Vertaling van "inzonderheid senaat parlementaire " (Nederlands → Frans) :

Wanneer een delegatie van de Senaat, van het bureau of van een van de commissies met zending naar het buitenland gaat of naar een internationale organisatie, inzonderheid een parlementaire assemblee of een parlementaire conferentie, wordt een bondig overzicht van de werkzaamheden van de delegatie ter informatie meegedeeld aan de Senaat, het bureau of de betrokken commissie, naargelang het geval.
Lorsqu'une délégation du Sénat, de son bureau ou d'une de ses commissions effectue une mission à l'étranger ou auprès d'une organisation internationale, notamment une assemblée ou une conférence parlementaires, un aperçu sommaire des activités de la délégation est communiqué pour information au Sénat, au bureau ou à la commission concernée, selon le cas.

Inzonderheid met betrekking tot het 4° wordt in de parlementaire voorbereiding verduidelijkt : ' Deze materie omvat de werken voor de gezondmaking van verlaten industriële vestigingen en voor de vernieuwing van afgedankte bedrijfsruimten, zowel voor de ambachtelijke en de dienstverlenende als voor de industriële bedrijven ' (Gedr. St., Senaat, 1979-1980, nr. 434/l, p. 12).
Les travaux préparatoires apportent la précision suivante, notamment quant au 4° : ' Cette matière comprend les travaux se rapportant à l'assainissement des sites industriels désaffectés et la rénovation des sites d'activité économique désaffectés, aussi bien pour les entreprises artisanales et les entreprises de services, que pour les entreprises industrielles ' (Doc. parl., Sénat, 1979-1980, n° 434/1, p. 12).

Tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 25 april 2007 « tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek inzonderheid met betrekking tot bepalingen inzake het gerechtspersoneel van het niveau A, de griffiers en de secretarissen en inzake de rechterlijke organisatie » werd reeds opgemerkt dat Selor bij de werving van referendarissen en parketjuristen over tal van troeven beschikt : het beschikt over een doordachte rekruteringscommunicatie, het werkt autonoom en staat niet onder externe beïnvloeding en het beschikt over de knowhow en de middelen (Parl. St., Senaat, 2006-2007, nr. 3-2009/1, p. 33).
Au cours des travaux préparatoires de la loi du 25 avril 2007 « modifiant le Code judiciaire, notamment les dispositions relatives au personnel judiciaire de niveau A, aux greffiers et aux secrétaires ainsi que les dispositions relatives à l'organisation judiciaire », il a déjà été observé que Selor dispose de nombreux atouts pour le recrutement de référendaires et de juristes de parquet : Selor dispose d'une communication raisonnée en matière de recrutement, fonctionne de manière autonome, n'est pas soumis à une influence externe et dispose du savoir-faire et des moyens (Doc. parl., Sénat, 2006-2007, n° 3-2009/1, p. 33).

Om dubbele belasting te vermijden is bij wijze van administratieve tolerantie inzonderheid beslist dat wanneer een onderneming een auto ter beschikking stelt van een werknemer of bedrijfsleider, de in die bepalingen voorziene aftrekbeperkingen niet moeten worden toegepast op het gedeelte van de autokosten dat: - hetzij betrekking heeft op het privégebruik van de auto door de werknemer of bedrijfsleider indien het overeenstemmende voordeel van alle aard voor hem een belastbaar bestanddeel vormt (zie nrs. 66/41 en 195/109 en 110 van de administratieve commentaar op het WIB 92, en nr. 7 van de circulaire Ci.RH.243/633.725 van 15.07.2014); - hetzij overeenstemt met het bedrag van dat voordeel van alle aard dat bij de werknemer of bedrijfsleider belastbaar is (zie antwoord op de parlementaire vraag nr. 1160 van 20 februari 2001 - Vragen en Antwoorden, Senaat, 2002-2003, nr. 2-68, blz. 3796 - en nrs. 4 en 5 van bovenvermelde circulaire).
Pour éviter les doubles taxations, il a notamment été décidé, par tolérance administrative, que lorsqu'une entreprise met une voiture à disposition d'un travailleur ou d'un dirigeant d'entreprise, les limitations à la déduction prévues dans ces dispositions ne doivent pas être appliquées à la quotité des frais de voiture qui: - soit se rapporte à l'utilisation privée de la voiture par le travailleur ou le dirigeant d'entreprise, lorsque l'avantage de toute nature correspondant constitue un élément imposable dans le chef de celui-ci (voir n°s 66/41 et 195/109 et 110 du commentaire administratif du CIR 92, et n° 7 de la circulaire Ci.RH.243/633.725 du 15.07.2014); - soit correspond au montant de cet avantage de toute nature imposable dans le chef du travailleur ou du dirigeant d'entreprise (voir la réponse à la question parlementaire n° 1160 du 20 février 2001 - Questions et Réponses, Sénat, 2002-2003, n° 2-68, p. 3796 - et n°s 4 et 5 de la circulaire dont question ci-avant).

(16) Zie, inzonderheid, het verslag van de heren Pinoie en Chevalier namens de bijzondere commissies belast met de parlementaire begeleiding van de vaste comités van toezicht op de politie- en inlichtingendiensten aan de commissie voor de binnenlandse en de administratieve aangelegenheden van de Senaat en de verenigde commissies voor de justitie en voor de binnenlandse zaken van de Kamer van volksvertegenwoordigers over een wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 18 juli 1991 houdende regeling van het toezicht op politie- en inlichtingendiensten (Gedr. St., Senaat en Kamer, 1997-1998, 1-390/3 [Senaat] en 673/2-95/96 [Kamer], blz. 20-22, in het bijzonder blz. 22).
(16) Voir notamment le rapport de MM. Pinoie et Chevalier au nom des commissions spéciales chargées du suivi parlementaire des comités permanents de contrôle des services de police et de renseignements à la commission de l'Intérieur et des Affaires administratives du Sénat et aux commissions réunies de la Justice et de l'Intérieur de la Chambre des représentants, sur une proposition de loi modifiant la loi du 18 juillet 1991 organique du contrôle des services de police et de renseignements (Do c. parl., Sénat et Chambre, 1997-1998, 1-390/3 [Sénat] et 673/2-95/96 [Chambre], pp. 20-22, spéc. p. 22).

Antwoord : Daar de inhoud van de vragen van het geachte lid gelijkaardig is aan die van de vragen om uitleg over de financiële toestand van de horecasector welke recent door zijn collega's, de heren Vautmans en Goovaerts aan de minister van Financiën werden gesteld, ben ik zo vrij te verwijzen naar het antwoord dat mijn voorganger daarop heeft verstrekt tijdens de plenaire vergadering van 27 mei 1998 (zie inzonderheid Senaat, Parlementaire Handelingen , vergadering van woensdag 27 mei 1998, blz. 5432 en 5433).
Réponse : Étant donné que l'objet des questions de l'honorable membre est identique à celui des demandes d'explications récemment posées au ministre des Finances par ses collègues, MM. Vautmans et Goovaerts, au sujet de la situation financière du secteur horeca, je me permets de renvoyer à la réponse fournie par mon prédécesseur en séance plénière du 27 mai 1998 (voir notamment Sénat, Annales parlementaires , séance du mercredi 27 mai 1998, pp. 5432 et 5433).

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het ' ontbreken van het vereiste belang ' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling ».
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme 'l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt ».

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het ' ontbreken van het vereiste belang ' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme ` l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt.

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het' ontbreken van het vereiste belang' heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme ` l'absence de l'intérêt requis ', il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt.

In het arrest nr. 48.624 van 13 juli 1994 kwam de Raad van State, na een analyse van de parlementaire voorbereiding en inzonderheid de vaststelling dat een amendement dat een meer soepele behandeling voorstelde werd verworpen (Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 984-5, en Hand., Senaat, 12 juli 1990, pp. 2646, 2648, 2650 en 2651), tot de conclusie « dat de wetgever heeft gewild dat onder geen beding een excuus voor het niet of het niet tijdig insturen van een memorie aanvaard zou worden; door de door hem opgelegde sanctie te omschrijven als het " ontbreken van het vereiste belang" heeft hij te kennen gegeven dat hij het indienen van een memorie zag als een formele blijk van gebleven belangstelling.
Dans l'arrêt n° 48.624 du 13 juillet 1994, le Conseil d'Etat, après une analyse des travaux préparatoires et en particulier après constatation du rejet d'un amendement prévoyant un traitement plus souple (Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 984-5, et Ann., Sénat, 12 juillet 1990, pp. 2646, 2648, 2650 et 2651), a abouti à la conclusion que « le législateur a entendu qu'il ne soit, à aucune condition, accepté d'excuse pour la non-transmission ou la transmission tardive d'un mémoire; en définissant la sanction qu'il inflige comme " l'absence de l'intérêt requis" , il a indiqué qu'il regardait le dépôt d'un mémoire comme la manifestation formelle de la persistance de l'intérêt.