Traduction de «icc vervult » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een voorkeur voor seksuele activiteit die het toebrengen van pijn of vernedering of vastbinden meebrengt. Indien de betrokkene graag de passieve rol vervult bij een dergelijke stimulatie dan wordt dat masochisme genoemd; indien de actieve rol, sadisme. Dikwijls ondervindt iemand bij zowel sadistische als masochistische activiteiten seksuele opwinding. | Neventerm: | masochisme | sadisme
Définition: Préférence pour une activité sexuelle qui implique douleur, humiliation ou asservissement. Si le sujet préfère être l'objet d'une telle stimulation, on parle de masochisme; s'il préfère en être l'exécutant, il s'agit de sadisme. Souvent, un individu obtient l'excitation sexuelle par des comportements à la fois sadiques et masochistes. | Masochisme Sadisme

ziekenhuis dat een stageverlenende functie vervult
institution de stage

mobiel in-house netwerk | MCPS(mobile customer premises network),een MCPN is via radioverbindingen met het PLMN verbonden.De terminals die in verbinding staan met het MCPN kunnen met kabels of via radioverbindingen verbonden zijn.Het MCPN vervult schakelfuncties(t.b.v.interne oproepen)en mogelijk andere functies [Abbr.]
réseau local d'abonnés mobiles | réseau privé d'usagers mobiles

Amerikaanse interstatencommissie voor handel | ICC [Abbr.]
Commission du commerce inter-états | ICC [Abbr.]

Internationale Koffieraad | ICC [Abbr.]
Conseil international du café | CIC [Abbr.]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

73. herhaalt zijn volledige steun voor de werkzaamheden van het Internationaal Strafhof (ICC) die erop zijn gericht een einde te maken aan de straffeloosheid ten aanzien van plegers van de ernstigste misdaden die de internationale gemeenschap aangaan en gerechtigheid te bieden aan slachtoffers van oorlogsmisdaden, misdrijven tegen de menselijkheid en genocide; blijft alert voor pogingen om de legitimiteit of de onafhankelijkheid van het ICC te ondermijnen; herinnert aan de essentiële rol die het ICC vervult in het tweeledige proces van rechtspraak en verzoening; spoort de EU en de lidstaten van de EU aan om samen te werken met het Hof om het sterke diplomatieke en politieke steun te bieden in haar bilaterale betrekkingen en in alle fora, waaronder de VN; uit zijn bezorgdheid dat meerdere aanhoudingsbevelen nog niet zijn uitgevoerd; dringt er bij de EU en haar lidstaten en de speciale vertegenwoordigers van de EU op aan om het Internationaal Strafhof, de handhaving van zijn besluiten en de strijd tegen straffeloosheid met betrekking tot misdaden onder het Statuut van Rome, actief te promoten; beschouwt het groeiende aantal staten dat partij is als een belangrijke ontwikkeling voor de versterking van het universele karakter van het Hof; is ingenomen met de ratificatie van het Statuut van Rome door Ivoorkust in februari 2013, maar betreurt het dat geen enkel land het statuut heeft geratificeerd in 2014; moedigt de EU en de lidstaten van de EU aan om meer inspanningen te doen voor het bevorderen van de ratificering en tenuitvoerlegging van het Statuut van Rome teneinde de toegang van slachtoffers van ernstige misdaden tot justitie onder het internationaal recht te verruimen; roept de lidstaten van de EU, als partijen bij het Statuut van Rome van het ICC, op om het van voldoende middelen te voorzien zodat het zijn mandaat eerlijk en doeltreffend kan uitoefenen; moedigt de EU aan om bijstand te blijven verlenen aan internationale strafrechtspleging en het ICC, o ...
73. exprime une nouvelle fois son soutien sans réserve à la Cour pénale internationale (CPI) dans son rôle visant à mettre fin à l'impunité des auteurs des crimes les plus graves qui préoccupent la communauté internationale et à rendre justice aux victimes de crimes de guerre, de crimes contre l'humanité et de génocides; reste vigilant vis-à-vis de toute tentative de saper sa légitimité ou son indépendance; rappelle son rôle essentiel dans le double processus de justice et de réconciliation; exhorte l'Union et ses États membres à collaborer avec la Cour et à lui apporter un soutien diplomatique et politique solide dans leurs relations bilatérales et au sein de tous les forums, y compris aux Nations unies; s'inquiète du fait que plusieurs mandats d'arrêt n'ont toujours pas été exécutés; invite l'Union européenne, les États membres et les représentants spéciaux de l'Union européenne à promouvoir activement la CPI, l'exécution de ses décisions et la lutte contre l'impunité des crimes relevant du Statut de Rome; considère le nombre croissant d'États parties comme une évolution importante dans le renforcement de l'universalité de la Cour; se félicite de la ratification du statut de Rome par la Côte d'Ivoire en février 2013, mais regrette qu'aucun État ne l'ait ratifié en 2014; encourage l'Union et ses États membres à intensifier leurs efforts en vue d'encourager la ratification et la mise en œuvre du statut de Rome afin d'élargir l'accès à la justice des victimes de crimes graves en droit international; invite les États membres de l'Union, en tant qu'États parties au statut de Rome de la CPI, à fournir à celle-ci les moyens nécessaires pour exercer son mandat de manière équitable et efficace; encourage l'Union à continuer de fournir une assistance à la justice pénale internationale et à la CPI, y compris en soutenant les acteurs de la société civile par le biais de l'IEDDH;

49. Op 13 februari 2009 keurt de Werkgroep een definitief voorstel inzake de misdaad van agressie goed (ICC-ASP/7/SWGCA/2, bijlage I), waarover zal worden gedebatteerd tijdens de eerste Herzieningsconferentie van het Statuut van Rome, en vervult op die wijze de opdracht die de Vergadering van Staten die partij zijn hem toevertrouwde tijdens haar eerste zitting in september 2002.
49. Le 13 février 2009, le Groupe de travail, achevant ainsi le mandat qui lui avait été confié par l'Assemblée des États Parties lors de sa première session, en septembre 2002, adopte une proposition définitive concernant le crime d'agression (ICC-ASP/7/SWGCA/2, annexe I) destinée à être débattue lors de la première Conférence de révision du Statut de Rome.

27. constateert dat het concept „verantwoordelijkheid voor bescherming (R2P)” goed aanslaat bij VN-organen als de Veiligheidsraad, de Algemene Vergadering en de Raad voor de rechten van de mens; benadrukt dat R2P een ruimer begrip is dat meer omvat dan alleen militair ingrijpen; merkt op dat ook een nieuwe interpretatie opgang doet („verantwoordelijkheid bij het beschermen”), die oorspronkelijk na de Libië-crisis door sommige BRIC-landen, met name Brazilië, in omloop werd gebracht; moedigt het verdere debat aan over de vraag hoe de VN-organen, met name de Veiligheidsraad, dit concept eventueel kunnen aanwenden met het oog op een grotere samenwerking tussen lidstaten in geval van crisis; onderstreept in het bijzonder de preventieve rol die het Internationale Strafhof vervult, met name het Bureau van de Aanklager, en het heilzame effect in dit opzicht van de verwijzingen naar het ICC door de VN-veiligheidsraad;
27. relève que la notion de «responsabilité de protéger» a bien progressé au sein des organes des Nations unies tels que le Conseil de sécurité, l'AGNU et le CDH; souligne que cette notion a un caractère global qui s'étend au-delà de la seule intervention militaire; prend acte d'une nouvelle interprétation qui est en train de voir le jour («protection des civils»), qui a été lancée par certains pays BRIC, en particulier le Brésil, à la suite de la crise libyenne; souhaite voir approfondie la question de savoir comment les organes des Nations unies, en particulier le Conseil de sécurité, pourraient exploiter cette notion en assurant une meilleure coopération entre les États membres en cas de crise; souligne notamment le rôle préventif que joue à cet égard la Cour pénale internationale, notamment le Bureau du procureur, et le bien-fondé des saisines de la CPI par le Conseil de sécurité des Nations unies;

26. constateert dat het concept "verantwoordelijkheid voor bescherming (R2P)" goed aanslaat bij VN-organen als de Veiligheidsraad, de Algemene Vergadering en de Raad voor de rechten van de mens; benadrukt dat R2P een ruimer begrip is dat meer omvat dan alleen militair ingrijpen; merkt op dat ook een nieuwe interpretatie opgang doet ("verantwoordelijkheid bij het beschermen"), die oorspronkelijk na de Libië-crisis door sommige BRIC-landen, met name Brazilië, in omloop werd gebracht; moedigt het verdere debat aan over de vraag hoe de VN-organen, met name de Veiligheidsraad, dit concept eventueel kunnen aanwenden met het oog op een grotere samenwerking tussen lidstaten in geval van crisis; onderstreept in het bijzonder de preventieve rol die het Internationale Strafhof vervult, met name het Bureau van de Aanklager, en het heilzame effect in dit opzicht van de verwijzingen naar het ICC door de VN-veiligheidsraad;
26. relève que la notion de "responsabilité de protéger" a bien progressé au sein des organes des Nations unies tels que le Conseil de sécurité, l'AGNU et le CDH; souligne que cette notion a un caractère global qui s'étend au-delà de la seule intervention militaire; prend acte d'une nouvelle interprétation qui est en train de voir le jour ("protection des civils"), qui a été lancée par certains pays BRIC, en particulier le Brésil, à la suite de la crise libyenne; souhaite voir approfondie la question de savoir comment les organes des Nations unies, en particulier le Conseil de sécurité, pourraient exploiter cette notion en assurant une meilleure coopération entre les États membres en cas de crise; souligne notamment le rôle préventif que joue à cet égard la Cour pénale internationale, notamment le Bureau du procureur, et le bien-fondé des saisines de la CPI par le Conseil de sécurité des Nations unies;