Traduction de «justitie moeten beroep » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

een bij het Hof van Justitie ingesteld beroep heeft geen schorsende werking
le recours formé devant la Cour de Justice n'a pas d'effet suspensif

beroepsprocedure (EU) [ beroep bij het Hof van justitie | klacht inzake communautaire geschillen ]
recours contentieux (UE) [ recours contentieux communautaire | recours devant la Cour de justice ]

kosten die moeten worden voldaan voor men in beroep gaat
frais préjudiciaux

beroep bij het Hof van Justitie
recours devant la Cour de Justice

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Politie en justitie moeten beroep kunnen doen op medewerkers van topkwaliteit die over de meest moderne middelen beschikken om hun taken efficiënt uit te voeren.
La police et la justice doivent pouvoir faire appel à des collaborateurs de qualité irréprochable qui disposent des moyens les plus modernes pour mener à bien leurs tâches.

De nieuwe beoefenaars van juridische beroepen moeten echter voldoende kennis van de instrumenten voor justitiële samenwerking van de Unie hebben en de reflex ontwikkelen om de Europese rechtspraak te raadplegen, de nationale omzetting te controleren en een beroep te doen op de prejudiciële procedure van het Hof van Justitie van de Europese Unie.
Pourtant, les nouveaux professionnels du droit devraient avoir une connaissance suffisante des instruments de coopération judiciaire de l'Union et acquérir le réflexe de se référer régulièrement à la jurisprudence européenne, de vérifier la transposition sur le plan national et de recourir à la procédure de renvoi préjudiciel devant la Cour de justice de l’Union européenne.

De lidstaten en de instellingen moeten dan ook het recht krijgen om een beroep bij het Europese Hof van Justitie in te stellen om eventuele schendingen van deze beginselen en regels door de agentschappen te laten vaststellen en besluiten die het gevolg zijn van deze schendingen, te laten vernietigen.
Ainsi, il convient de prévoir un pouvoir de recours des Etats membres et des institutions devant la Cour de justice, en vue de faire constater d'éventuelles violations de ces principes et règles par les agences et faire annuler les actes qui seraient entachés par ces violations.

Hij spreekt zijn twijfel uit over het feit of de termijn waarbinnen de instanties tot een uitspraak moeten komen, haalbaar zijn (het gaat om één maand voor de gouverneur in eerste aanleg en over twee maanden voor de minister van Justitie in beroep) althans indien men uitgaat van de heersende praktijk.
L'intervenant doute que les délais dans lesquels les instances doivent se prononcer (un mois pour le gouverneur en première instance et deux mois pour le ministre de la Justice, en appel) soient tenables, si l'on se base sur la pratique actuelle.

Het OCMW heeft hoger beroep aangetekend tegen deze beslissing en het Arbeidshof heeft prejudiciële vragen gesteld aan het Europees Hof van Justitie (EHvJ) over twee aspecten: "Moeten de richtlijnen [2004/83, 2005/85 en 2003/9] aldus worden uitgelegd dat op de lidstaat die bepaalt dat vreemdelingen die 'op zodanige wijze lijden aan een ziekte dat deze ziekte een reëel risico inhoudt voor hun leven of fysieke integriteit of een reëel risico inhoudt op een onmenselijke of vernederende behandeling wanneer er geen adequate behandeling is in hun land van herkomst', recht hebben op de subsidiaire bescherming in de zin van artikel 15, [sub b], van richtlijn [2004/83], een verplichting rust om: - te bepalen dat een beroep tegen de administratieve beslissing waarbij het verblijfsrecht en/of de subsidiaire bescherming wordt geweigerd en een bevel wordt uitgevaardigd om het grondgebied te verlaten, schorsende werking heeft, - in het kader van zijn socialebijstandsregeling of opvangregeling te voorzien in andere dan de medische basisbehoeften van verzoeker tot de beslissing over het beroep tegen die administratieve beslissing?" Het standpunt van het Hof is het volgende: Wat betreft het ontbreken van een schorsend beroep, zijn de richtlijnen aangehaald door de verwijzende rechterlijke instantie niet van toepassing, maar het EHVJ zal andere nuttige elementen bezorgen aan de nationale rechter om een vonnis te kunnen vellen.
Le CPAS a interjeté appel de cette décision et la Cour du travail a posé des questions préjudicielles à la Cour de Justice de l'Union européenne (CJUE) pour deux aspects: "Les directives [2004/83, 2005/85 et 2003/9] doivent-elles être interprétées comme faisant obligation à l'État membre qui prévoit que l'étranger qui 'souffre d'une maladie telle qu'elle entraîne un risque réel pour sa vie ou son intégrité physique ou un risque réel de traitement inhumain ou dégradant lorsqu'il n'existe aucun traitement adéquat dans son pays d'origine' a droit à la protection subsidiaire au sens de l'article 15, [sous b),] de la directive [2004/83], - de prévoir un recours suspensif contre la décision administrative refusant le droit de séjour et/ou la protection subsidiaire et faisant ordre de quitter le territoire, - de prendre en charge dans le cadre de son régime d'aide sociale ou d'accueil, les besoins élémentaires autres que médicaux du requérant, jusqu'à ce qu'il soit statué sur le recours introduit contre cette décision administrative?" La position de la Cour est la suivante: En ce qui concerne l'absence de recours suspensif, les directives invoquées par la juridiction de renvoi ne sont pas applicables mais la CJUE va fournir d'autres éléments utiles au juge national pour pouvoir trancher.

In het arrest Abdida (C-562/13) van 18 december 2014 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat "de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep dat wordt ingesteld tegen een besluit (van weigering van 9ter) waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".
Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE, lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b, de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale : - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision (de refus de 9ter) ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".

Daarom staat in dit artikel - overeenkomstig het arrest van het Europees Hof van Justitie in de zaak-Coote[22] - dat wie denkt het slachtoffer van discriminatie te zijn geweest, een beroep moeten kunnen doen op administratieve of gerechtelijke procedures, zelfs nadat de verhouding waarin de vermeende discriminatie heeft plaatsgevonden, is beëindigd.
Cet article dispose donc que les personnes qui estiment avoir été victimes de discrimination doivent pouvoir avoir recours à des procédures administratives ou judiciaires, même après la cessation de la relation dans le cadre de laquelle la discrimination est censée s'être produite, conformément à la décision de la Cour de justice dans l'affaire Coote[22].

Bij de hoven van beroep zijn thans een hele reeks vorderingen aanhangig over de vraag of artikel 128, 4º, van het WIB 92 wel verenigbaar is met artikel 13 van het Protocol over de privileges en immuniteiten van de Europese Gemeenschappen. Anderzijds heeft het hof van beroep van Brussel bij arrest van 12 juni 1998 over dit probleem een prejudiciële vraag gesteld aan het Hof van Justitie van Luxemburg. Meent de geachte minister derhalve niet dat aan de gewestelijke directeurs instructies moeten worden gegeven om de behandeling te schorsen van de bezwaarschriften die de (echtgenoten van) internationale ambtenaren hebben ingediend en dit totdat het Hof van Justitie van Luxemburg over deze zaak een uitspraak heeft gedaan ?
Compte tenu du nombre très important des recours actuellement pendants devant les cours d'appel concernant la compatibilité de l'article 128, 4º, du CIR 92 avec l'article 13 du Protocole sur les privilèges et immunités des Communautés européennes et compte tenu, d'autre part, du fait que la cour d'appel de Bruxelles a posé, par arrêt du 12 juin 1998, une question préjudicielle relative à ce problème de la Cour de Justice de Luxembourg, l'honorable ministre n'estime-t-il pas souhaitable de donner pour instruction aux directeurs régionaux de suspendre le traitement des réclamations introduites par les (conjoints des) fonctionnaires internationaux jusqu'à ce que la Cour de Justice de Luxembourg se soit prononcée sur le litige ?