Vertaling van "juli 2002 liet " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

e-privacyrichtlijn | Richtlijn 2002/58/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 juli 2002 betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de sector elektronische communicatie | richtlijn betreffende privacy en elektronische communicatie
Directive 2002/58/CE du Parlement européen et du Conseil, JO L 201 du 31/07/2002, 32002L0058/FR 2002/58/CE du Parlement européen et du Conseil du 12 juillet 2002 concernant le traitement des données à caractère personnel et la protection de la vie privée dans le secteur des communications électroniques | directive relative à la vie privée et aux communications électroniques | directive vie privée et communications électroniques

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

(1 bis) Geruime tijd voor de financiële crisis riep het Europees Parlement er al met regelmaat toe op om nog beter te zorgen voor een echt gelijk speelveld voor alle actoren op Unieniveau. Tegelijkertijd liet het niet na te wijzen op aanzienlijke omissies in het Unietoezicht op de steeds sterker geïntegreerde financiële markten (in zijn resoluties van 13 april 2000 over de mededeling van de Commissie – Tenuitvoerlegging van het kader voor financiële markten: een actieplan , van 21 november 2002 over de regels inzake bedrijfseconomisch toezicht in de Europese Unie , van 11 juli 2007 over het beleid op het gebied van financiële diensten (2005-2010) – Witboek , van 23 september 2008 met aanbevelingen aan de Commissie inzake hedgefondsen en private equity , van 9 oktober 2008 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende de Lamfalussy follow-up: de toekomstige toezichtstructuur , van 22 april 2009 over het gewijzigde voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) en van 23 april 2009 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad over ratingbureaus ).
(1 bis) Bien avant le début de la crise financière, le Parlement européen a réclamé à plusieurs reprises la mise en place de conditions véritablement identiques pour toutes les parties prenantes au niveau de l'Union et mis en exergue les échecs importants de la surveillance, au niveau de l'Union, de marchés financiers de plus en plus intégrés (voir ses résolutions du 13 avril 2000 sur la communication de la Commission concernant la mise en œuvre du cadre d'action pour les services financiers: plan d'action , du 21 novembre 2002 sur les règles de surveillance prudentielle dans l'Union européenne , du 11 juillet 2007 sur la politique des services financiers 2005-2010 – Livre blanc , du 23 septembre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur les fonds alternatifs et les fonds de capital-investissement , du 9 octobre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur le suivi Lamfalussy: structure à venir de la supervision , du 22 avril 2009 sur la proposition modifiée de directive du Parlement européen et du Conseil sur l'accès aux activités de l'assurance directe et de la réassurance et leur exercice (Solvabilité II) et du 23 avril 2009 sur la proposition de règlement du Parlement européen et du Conseil sur les agences de notation de crédit ).

(1 bis) Geruime tijd voor de financiële crisis riep het Europees Parlement er al met regelmaat toe op om nog beter te zorgen voor een echt gelijk speelveld voor alle actoren op Unieniveau. Tegelijkertijd liet het niet na te wijzen op aanzienlijke omissies in het Unietoezicht op de steeds sterker geïntegreerde financiële markten (in zijn resoluties van 13 april 2000 over de mededeling van de Commissie – Tenuitvoerlegging van het kader voor financiële markten: een actieplan, van 25 november 2002 over de regels inzake bedrijfseconomisch toezicht in de Europese Unie, van 11 juli 2007 over het beleid op het gebied van financiële diensten (2005-2010) – Witboek, van 23 september 2008 met aanbevelingen aan de Commissie inzake hedgefondsen en private equity, van 9 oktober 2008 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende de Lamfalussy follow-up: de toekomstige toezichtstructuur, van 22 april 2009 over het gewijzigde voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) en van 23 april 2009 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad over ratingbureaus).
(1 bis) Bien avant le début de la crise financière, le Parlement européen insistait, à intervalles réguliers, sur la nécessité de conditions véritablement identiques pour toutes les parties prenantes au niveau de l'Union, tout en mettant en exergue les échecs importants de la surveillance, à l'échelle de l'Union, de marchés financiers toujours plus intégrés (dans ses résolutions du 13 avril 2000 sur la communication de la Commission concernant la mise en œuvre du cadre d'action pour les services financiers: plan d'action, du 25 novembre 2002 sur les règles de surveillance prudentielle dans l'Union européenne, du 11 juillet 2007 sur la politique des services financiers 2005-2010 – Livre blanc, du 23 septembre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur les fonds alternatifs et les fonds de capital-investissement, du 9 octobre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur le suivi Lamfalussy: structure à venir de la supervision, du 22 avril 2009 sur la proposition modifiée de directive du Parlement européen et du Conseil sur l'accès aux activités de l'assurance directe et de la réassurance et leur exercice (Solvabilité II) et du 23 avril 2009 sur la proposition de règlement du Parlement européen et du Conseil sur les agences de notation de crédit).

(1 bis) Geruime tijd voor de financiële crisis riep het Europees Parlement er al met regelmaat toe op om nog beter te zorgen voor een echt gelijk speelveld voor alle actoren op Unieniveau. Tegelijkertijd liet het niet na te wijzen op aanzienlijke omissies in het Unietoezicht op de steeds sterker geïntegreerde financiële markten (in zijn resoluties van 13 april 2000 over de mededeling van de Commissie – Tenuitvoerlegging van het kader voor financiële markten: een actieplan, van 25 november 2002 over de regels inzake bedrijfseconomisch toezicht in de Europese Unie, van 11 juli 2007 over het beleid op het gebied van financiële diensten (2005-2010) – Witboek, 23 september 2008 met aanbevelingen aan de Commissie inzake hedgefondsen en private equity, van 9 oktober 2008 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende de Lamfalussy follow-up: de toekomstige toezichtstructuur, van 22 april 2009 over het gewijzigde voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) en van 23 april 2009 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad over ratingbureaus).
(1 bis) Bien avant le début de la crise financière, le Parlement européen a réclamé à plusieurs reprises la mise en place de conditions véritablement identiques pour toutes les parties prenantes au niveau de l'Union européenne et mis en exergue les échecs importants de la surveillance, au niveau de l'Union, de marchés financiers de plus en plus intégrés (voir ses résolutions du 13 avril 2000 sur la communication de la Commission concernant la mise en œuvre du cadre d'action pour les services financiers: plan d’action, du 25 novembre 2002 sur les règles de surveillance prudentielle dans l'UE, du 11 juillet 2007 sur la politique des services financiers 2005-2010 – Livre blanc, du 23 septembre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur les fonds alternatifs et les sociétés de capital-investissement, du 9 octobre 2008 contenant des recommandations à la Commission sur le suivi Lamfalussy: structure à venir de la supervision, du 22 avril 2009 sur la proposition modifiée de directive du Parlement européen et du Conseil sur l’accès aux activités de l’assurance directe et de la réassurance et leur exercice (Solvabilité II) et du 23 avril 2009 sur la proposition de règlement du Parlement européen et du Conseil sur les agences de notation de crédit).

In antwoord op een schriftelijke vraag van 15 juli 2002 liet bevoegd minister Éric Tomas weten dat 21 bedrijven sindsdien een dossier voorlegden ter advies aan de Commissie (Vragen en Antwoorden, Brusselse Hoofdstedelijke Raad, 15 oktober 2002, nr. 33).
En réponse à une question écrite du 15 juillet 2002, le ministre compétent M. Éric Tomas précisait que depuis lors 21 entreprises avaient introduit un dossier pour avis auprès de la Commission (Questions et Réponses, Conseil de la Région de Bruxelles-Capitale, 15 octobre 2002, n° 33).

De meest recente gegevens die beschikbaar zijn, zijn afkomstig uit het evaluatierapport dat de heer Picqué in juli 2002 liet opstellen. Uit dat rapport blijkt dat de overheid sinds 2000 meer dan 35 miljoen euro aan de vijf grootste Belgische steden heeft toegekend.
Les dernières données qui nous sont accessibles datent du rapport d'évaluation réalisé en juillet 2002 par monsieur Picqué. dans ce rapport, l'on peut constater que l'Etat a alloué plus de 35 millions d'euros dès 2000 aux cinq grandes villes belges.

Via een bekendmaking in het Belgisch Staatsblad van 5 juli 2002 liet de CREG weten dat zij twee aanvragen voor domeinconcessies had ontvangen voor de bouw en de exploitatie van windmolenparken op zee.
Par un avis publié au Moniteur belge du 5 juillet 2002, la CREG a signalé avoir reçu deux demandes de concessions domaniales pour la construction et l'exploitation de parcs d'éoliennes en mer.

Bij brieven van 17 en 30 oktober 2002 liet de heer Laenens zich twee maal verontschuldigen voor de hoorzittingen, waarbij hij verwijst naar de hoorzitting van 9 juli 2002 tijdens dewelke hij reeds een kandidatuur in de hoedanigheid van hoogleraar verdedigde.
Par courriers du 17 et du 30 octobre 2002, M. Laenens s'est fait excuser pour les deux auditions et a renvoyé en même temps à l'audition du 9 juillet 2002 lors de laquelle il a défendu une candidature en tant que professeur.

Toen ik u dit dossier in het begin van de herfst in herinnering bracht via een schriftelijke vraag, liet u mij weten dat de Iraanse ambassade in Brussel een visum had toegestaan aan een familielid van de betrokkene om hem te bezoeken, maar dat voor het overige alleen een Franse advocaat die voor de verdediging aangeduid werd met onze landgenoot mag contact hebben (vraag nr. 165 van 20 juli 2001, Vragen en Antwoorden, Kamer, 2001-2002, nr. 97, blz. 11175).
Lorsqu'en automne, j'ai remis ce dossier sur le tapis par le biais d'une question écrite, vous m'avez répondu que l'ambassade d'Iran à Bruxelles avait accepté de délivrer un visa pour permettre à un membre de la famille de l'intéressé de lui rendre visite mais que, pour le surplus, seul un avocat français désigné pour assurer la défense de notre compatriote était autorisé à le contacter (question n° 165 du 20 juillet 2001, Questions et Réponses, Chambre, 2001-2002, n° 97, p. 11175).