Vertaling van "inkomstenbelastingen 1992 strijdig " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992
Code des impôts sur les revenus 1992

koninklijk besluit tot uitvoering van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992
arrêté royal d'exécution du Code des impôts sur les revenus 1992

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

- Doen, in zoverre zij de niet-inwoner het voordeel van de belastingvrije som volledig of gedeeltelijk ontzeggen wanneer hij gedurende het volledige belastbare tijdperk geen tehuis in België heeft behouden of geen in België belastbare beroepsinkomsten heeft behaald of verkregen die ten minste 75 pct. bedragen van het geheel van zijn binnenlandse en buitenlandse beroepsinkomsten, de artikelen 243 en 244 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, zoals van toepassing voor de aanslagjaren 1992 en 2001 tot 2009 en, wat de aanslagjaren 2001 tot 2009 betreft, in samenhang gelezen met artikel 25 van de tussen Frankrijk en België gesloten overeenkomst ter voorkoming van dubbele belasting zoals gewijzigd bij het avenant van 8 februari 1999, tussen de niet-inwoner en de Rijksinwoner geen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet strijdige discriminatie ontstaan, aangezien de Rijksinwoner en de niet-inwoner, omdat zij gelijkelijk onderworpen zijn aan de progressiviteit van de belasting wegens hun wereldinkomen, de eerste in België en de tweede in zijn verblijfstaat, zich vanuit het oogpunt van de drempel voor de heffing van Belgische inkomstenbelasting in identieke situaties bevinden ? ».
- En tant qu'ils privent en tout ou en partie le non-résident de la quotité exemptée d'impôt lorsqu'il n'a pas maintenu un foyer d'habitation en Belgique durant toute la période imposable ou n'a pas obtenu ou recueilli des revenus professionnels imposables en Belgique qui s'élèvent au moins à 75 % du total de ses revenus professionnels de sources belge et étrangère, les articles 243 et 244 du Code des impôts sur les revenus 1992, tels qu'applicables pour les exercices d'imposition 1992 et 2001 à 2009, lus, pour ce qui concerne les exercices d'imposition 2001 à 2009, en combinaison avec l'article 25 de la convention préventive de la double imposition conclue entre la France et la Belgique tel que modifié par l'avenant du 8 février 1999, n'introduisent-ils pas entre le non-résident et l'habitant du royaume une discrimination contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution dès lors que l'habitant du royaume et le non-résident, étant également soumis à la progressivité de l'impôt en raison du revenu mondial, le premier en Belgique et le second dans l'Etat de sa résidence, se trouvent du point de vue du seuil d'imposition à l'impôt belge sur le revenu dans des situations identiques ? ».

Voor de toepassing van de voorgaande zin wordt iedere persoon die in werkelijkheid voor het betrokken aanslagjaar op geen enkel moment de toepassing gevraagd heeft van één van de verminderingen bedoeld in de artikelen 145tot en met 145van het Wetboek van de inkom- stenbelastingen 1992, met name in zijn fiscale aangifte in het kader van de inkomstenbelasting, beschouwd als niet aan de voorwaarden voldoende om ervan te genieten, waarbij ermee rekening gehouden wordt dat tot op de dag van de fiscale aangifte in de inkomstenbelastingen en behoudens indien de persoon die zich op dit vermoeden wil beroepen over ten minste één strijdige informatie beschikt, wordt vermoed dat iedere persoon die, in of onderaan het document dat aanleiding geeft tot de heffing van het evenredig registratierecht of in een bij dat document gevoegd en ondertekend geschrift op eer verklaart dat hij de toepassing van de verminderingen bedoeld in de artikelen 145tot en met 145van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 verbonden aan de aankoop van een zakelijk recht op een onroerend goed dat tot bewoning aangewend of bestemd wordt, voor de aanslagjaren opgenomen in deze verklaring, op geen enkel moment gevraagd heeft of zal vragen en dat hij erover zal waken om zo snel mogelijk elk element dat hem ter kennis wordt gebracht of zou worden gebracht en dat er aanleiding toe zou kunnen geven dat hem dergelijke vermindering zou worden toegekend, zich conform deze verklaring heeft gedragen of zal gedragen.
Pour l'application de la phrase précédente, toute personne qui, dans les faits, pour l'exercice d'imposition en question, ne demande à aucun moment, notamment dans sa déclaration fiscale à l'impôt sur les revenus, l'application d'une des réductions visées aux articles 145à 145du Code des impôts sur les revenus 1992, est considérée comme n'entrant pas dans les conditions pour en bénéficier, étant entendu que, jusqu'au jour de la déclaration fiscale à l'impôt sur les revenus et sauf si la personne qui entend se prévaloir de cette présomption dispose d'au moins une information contraire, il est présumé que toute personne qui, dans ou au pied du document qui donne lieu à la perception du droit d'enregistrement proportionnel ou dans un écrit signé joint à ce document, déclare sur l'honneur qu'elle ne demandera ni n'a demandé à aucun moment, l'application d'une des réductions visées aux articles 145à 145du Code des impôts sur les revenus 1992, liée à l'achat d'un droit réel sur un bien immobilier affecté ou destiné en tout ou en partie à l'habitation, pour les exercices d'imposition précisés dans cette déclaration, et qu'elle veillera à corriger au plus vite tout élément porté à sa connaissance qui pourrait conduire à ce qu'une telle réduction lui soit octroyée, s'est comportée et se comportera conformément à cette déclaration.

Wanneer een zetelakkoord door België gesloten met een internationale intergouvernementele organisatie, op het stuk van inkomstenbelastingen of met inkomstenbelastingen gelijkgestelde belastingen voorziet in vrijstellingen van belasting die gelden vanaf de datum waarop het zetelakkoord is ondertekend of vanaf een vroegere datum, en wanneer aanslagen, gevestigd vóór de bekendmaking van de wet houdende instemming met het zetelakkoord in het Belgisch Staatsblad, strijdig zijn met de vrijstellingen waarin het akkoord voorziet, kunnen de schuldenaars van die aanslagen in afwijking van de bepalingen van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 en van het Wetboek van de met de inkomstenbelastingen gelijkgestelde belastingen, aan de directeur van de belastingen nog een bezwaar tegen die aanslagen richten binnen een termijn van een jaar na de bekendmaking van de wet houdende instemming met het zetelakkoord in het Belgisch Staatsblad .
Lorsqu'un accord de siège conclu par la Belgique avec une organisation internationale intergouvernementale prévoit des exemptions applicables, à partir de la date de signature de l'accord de siège ou d'une date antérieure, en matière d'impôts sur les revenus ou de taxes assimilées aux impôts sur les revenus, et que des impositions, établies avant la publication de la loi d'assentiment de l'accord de siège au Moniteur belge, sont contraires aux exemptions prévues par l'accord, les redevables de ces impositions peuvent, par dérogation aux dispositions du Code des impôts sur les revenus 1992 et du Code des taxes assimilées aux impôts sur les revenus, encore adresser au directeur des contributions une réclamation contre ces impositions dans le délai d'un an à compter de la publication de la loi d'assentiment de l'accord de siège au Moniteur belge .

« Is artikel 418 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, in de versie die van toepassing was vóór de wet van 15 maart 1999, zo geïnterpreteerd dat het toestaat dat enkel moratoriumintresten worden toegekend bij de terugbetalingen van belastingen met uitsluiting van terugbetalingen van belastingverhogingen, strijdig met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling teweegbrengt tussen de belastingplichtige als schuldeiser van de fiscus aan wie een onterecht betaalde belasting wordt terugbetaald en de belastingplichtige als schuldeiser van de fiscus aan wie een onterecht betaalde belastingverhoging wordt terugbetaald ?
« L'article 418 du Code des impôts sur les revenus 1992 en sa version applicable avant la loi du 15 mars 1999, interprété comme ne permettant d'allouer des intérêts moratoires qu'aux seuls remboursements d'impôts à l'exclusion de remboursements d'accroissements d'impôts, est-il contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il entraîne une différence de traitement entre le contribuable en tant que créancier du fisc auquel un impôt payé indûment est remboursé et le contribuable en tant que créancier du fisc auquel un accroissement d'impôt payé indûment est remboursé ?

Antwoord : De Europese Commissie noch het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschap hebben ooit de door het geachte lid bedoelde voorwaarde van artikel 35 van het koninklijk besluit tot uitvoering van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 strijdig bevonden met het Europees recht.
Réponse : Ni la Commission européenne, ni la Cour de justice des Communautés européennes n'ont jamais estimé que la condition de l'article 35 de l'arrêté royal d'exécution du Code des impôts sur les revenus 1992, évoquée par l'honorable membre, était contraire au droit européen.

Art. 2. Wanneer een zetelakkoord door België gesloten met een internationale intergouvernementele organisatie, op het stuk van inkomstenbelastingen of met inkomstenbelastingen gelijkgestelde belastingen voorziet in vrijstellingen van belasting die gelden vanaf de datum waarop het zetelakkoord is ondertekend of vanaf een vroegere datum, en wanneer aanslagen, gevestigd vóór de bekendmaking van de wet houdende instemming met het zetelakkoord in het Belgisch Staatsblad, strijdig zijn met de vrijstellingen waarin het akkoord voorziet, kunnen de schuldenaars van die aanslagen in afwijking van de bepalingen van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 en van het Wetboek van de met de inkomstenbelastingen gelijkgestelde belastingen, aan de directeur van de belastingen nog een bezwaar tegen die aanslagen richten binnen een termijn van een jaar na de bekendmaking van de wet houdende instemming met het zetelakkoord in het Belgisch Staatsblad.
Art. 2. Lorsqu'un accord de siège conclu par la Belgique avec une organisation internationale intergouvernementale prévoit des exemptions applicables, à partir de la date de signature de l'accord de siège ou d'une date antérieure, en matière d'impôts sur les revenus ou de taxes assimilées aux impôts sur les revenus, et que des impositions, établies avant la publication de la loi d'assentiment de l'accord de siège au Moniteur belge, sont contraires aux exemptions prévues par l'accord, les redevables de ces impositions peuvent, par dérogation aux dispositions du Code des impôts sur les revenus 1992 et du Code des taxes assimilées aux impôts sur les revenus, encore adresser au directeur des contributions une réclamation contre ces impositions dans le délai d'un an à compter de la publication de la loi d'assentiment de l'accord de siège au Moniteur belge.

« Is artikel 11, lid 3, van de wet van 16 april 1997 houdende diverse fiscale bepalingen luidende als volgt : ' Dit artikel (artikel 9 van de wet van 16 april 1997) is eveneens van toepassing op de bijzondere heffing met betrekking tot de aanslagjaren 1990 tot 1994 waartegen, ofwel een bezwaarschrift is ingediend in de vorm en binnen de termijn bepaald in artikel 272 [van het Wetboek van de inkomstenbelastingen of in artikel 371] van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, ofwel een hoger beroep of een beroep in Cassatie is ingesteld, waarop nog geen uitspraak is gedaan op de datum waarop deze wet in het Belgisch Staatsblad wordt bekendgemaakt ', strijdig met artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre die wetsbepaling een onderscheid maakt tussen de betalingsplichtigen die een bezwaarschrift hebben ingediend of een hoger beroep of een beroep in Cassatie ingesteld hebben en diegenen die het niet gedaan hebben ?
« L'article 11, alinéa 3, de la loi du 16 avril 1997 portant diverses dispositions fiscales, qui dispose comme suit : ` Cet article (l'article 9 de la loi du 16 avril 1997) est également applicable aux cotisations spéciales relatives aux exercices d'imposition 1990 à 1994 qui font l'objet soit d'une réclamation introduite dans les formes et délais visés à l'article 272 [du Code des impôts sur les revenus ou à l'article 371] du Code des impôts sur les revenus 1992, soit d'un recours en appel ou en cassation sur lesquels il n'a pas encore été statué à la date de publication de la présente loi au Moniteur belge ', est-il contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, en tant que cette disposition législative établit une distinction entre les redevables qui ont introduit soit une réclamation, soit un recours en appel ou en cassation et ceux qui ne l'ont pas fait ?

« Maken de artikelen 308, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 418, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, enerzijds, en de artikelen 309, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 419, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, anderzijds, onder de belastingplichtigen een onderscheid dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre uit de voormelde artikelen voortvloeit dat een buitenlandse vennootschap met een Belgische vestiging geen recht heeft op moratoriuminteresten op overschotten van roerende voorheffingen die, ten gevolge van een vergissing van de administratie, niet zijn vastgesteld naar aanleiding van de inkohiering van de globale belasting en die dus niet aan de vennootschap zijn terugbetaald binnen de normale termijn van twee maanden vanaf de inkohiering van de belasting, maar later, naar aanleiding van een beroep voor het hof van beroep tegen de ongunstige beslissing van de gewestelijke directeur der belastingen, terwijl indien - onder overigens gelijke omstandigheden - de administratie dezelfde vergissing (weigering tot het verrekenen van de voorheffingen) begaat na de inkohiering van een aanvankelijk correcte aanslag of een vergissing in verband met het bedrag van belastbare grondslag, de vennootschap recht zal hebben op moratoriuminteresten op de terugbetaling van dezelfde sommen naar aanleiding van het beroep ?
« Les articles 308, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 418, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'une part, et les articles 309, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 419, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'autre part, font-ils entre les contribuables une distinction contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il résulte de ces articles qu'une société étrangère ayant un établissement belge n'a pas droit à des intérêts moratoires sur des excédents de précomptes mobiliers qui, à la suite d'une erreur de l'administration, n'ont pas été constatés à l'occasion de l'enrôlement de l'impôt global et qui ne sont donc pas restitués à la société dans le délai normal de deux mois à dater de l'enrôlement de l'impôt, mais plus tard, à la suite d'un recours devant la cour d'appel contre la décision défavorable du directeur régional des contributions, alors que si - toutes choses égales par ailleurs - l'administration commet la même erreur (refus d'imputer les précomptes) après l'enrôlement d'une cotisation initiale correcte ou commet une erreur sur le montant de la base imposable, la société aura droit à des intérêts moratoires sur la restitution des mêmes sommes à la suite du recours ?

« Maken de artikelen 308, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 en 418, eerste lid, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, enerzijds, en de artikelen 309, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964, en 419, 2°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, anderzijds, onder de belastingplichtigen een onderscheid dat strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre uit de voormelde artikelen voortvloeit dat een buitenlandse vennootschap met een Belgische vestiging geen recht heeft op moratoriuminteresten op overschotten van roerende voorheffingen die, ten gevolge van een vergissing van de administratie, niet zijn vastgesteld naar aanleiding van de inkohiering van de globale belasting en die dus niet aan de vennootschap zijn terugbetaald binnen de normale termijn van twee maanden vanaf de inkohiering van de belasting, maar later, naar aanleiding van een beroep voor het hof van beroep tegen de ongunstige beslissing van de gewestelijke directeur der belastingen, terwijl indien - onder overigens gelijke omstandigheden - de administratie dezelfde vergissing (weigering tot het verrekenen van de voorheffingen) begaat na de inkohiering van een aanvankelijk correcte aanslag of een vergissing in verband met het bedrag van belastbare grondslag, de vennootschap recht zal hebben op moratoriuminteresten op de terugbetaling van dezelfde sommen naar aanleiding van het beroep ?
« Les articles 308, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 418, alinéa 1, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'une part, et les articles 309, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1964 et 419, 2°, du Code des impôts sur les revenus de 1992, d'autre part, font-ils entre les contribuables une distinction contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution en tant qu'il résulte de ces articles qu'une société étrangère ayant un établissement belge n'a pas droit à des intérêts moratoires sur des excédents de précomptes mobiliers qui, à la suite d'une erreur de l'administration, n'ont pas été constatés à l'occasion de l'enrôlement de l'impôt global et qui ne sont donc pas restitués à la société dans le délai normal de deux mois à dater de l'enrôlement de l'impôt, mais plus tard, à la suite d'un recours devant la cour d'appel contre la décision défavorable du directeur régional des contributions, alors que si - toutes choses égales par ailleurs - l'administration commet la même erreur (refus d'imputer les précomptes) après l'enrôlement d'une cotisation initiale correcte ou commet une erreur sur le montant de la base imposable, la société aura droit à des intérêts moratoires sur la restitution des mêmes sommes à la suite du recours ?

In het arrest 132/98 van 9 december 1998 zegt het Arbitragehof immers dat artikel 34, § 1, 1°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 strijdig is met artikel 10 van de Grondwet omdat het vergoedingen belastbaar maakt die met toepassing van de arbeidsongevallenwet worden gestort ter vergoeding van een blijvende ongeschiktheid zonder dat het slachtoffer inkomsten derft.
Dans son arrêt 132/98 du 9 décembre 1998, la Cour d’arbitrage précise notamment qu’« en ce qu’il rend imposables les indemnités versées en réparation d’une incapacité permanente en application de la législation sur les accidents de travail, sans qu’il y ait perte de revenus dans le chef de la victime, l’article 34, paragraphe 1 , 1° du Code des impôts sur le revenus 1992 viole l’article 10 de la Constitution».