Vertaling van "justitie heeft onderhavig wetsvoorstel " (Nederlands → Frans) :

De Commissie voor de Justitie heeft onderhavig wetsvoorstel onderzocht tijdens haar vergaderingen van 15 mei, 28 mei, 6 november en 10 december 1996.
La Commission de la Justice a examiné la présente proposition de loi lors de ses réunions des 15 mai, 28 mai, 6 novembre et 10 décembre 1996.

De commissie voor de Justitie heeft onderhavig ontwerp samen onderzocht met het wetsontwerp houdende diverse bepalingen, inzonderheid betreffende justitie (stuk Senaat, nr. 5-1904/1), waarvoor de optioneel bicamerale procedure wordt gevolgd.
La commission de la Justice a examiné le présent projet en même temps que le projet de loi portant des dispositions diverses, spécialement en matière de justice (do c. Sénat, nº 5-1904/1), qui relève de la procédure bicamérale optionnelle.

De commissie voor de Justitie heeft onderhavig ontwerp samen onderzocht met het ontwerp van programmawet (I) (stuk Senaat, nr. 5-1545/1), waarvoor de optioneel bicamerale procedure wordt gevolgd.
La commission de la Justice a examiné le présent projet en même temps que le projet de loi-programme (I) (do c. Sénat, nº 5-1545/1), qui relève de la procédure bicamérale optionnelle.

Naar aanleiding van de indiening van het wetsvoorstel heeft de minister van Justitie een werkgroep van experten inzake gerechtelijk akkoord, afkomstig uit de magistratuur, de balie en de academische wereld, in het leven geroepen die ermee belast was amendementen op dat voorstel te formuleren en tegelijkertijd de grote lijnen ervan te bewaren.
A la suite du dépôt de la proposition de loi, le ministre de la Justice a créé un groupe de travail d'experts, en matière de concordat judiciaire, issus de la magistrature, du barreau et du monde académique chargé de formuler des amendements à cette proposition tout en en conservant les grandes lignes.

Naar aanleiding van de aanslagen heeft de Commissie voor Justitie op 11 mei 2016 een wetsvoorstel aangenomen tot wijziging van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen, wat de hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden betreft.
Suite aux attentats, une proposition de loi modifiant la loi du 1er août 1985 portant des mesures fiscales et autres, concernant l’aide aux victimes d’actes intentionnels de violence a été adopté par la commission Justice le 11 mai 2016.

Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).
Il ressort également du préambule de l'arrêté royal en cause qu'il y avait lieu de prendre une mesure dont le caractère urgent était difficilement conciliable avec une procédure d'adoption ordinaire par le législateur, raison pour laquelle le Conseil d'Etat a également été prié de prendre en compte, dans son avis, le caractère urgent : « Vu l'urgence motivée par : le régime particulier des agences de voyages et le lieu des prestations de services effectuées par les intermédiaires, que stipulent respectivement l'article 26 et l'article 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; la procédure en manquement d'Etat que régit l'article 226 du Traité CE; la mise en demeure que la Commission européenne a adressée, dans le respect de cette procédure, au Royaume de Belgique, le 30 juillet 1996, pour lui communiquer ses griefs quant à une application estimée incorrecte que la législation belge autoriserait des articles 26 et 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; l'échange infructueux de vues auquel cette mise en demeure a donné lieu; l'avis motivé que la Commission européenne a par conséquent émis, le 8 juillet 1998, pour confirmer les griefs formés en l'espèce; le fait que la Belgique s'est engagée par écrit, le 30 septembre 1998, à se conformer, sans réserve, à cet avis motivé; qu'une abstention prolongée exposerait inéluctablement la Belgique à la saisine de la Cour de Justice des Communautés européennes; qu'il est, au contraire, impératif que la législation belge soit dûment adaptée sans retard; que les dispositions du présent arrêté, dont tel est précisément l'objet, doivent par conséquent entrer en vigueur aussi vite que possible; que cet arrêté doit dès lors être pris d'urgence; » (Moniteur belge, 31 décembre 1999, troisième édition, pp. 50510 et 50512).

De heer Raf Terwingen heeft in dit verband recent een wetsvoorstel ingediend dat binnenkort in de Kamercommissie voor de Justitie zal worden besproken. 2. en 3.
Monsieur Raf Terwingen a déposé récemment une proposition de loi en ce sens qui sera étudiée prochainement en commission de la Justice de la Chambre. 2. et 3.

(3) De twee richtlijnen betreffende het algemeen stelsel bieden de ontvangende lidstaat de mogelijkheid om op bepaalde voorwaarden compenserende maatregelen op te leggen aan de aanvrager, met name wanneer diens opleiding betrekking heeft op theoretische en/of praktijkgerichte vakken die wezenlijk verschillen van die welke worden bestreken door het in de ontvangende lidstaat voorgeschreven diploma; krachtens de artikelen 39 en 43 van het Verdrag, zoals uitgelegd door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen(6), is het aan de ontvangende lidstaat om te beoordelen of opgedane beroepservaring kan volstaan als bewijs dat de ontbrekende kennis is verworven; omwille van de duidelijkheid en ten behoeve van de rechtszekerheid van personen die hun beroep in een andere lidstaat willen uitoefenen, is het wenselijk om in het algemeen stelsel de verplichting op te nemen dat de ontvangende lidstaat nagaat of de beroepservaring die de aanvrager na het behalen van diens opleidingstitel(s) heeft verworven, de onderhavige vakgebieden bestrijkt.
(3) Les directives relatives au système général permettent à l'État membre d'accueil d'exiger, sous certaines conditions, des mesures de compensation de la part du demandeur, notamment lorsque la formation qu'il a reçue porte sur des matières théoriques et/ou pratiques substantiellement différentes de celles couvertes par le diplôme requis dans l'État membre d'accueil. En vertu des articles 39 et 43 du traité, tels qu'ils ont été interprétés par la Cour de justice des Communautés européennes(6), il incombe à l'État membre d'accueil de juger si une expérience professionnelle peut valoir aux fins d'établir la possession des connaissances manquantes. Pour des raisons de clarté et de sécurité juridique à l'égard des citoyens désireux d'exercer leur profession dans un autre État membre, il est souhaitable d'intégrer dans les directives relatives au système général l'obligation qu'a l'État membre d'accueil d'examiner si l'expérience professionnelle acquise par le demandeur après l'obtention du ou des titres dont il fait état couvre les matières susmentionnées.