van Staten die geen lid zijn van de Europese Unie (hierna : derdelanders) die zich zouden willen voegen bij hun Belgisch kind, kunnen dat alleen als dat kind nog minderjarig is (artikel 40ter, eerste lid, tweede streepje).
Les citoyens d'Etats non-membres de l'Union européenne (ci-après : ressortissants de pays tiers) qui voudraient rejoindre leur enfant belge ne le peuvent que si cet enfant est encore mineur (article 40ter, alinéa 1, deuxième tiret).

De in het geding zijnde bepaling had tot gevolg dat de bloedverwanten in de opgaande lijn, onderdanen van niet-lidstaten van de Europese Unie, van een Belg, het verblijfsrecht van de Europese onderdanen genoten, zoals werd bepaald in de artikelen 42 en 43 van de wet van 15 december 1980, met verwijzing naar de « verordeningen en richtlijnen van de Europese Gemeenschappen », op voorwaarde dat zij « ten laste » zijn van hun Belgisch kind.
La disposition en cause avait pour conséquence que les ascendants ressortissants d'Etats non communautaires d'un Belge bénéficiaient du droit de séjour des ressortissants communautaires, tel qu'il était prévu par les articles 42 et 43 de la loi du 15 décembre 1980, en référence aux « règlements et directives des Communautés européennes », à la condition qu'ils soient « à charge » de leur enfant belge.

De gelijkstelling van de vreemde bloedverwanten in opgaande lijn met de gemeenschapsonderdanen - met de daaruit volgende rechten die zijn verbonden aan die hoedanigheid - kan dus, krachtens de in het geding zijnde bepaling, enkel worden uitgevoerd voor zover die personen « ten laste zijn » van hun kind, wat een materiële en financiële tenlasteneming door hun Belgisch kind veronderstelt.
L'assimilation des ascendants étrangers aux ressortissants communautaires - avec les droits subséquents attachés à cette qualité - ne peut donc s'opérer, en vertu de la disposition en cause, que pour autant que ces personnes soient « à charge » de leur enfant, ce qui suppose une prise en charge matérielle et financière par leur enfant belge.

De verwijzende rechter is van mening dat, wanneer artikel 40, § 6, van de wet van 15 december 1980 van toepassing is op het minderjarige Belgische kind van vreemde ouders en wanneer de voorwaarde van tenlasteneming van de bloedverwanten in de opgaande lijn door het kind, opdat eerstgenoemden aanspraak kunnen maken op een recht van vestiging in België niet is vervuld, daaruit blijkt dat, in tegenstelling tot het Belgische kind van Belgische ouders, het minderjarige Belgische kind wiens ouders niet de Belgische nationaliteit hebben en dat zijn vreemde ouders niet ten laste neemt « ofwel in België moet leven in de onzekerheid die voortvloeit uit de onwettigheid van het verblijf van zijn bloedverwanten in de opgaande lijn indien die laatstgenoemden beslissen om te blijven in het land waarvan het kind de nationaliteit heeft, ofwel zijn ouders moet volgen naar hun land van herkomst en het voordeel verliest van de economische en sociale rechten die het alleen in België kan genieten ».
Dans le raisonnement du juge a quo, lorsque l'article 40, § 6, de la loi du 15 décembre 1980 s'applique à l'enfant belge mineur de parents étrangers, la condition de prise en charge des ascendants par l'enfant pour que ceux-ci puissent se prévaloir d'un droit à l'établissement en Belgique n'étant pas remplie, il en résulte que, contrairement à l'enfant belge de parents belges, l'enfant belge mineur dont les parents n'ont pas la nationalité belge et qui ne prend pas en charge ses parents étrangers, doit « soit vivre en Belgique dans l'insécurité résultant de l'illégalité du séjour de ses ascendants, si ceux-ci décident de rester dans le pays dont il a la nationalité, soit suivre ses parents dans leur pays d'origine et perdre le bénéfice des droits économiques et sociaux dont il ne peut jouir qu'en Belgique ».