Ik ben nog steeds van mening dat de institutionele architectuur aangepast dient te worden om berekend te zijn op de realiteit van een “Europa” dat na de uitbreiding 27 lidstaten telt. Volgens mij is de beste oplossing een maximalistische aanpak van de problemen die het gevolg zijn van deze nieuwe omstandigheden – al was het alleen maar om te waarborgen dat het om een stabiele oplossing gaat – maar een minimalistische aanpak wat betreft het doorvoeren van wijzigingen die, wat de auteurs van het voorgestelde Verdrag ook zouden willen, verworpen zijn.
Je crois toujours qu’il convient d’ajuster l’architecture institutionnelle pour s’adapter à la réalité de «l’Europe» élargie à 27 membres. À cet effet, je pense que la meilleure solution est la solution maximaliste qui consiste à surmonter les difficultés découlant de cette nouvelle série de circonstances - ne fût-ce que pour garantir la stabilité de la solution obtenue -, mais aussi une solution minimaliste visant à introduire des amendements qui, quel qu’en soit le nombre souhaité par les auteurs de la proposition de Traité, ont été rejetés.
