Traduction de «juni 1964 zouden » (Néerlandais → Français) :

2. dat onmiddellijk instructies dienen te worden gegeven opdat in het commentaar op het artikel 267, Wetboek van de Inkomstenbelastingen 1964 (thans artikel 366 van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen 1992) aanpassingen zouden worden aangebracht met vermelding van het voornoemd arrest van het Arbitragehof van 27 juni 1996 en de daaruit voortvloeiende besluiten;
2. qu'il convient de donner immédiatement des instructions afin que le commentaire de l'article 267 du Code des impôts sur les revenus 1964 (actuellement l'article 366 du Code des impôts sur les revenus 1992) fasse l'objet de certaines adaptations en mentionnant l'arrêt précité de la Cour d'arbitrage du 27 juin 1996 et les conclusions qui en découlent;

2. « Schenden artikel 1 van de instemmingswet van 14 april 1965 houdende goedkeuring van de Overeenkomst van 10 maart 1964 gesloten te Brussel tussen België en Frankrijk tot voorkoming van dubbele belasting en tot regeling van wederzijdse administratieve en juridische bijstand inzake inkomstenbelastingen en, via die wet, de artikelen 10, § 1, 10, § 2, en 11, § 2, c), van de Overeenkomst zelf, en artikel 2 van de wet van 9 juni 1999 houdende instemming met het Avenant bij dezelfde Overeenkomst, gedaan te Brussel op 8 februari 1999, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij dat Verdrag, in zoverre het genoemde artikel 10 van de Frans-Belgische Overeenkomst in die zin wordt geïnterpreteerd dat de ziekenhuisintercommunales niet zouden kunnen worden beschouwd als entiteiten met activiteiten van industriële of commerciële aard, terwijl die aard van industriële of commerciële activiteit bij een koninklijk besluit van 10 april 1995 wordt toegekend aan de autonome gemeentebedrijven die verzorgende activiteiten uitvoeren ?
2. « L'article I de la loi d'assentiment du 14 avril 1965 de la Convention du 10 mars 1964 conclue à Bruxelles entre la Belgique et la France tendant à éviter les doubles impositions et à établir des règles d'assistance administrative et juridique réciproque en matière d'impôts sur les revenus et à travers cette loi, les articles 10.1, 10.2 et 11, § 2, c) de la convention elle-même, et l'article 2 de la loi du 9 juin 1999 portant assentiment à l'Avenant fait à Bruxelles le 8 février 1999 à la même convention, violent-ils les articles 10, 11 et 172 de la Constitution, lu ou non en relation avec la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 1 du Protocole n° 1 à cette convention, dans la mesure où ledit article 10 de la convention franco-belge est interprété en sorte que les intercommunales hospitalières ne pourraient être considérées comme des entités ayant des activités de nature industrielle ou commerciale, alors que cette nature d'activité industrielle ou commerciale est reconnue par un arrêté royal du 10 avril 1995 aux régies communales autonomes exerçant des activités de soins ?

De wetgever heeft de maatregel niettemin verzacht voor zover de verschillende feiten deel zouden uitmaken van eenzelfde misdadig opzet : het tweede lid van artikel 8, § 1, van de wet van 29 juni 1964, ingevoegd bij wet van 11 juli 1994, bepaalt immers :
Cependant, le législateur a adouci la mesure pour autant que les différents faits fassent partie d'une même intention délictueuse : l'alinéa 2 de l'article 8, § 1, de la loi du 29 juin 1964, inséré par la loi du 11 juillet 1994, dispose en effet :

Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over het verschil in behandeling dat door de voormelde bepalingen wordt gemaakt tussen de personen die werden veroordeeld tot een werkstraf (gekoppeld aan een vervangende straf) waarvan de gehele of gedeeltelijke niet-uitvoering het voorwerp uitmaakt van een verslag van de probatiecommissie met het oog op de toepassing van de vervangende straf, en de personen die een maatregel genieten tot opschorting van de uitspraak van de veroordeling of uitstel van de tenuitvoerlegging van de straf, die samengaat met een probatiemaatregel die wordt opgeschort, nader omschreven of aangepast bij een beslissing van de probatiecommissie : terwijl de laatstgenoemden de mogelijkheid hebben om voor de rechtbank van eerste aanleg beroep in te stellen tegen de beslissing van de commissie krachtens artikel 12, § 2, van de voormelde wet van 29 juni 1964, zouden de eerstgenoemden over geen enkel rechtsmiddel beschikken tegen het verslag van de commissie.
La Cour est invitée à se prononcer sur la différence de traitement faite par les dispositions précitées entre les personnes qui ont été condamnées à une peine de travail (assortie d'une peine de substitution) dont l'inexécution totale ou partielle fait l'objet d'un rapport de la commission de probation en vue de l'application de la peine de substitution et les personnes qui bénéficient d'une mesure de suspension du prononcé de la condamnation ou de sursis à l'exécution de la peine, assortie d'une mesure probatoire qui est suspendue, précisée ou adaptée par une décision de la commission de probation : alors que les secondes ont la possibilité d'introduire devant le tribunal de première instance un recours contre la décision de la commission en vertu de l'article 12, § 2, de la loi du 29 juin 1964 précitée, les premières ne disposeraient d'aucun recours contre le rapport de la commission.

Het verwijzende rechtscollege ondervraagt het Hof nog over het feit dat de in het geding zijnde bepalingen de strafrechter zouden verhinderen rekening te houden met verzachtende omstandigheden, en met artikel 21ter van de voorafgaande titel van het Wetboek van strafvordering, of de maatregelen bepaald in de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie te verlenen.
La juridiction a quo interroge encore la Cour sur le point de savoir si les dispositions en cause empêcheraient le juge répressif de prendre en compte des circonstances atténuantes ainsi que l'article 21ter du titre préliminaire du Code de procédure pénale ou d'accorder les mesures fixées dans la loi du 29 juin 1964 concernant la suspension, le sursis et la probation.

Terwijl de personen van de eerstgenoemde categorie, indien zij voldoen aan de voorwaarden bepaald in artikel 9 van de drugswet, wel in aanmerking komen voor de toepassing van de bepalingen van de wet van 29 juni 1964, zelfs indien zij niet voldoen aan de bij de artikelen 3 en 8 van laatstgenoemde wet gestelde voorwaarden met betrekking tot de vroegere veroordelingen die zij zouden hebben opgelopen en onverminderd de bepalingen van artikel 65, eerste lid, van het Strafwetboek, zou dit niet gelden voor de personen van de tweede categorie : doordat de rechter niet ertoe geroepen is te oordelen over het feit of de beklaagde zich schuldig heeft gemaakt aan een drugsmisdrijf en bijgevolg niet vermag te oordelen of het drugsmisdrijf werd gepleegd met eenzelfde misdadig opzet met het misdrijf dat bij hem aanhangig werd gemaakt, zou hij bij de bepaling van de strafmaat en eventuele opschorting of uitstel van de tenuitvoerlegging ervan, de soepele voorwaarden inzake de vroegere veroordelingen en inzake samenloop zoals bepaald in artikel 9 van de drugswet niet kunnen toepassen.
Alors que les personnes appartenant à la première catégorie, lorsqu'elles répondent aux conditions de l'article 9 de la loi relative aux drogues, peuvent se voir appliquer les dispositions de la loi du 29 juin 1964, même si elles ne satisfont pas aux conditions émises par les articles 3 et 8 de cette loi concernant les condamnations antérieurement encourues et sans préjudice des dispositions de l'article 65, alinéa 1, du Code pénal, tel ne serait pas le cas pour les personnes appartenant à la seconde catégorie : du fait que le juge n'est pas appelé à dire si le prévenu a ou non commis un délit de drogue et ne peut dès lors juger si le délit de drogue qui a été commis est lié, par unité d'intention, à l'infraction dont il est saisi, il ne pourrait appliquer, pour déterminer la peine et prononcer l'éventuelle suspension ou le sursis à l'exécution de la peine, les conditions souples relatives aux condamnations antérieures et au concours d'infractions, prévues à l'article 9 de la loi relative aux drogues.