Traduction de «in vrijheid stellen tegen borgstelling » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

in vrijheid stellen tegen borgstelling | vrijlaten tegen borgsom
mettre en liberté sous caution

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Indien echter uit de uiterst nauwkeurige analyse van elk individueel dossier blijkt dat er bij de betrokkene geen risico meer is dat hij opnieuw misdrijven zal begaan tegen de integriteit van personen en dat het mogelijk is hem onder toezicht vrij te laten door hem bijzondere voorwaarden op te leggen, kunnen de strafuitvoeringsrechtbanken hem voorwaardelijk in vrijheid stellen, zoals dat trouwens reeds voorzien is in de huidige wetgeving, waarbij de minister van Justitie een voorwaardelijke invrijheidstelling kan toestaan aan de veroordeelde die ter beschikking van de regering is geplaatst.
Mais s'il apparaît de l'analyse rigoureuse de chaque dossier individuel que l'intéressé ne représente plus de risque de commettre à nouveau des infractions portant atteinte à l'intégrité des personnes et qu'il est possible de lui accorder une libération sous surveillance en lui imposant des conditions particulières à respecter, alors les tribunaux de l'application des peines pourront lui octroyer une libération conditionnelle, comme d'ailleurs le prévoit déjà la législation actuelle où le ministre de la Justice peut aussi accorder une libération conditionnelle au condamné mis à la disposition du gouvernement.

Indien echter uit de uiterst nauwkeurige analyse van elk individueel dossier blijkt dat er bij de betrokkene geen risico meer is dat hij opnieuw misdrijven zal begaan tegen de integriteit van personen en dat het mogelijk is hem onder toezicht vrij te laten door hem bijzondere voorwaarden op te leggen, kunnen de strafuitvoeringsrechtbanken hem voorwaardelijk in vrijheid stellen, zoals dat trouwens reeds voorzien is in de huidige wetgeving, waarbij de minister van Justitie een voorwaardelijke invrijheidsstelling kan toestaan aan de veroordeelde die ter beschikking van de regering is geplaatst.
Mais s'il apparaît de l'analyse rigoureuse de chaque dossier individuel que l'intéressé ne représente plus de risque de commettre à nouveau des infractions portant atteinte à l'intégrité des personnes et qu'il est possible de lui accorder une libération sous surveillance en lui imposant des conditions particulières à respecter, alors les Tribunaux d'application des peines pourront lui octroyer une libération conditionnelle comme d'ailleurs le prévoit déjà la législation actuelle où le ministre de la Justice peut aussi donner une libération conditionnelle au condamné mis à la disposition du gouvernement.

1. Dit voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad is erop gericht gemeenschappelijke minimumnormen vast te stellen met betrekking tot het recht van verdachten en beklaagden in strafprocedures op voorlopige rechtsbijstand wanneer hun de vrijheid is ontnomen en op voorlopige rechtsbijstand en rechtsbijstand voor personen tegen wie een procedure loopt krachtens Kaderbesluit 2002/584/JBZ betreffende het Europees aanhoudingsbevel ("gezochte personen").
1. La présente proposition de directive du Parlement européen et du Conseil vise à définir des normes minimales communes régissant le droit à l’aide juridictionnelle provisoire conféré aux suspects et aux personnes poursuivies dans le cadre de procédures pénales lorsqu’ils sont privés de liberté, ainsi que le droit à l’aide juridictionnelle provisoire et à l’aide juridictionnelle conféré aux personnes faisant l'objet d'une procédure en application de la décision-cadre 2002/584/JAI du Conseil relative au mandat d’arrêt européen (ci-après les «personnes dont la remise est demandée»).

Zo zou het onaanvaardbaar zijn dat er omwille van de omslachtige assisenprocedure geen vervolging wordt ingesteld tegen het feit dat de persvrijheid wordt misbruikt om het in artikel 19 van de Grondwet gewaarborgde principe van de vrijheid van eredienst in vraag te stellen.
Il serait notamment inadmissible qu'en raison de la lourdeur de la procédure des assises, aucune poursuite ne soit intentée lorsque l'on abuse de la liberté de la presse pour remettre en cause le principe de la liberté de culte garanti par l'article 19 de la Constitution.

In B.15 heeft het Hof geoordeeld dat de bestreden artikelen II. 10 en III. 20 de vrijheid van onderwijs niet schenden op grond van, onder meer, de overwegingen dat het recht op onderwijs van het kind de keuzevrijheid van de ouders op het vlak van het onderwijs dat zij aan het leerplichtige kind wensen te verstrekken, kan beperken (B.11.2); dat de verplichte examens de ouders in staat stellen het niveau van het onderwijs dat zij verstrekken of laten verstrekken te evalueren en eventueel aan te passen (B.14.2); dat de bestreden bepalingen het niet mogelijk maken de verstrekkers van huisonderwijs een leerplan op te leggen (B.14.3 en B.26.2); dat de beoordeling van het onderwijsniveau via de examencommissie rekening dient te houden met de pedagogische methoden, alsook met de ideologische, filosofische of religieuze opvattingen van de ouders, op voorwaarde dat die methodes en opvattingen niet indruisen tegen het recht van het kind op onderwijs met naleving van de fundamentele vrijheden en rechten en geen afbreuk doen aan de kwaliteit van het onderwijs, noch aan het te bereiken onderwijsniveau (B.14.3); dat het in overeenstemming is zowel met het doel dat erin bestaat het recht op onderwijs van iedere leerplichtige te waarborgen, als het belang van de betrokken leerplichtige in voorkomend geval in een verandering van onderwijstype te voorzien door zijn verplichte inschrijving in een in de artikelen II. 10 en III. 20 vermelde onderwijsinrichting of vormingscentrum (B.14.4).
En B.15, la Cour a jugé que les articles II. 10 et III. 20 attaqués ne violent pas la liberté d'enseignement, considérant notamment que le droit à l'enseignement de l'enfant peut limiter le libre choix des parents quant à l'enseignement qu'ils souhaitent dispenser à leur enfant soumis à l'obligation scolaire (B.11.2); que les examens obligatoires permettent aux parents d'évaluer et éventuellement d'adapter le niveau de l'enseignement qu'ils dispensent ou font dispenser (B.14.2); que les dispositions attaquées ne permettent pas d'imposer un programme d'études aux dispensateurs de l'enseignement à domicile (B.14.3 et B.26.2); que l'appréciation du niveau d'études via le jury doit prendre en compte les méthodes pédagogiques et les conceptions idéologiques, philosophiques ou religieuses des parents, à condition que ces méthodes et conceptions ne soient pas contraires au droit de l'enfant à l'enseignement dans le respect des droits et libertés fondamentaux et ne portent atteinte ni à la qualité de l'enseignement, ni au niveau d'études à atteindre (B.14.3); qu'il est conforme tant au but, qui consiste à garantir le droit à l'enseignement de chaque enfant soumis à l'obligation scolaire, qu'à l'intérêt de l'enfant soumis à l'obligation scolaire concerné, de prévoir le cas échéant un autre type d'enseignement par son inscription obligatoire dans un établissement d'enseignement ou un centre de formation mentionné aux articles II. 10 et III. 20 (B.14.4).

Verordening (EG) nr. 1383/2003 heeft gemeenschappelijke regels ingevoerd die ten doel hebben een verbod in te stellen op het binnenbrengen, het in het vrije verkeer brengen, het verlaten van het douanegebied, de uitvoer, de wederuitvoer en het plaatsen onder een schorsingsregeling, in een vrije zone of in een vrij entrepot, van namaakgoederen of door piraterij verkregen goederen en de onwettige handel in deze goederen tegen te gaan zonder de vrijheid van het wettige handelsverkeer te hinderen.
Le règlement (CE) no 1383/2003 a introduit des règles communes dans le but d'interdire l'introduction, la mise en libre pratique, la sortie, l'exportation, la réexportation, le placement sous un régime suspensif, en zone franche, ou en entrepôt franc, de marchandises de contrefaçon et de marchandises pirates, et de faire face efficacement à la commercialisation illégale de telles marchandises sans pour autant entraver la liberté du commerce légitime.