Teneinde de opwaardering van de wedden van de betrokken mandatarissen niet budgettair te hypothekeren, is de wetgever van oordeel geweest in een eenmalige « perequatiesprong » te moeten voorzien voor die mandatarissen die uitsluitend onder de oude verloningsregeling hebben gefunctioneerd, en in verhouding ook voor die personen die deels vóór en deels na de inwerkingtreding van de nieuwe wet een mandaat bekleden.
Afin de ne pas hypothéquer du point de vue budgétaire la revalorisation des traitements des mandataires en question, le législateur a estimé devoir prévoir une « péréquation » unique pour les mandataires qui n'ont exercé un mandat que sous l'ancien régime pécuniaire et, proportionnellement, également pour les personnes qui exerçaient un mandat en partie avant l'entrée en vigueur de la nouvelle loi et en partie après.