Traduction de «kamer werd aangebracht » (Néerlandais → Français) :

Vorige spreker verklaart het niet eens te kunnen zijn met de wijziging die door de Kamer werd aangebracht in artikel 8 van het ontwerp met betrekking tot de mogelijkheid voor de bewindvoerder om van de beschermde persoon te erven en er schenkingen van te krijgen.
Le précédent intervenant déclare ne pas pouvoir marquer son accord sur la modification apportée par la Chambre à l'article 8 du projet, en ce qui concerne la possibilité pour l'administrateur d'hériter de la personne protégée ou d'en recevoir des donations.

Tijdens de parlementaire voorbereiding van de wet van 25 april 2007 werd gepreciseerd : « Deze bepaling is vernieuwend door zich open te stellen voor een toekomstige evolutie van het privaatrecht die betrekking heeft op de gelijkstelling met de echtgenoot van de buitenlandse partner, die met de vreemdeling bij wie men zich komt voegen verbonden is door een geregistreerd partnerschap dat in België als gelijkwaardig met het huwelijk wordt beschouwd. Dezelfde wijziging wordt aangebracht aan artikel 10 van de wet, dat de gezinshereniging regelt van de vreemdeling die geen burger is van de Unie. De bedoelde situatie is die van de Scandinavische partnerschappen, waarvan de gelijkstelling met het huwelijk momenteel wordt onderzocht door de FOD Justitie. Deze gelijkstelling zal echter pas gevolgen hebben voor het vreemdelingenrecht op de datum die wordt vastgelegd door een koninklijk besluit waarover in de Ministerraad wordt overlegd. In dit koninklijk besluit worden de gevallen bepaald waarin een geregistreerd buitenlands partnerschap als zijnde gelijkwaardig met het huwelijk moet worden beschouwd in België » (Parl. St., Kamer, 2006-2007, DOC 51-2845/001, pp. 39-40).
Au cours des travaux préparatoires à la loi du 25 avril 2007, il fut précisé : « Cette disposition innove en s'ouvrant à une évolution future du droit privé, relative à l'assimilation au conjoint du partenaire étranger lié à l'étranger rejoint par un partenariat enregistré considéré comme équivalent à mariage en Belgique. La même modification est apportée à l'article 10 de la loi, relatif au regroupement familial des membres de la famille d'un étranger non citoyen de l'Union. La situation visée est celle des partenariats scandinaves, dont l'assimilation au mariage est actuellement examinée par le SPF Justice. Cette assimilation ne produira toutefois ces effets en droit des étrangers qu'à la date fixée par un arrêté royal délibéré en Conseil des ministres fixant les cas dans lesquels un partenariat enregistré étranger doit être considéré comme équivalent à mariage en Belgique » (Doc. parl., Chambre, 2006-2007, DOC 51-2845/001, pp. 39-40).

De algemene doelstelling van de wijzigingen aangebracht in de wet van 28 februari 2007 werd in de parlementaire voorbereiding geduid als volgt : « [...] om tegemoet te komen aan de noden van Defensie wordt een wetsontwerp voorgelegd dat de wet van 28 februari 2007 tot vaststelling van het statuut van de militairen van het actief kader van de krijgsmacht zal moderniseren op het vlak van de personeelsstructuur, het personeelsmanagement, de militaire geschiktheid, de interne werving en overgang » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2878/004, p. 3).
L'objectif général des modifications apportées à la loi du 28 février 2007 a été précisé comme suit dans les travaux préparatoires : « [...] en vue de satisfaire les besoins de la Défense, il est présenté un projet de loi qui modernisera la loi du 28 février 2007 fixant le statut des militaires du cadre actif des forces armées sur le plan de la structure du personnel, de la gestion du personnel, de l'aptitude militaire, du recrutement interne et du passage » (Doc. parl., Chambre, 2012-2013, DOC 53-2878/004, p. 3).

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).

Die verantwoording, die weliswaar na de goedkeuring van de in het geding zijnde bepaling is gegeven, is evenwel rechtstreeks verbonden, enerzijds, met de wil tot vereenvoudiging van de inning van de registratierechten op de vonnissen en arresten en, anderzijds, met de filosofie van het veroordelingsrecht, dat vanaf het begin werd opgevat als een « vergoeding voor de dienst verleend door het gerecht » (Parl. St., Kamer, 1985-1986, nr. 135/2, p. 4, en nr. 135/3, p. 7; Parl. St., Senaat, 1989-1990, nr. 806-1, pp. 29 en 32, en nr. 806-3, p. 36; Parl. St., Kamer, 1989-1990, nr. 1026/5, p. 52); die beide elementen komen tot uiting in de wijzigingen die bij de voormelde wet van 22 december 1989 zijn aangebracht.
Cette justification, certes donnée postérieurement à l'adoption de la disposition en cause, est toutefois directement liée, d'une part, à la volonté de simplification de la perception des droits d'enregistrement sur les jugements et arrêts et, d'autre part, à la philosophie du droit de condamnation, conçu depuis l'origine comme une « rémunération du service rendu par la justice » (Doc. parl., Chambre, 1985-1986, n° 135/2, p. 4, et n° 135/3, p. 7; Doc. parl., Sénat, 1989-1990, n° 806-1, pp. 29 et 32, et n° 806-3, p. 36; Doc. parl., Chambre, 1989-1990, n° 1026/5, p. 52), ces deux éléments étant traduits dans les modifications portées par la loi du 22 décembre 1989 précitée.

Tevens wenste de wetgever te anticiperen op de wijzigingen aangebracht in het stelsel van de belasting der niet-inwoners bij artikel 31, 2, van de wet van 28 juli 1992, waarbij werd beoogd vanaf het aanslagjaar 1993 de bepalingen van het Wetboek van de inkomstenbelastingen die betrekking hadden op de voorafbetalingen en afzonderlijke aanslagen ook van toepassing te maken op de niet-inwoners zonder tehuis (Parl. St ., Kamer, 1992-1993, nr. 717/3, p. 14; Parl. St ., Kamer, 1991-1992, nr. 444/1, p. 23, en Parl. St ., Kamer, 1991-1992, nr. 444/9, p. 156).
Le législateur souhaitait également anticiper sur les modifications apportées au régime de l'impôt des non-résidents par l'article 31, 2, de la loi du 28 juillet 1992, lequel visait à rendre applicables aussi aux non-résidents sans foyer d'habitation, à partir de l'exercice d'imposition 1993, les dispositions du Code des impôts sur les revenus concernant les versements anticipés et les impositions distinctes (Doc. parl. , Chambre, 1992-1993, n 717/3, p. 14; Doc. parl. , Chambre, 1991-1992, n 444/1, p. 23, et Doc. parl. , Chambre, 1991-1992, n 444/9, p. 156).

De verbetering die in de Kamer werd aangebracht, namelijk de invoering van een evaluatie, is een positief element.
L'amélioration apportée par la Chambre, qui introduit une évaluation, est un élément très positif.

De commissie heeft het ontwerp zoals het door de Kamer werd overgezonden goedgekeurd, omdat ze van menig was dat geen enkele fundamentele wijziging aan de oorspronkelijke tekst werd aangebracht.
La commission a adopté l'ensemble du projet tel que transmis par la Chambre, estimant que celle-ci n'apportait aucune modification fondamentale au texte initial.

- De commissie voor de sociale aangelegenheden heeft geen bezwaar tegen de wijziging die door de Kamer aan het wetsontwerp werd aangebracht.
- La Commission des affaires sociales n'a aucune objection contre la modification apportée par la Chambre au projet de loi.