Vertaling van "kandidaat onvoldoende zijn " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

alleenstaande kandidaat | de onafhankelijke kandidaat | partijloze kandidaat
le candidat indépendant | le candidat isolé | le candidat sans parti

onvoldoende resistensie | onvoldoende weerstand
résistance insuffisante

onvoldoend gevulde lasnaad | onvoldoend gevulde lasvoeg
soudure creuse | soudure insuffisamment chargée

kandidaat-pleegouders evalueren | toekomstige pleegouders evalueren | kandidaat-pleegouders beoordelen | toekomstige pleegouders beoordelen
évaluer les parents d’accueil potentiels

onvoldoende
insuffisant

decompensatie | onvoldoende aanvulling
décompensation | rupture de l'équilibre physiologique d'un organe

hypogonadisme | onvoldoende werking van de geslachtsklieren
hypogonadisme | sécrétion insuffisante des gonades (= testicules/ovaires)

kandidaat-opvolger
candidat suppléant

kandidaat-titularis
candidat titulaire

kandidaat-leners interviewen
interroger des emprunteurs

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

3° zijn vorming in de hoedanigheid van kandidaat niet mag verderzetten en als kandidaat definitief mislukt is wegens een onvoldoende professionele beoordeling.
3° ne peut pas continuer sa formation dans la qualité de candidat et a comme candidat échoué définitivement à la suite d'une appréciation insuffisante des qualités professionnelles.

De kandidaat bedoeld in het vijfde lid, 1° en 2°, die weigert zijn vorming verder te zetten, wordt beschouwd als definitief mislukte kandidaat wegens een onvoldoende professionele beoordeling".
Le candidat visé à l'alinéa 5, 1° et 2°, qui refuse de poursuivre sa formation est considéré comme candidat en échec définitif suite à une appréciation insuffisante des qualités professionnelles".

De codes moeten gekozen worden zodat identificatie geheel onmogelijk is en de anonimiteit bewaard blijft (zie in de verband, arrest Raad van State nr. 126.667 van 19 december 2003, waarbij een - door een kandidaat gekozen - code onvoldoende werd geacht, aangezien de juryleden daarbij bij machte waren, gelet op hun expertise in een bepaald vakgebied, om alsnog de betreffende kandidaat te achterhalen, aangezien het eerste deel van de code deels overeenkwam met de naam van een architect die als partij betrokken was bij de tijdelijke handelsvennootschap die deelnam aan de prijsvraag, en het tweede deel van de code gelinkt kon worden aan een andere partij bij de tijdelijke handelsvennootschap).
Les codes doivent être choisis de façon à rendre l'identification totalement impossible et à préserver l'anonymat (voir à ce sujet, l'arrêt du Conseil d'Etat n° 126.667 du 19 décembre 2003, stipulant qu'un code - choisi par un candidat - a été jugé insuffisant. En effet, vu leur expertise dans un domaine déterminé, les membres du jury pouvaient identifier le candidat concerné, la première partie du code correspondant partiellement au nom d'un architecte impliqué en tant que partie dans la société momentanée qui participait au concours, et la seconde partie du code pouvant être mise en rapport avec une autre partie impliquée dans la société momentanée).

Bovendien is een jury niet gehouden om in de motivering van een besluit om een kandidaat niet toe te laten tot een examen, te preciseren welke antwoorden van de kandidaat onvoldoende zijn bevonden of uit te leggen waarom deze antwoorden onvoldoende zijn bevonden, aangezien een zodanig gedetailleerde motivering niet noodzakelijk is om de kandidaat in staat te stellen te beoordelen of het indienen van een klacht of indien nodig het instellen van beroep opportuun is, en om de rechter in staat te stellen zijn rechterlijke toetsing te verrichten (arrest Gerecht van eerste aanleg van 14 juli 1995, Pimley-Smith/Commissie, T‑291/94, punten 63 en 64, en arrest Konstantopoulou/Hof van Justitie, reeds aangehaald, punt 34).
En outre, un jury n’est pas tenu, en motivant une décision de ne pas admettre un candidat à une épreuve, de préciser lesquelles des réponses dudit candidat ont été jugées insuffisantes ou d’expliquer pourquoi ces réponses ont été jugées insuffisantes, car un tel degré de motivation n’est pas nécessaire pour permettre au candidat d’apprécier l’opportunité de l’introduction d’une réclamation ou, le cas échéant, d’un recours ou pour permettre au juge d’exercer son contrôle juridictionnel (arrêts du Tribunal de première instance du 14 juillet 1995, Pimley-Smith/Commission, T‑291/94, points 63 et 64, et Konstantopoulou/Cour de justice, précité, point 34).

De titularissen van een N-1 functie en de titularissen van de functie van hoofd van het secretariaatspersoneel van een strategische adviesraad, die beschikken over een evaluatie die niet met onvoldoende is besloten, kunnen zich kandidaat stellen naar aanleiding van de bekendmaking van een vacature.
Les titulaires d'une fonction N-1 et les titulaires de la fonction de chef du personnel de secrétariat d'un conseil consultatif stratégique, qui disposent d'une évaluation dont la conclusion n'est pas 'insuffisant', peuvent poser leur candidature à l'occasion de la publication d'une vacance.

De titularissen van een functie van hoofd van het secretariaatspersoneel van een strategische adviesraad, die beschikken over een evaluatie, die niet met onvoldoende werd besloten, kunnen zich kandidaat stellen naar aanleiding van de bekendmaking van een vacature.
Les titulaires d'une fonction de chef du personnel de secrétariat d'un conseil consultatif stratégique, qui disposent d'une évaluation dont la conclusion n'est pas 'insuffisant', peuvent poser leur candidature à l'occasion de la publication d'une vacance.

4. a) Kan een eventuele onvoldoende nadelig zijn voor de kandidaat en gevolgen hebben voor het behoud van de functie die hij vervulde toen hij zich kandidaat stelde? b) Blijkbaar wordt er een onderscheid gemaakt tussen het contractuele personeelslid, dat zijn baan zou moeten opgeven, en het statutaire personeelslid, dat in functie zou blijven.
4. a) Un éventuel échec peut-il porter préjudice au candidat et avoir une conséquence sur son maintien à la fonction qu'il occupait au moment de l'introduction de sa candidature? b) Il semblerait qu'une distinction soit faite entre le personnel contractuel, qui serait contraint de quitter son emploi, et le personnel statutaire, qui serait maintenu en fonction.

In de derde plaats heeft het Gerecht voor ambtenarenzaken opgemerkt dat hoewel het resultaat van het met elkaar in evenwicht brengen van de motiveringsplicht en de eerbiediging van het beginsel van het geheim van de werkzaamheden van de jury, met name op het punt van de vraag of de mededeling van één onvoldoende deelcijfer aan de kandidaat die voor het mondeling examen is afgewezen aan die verplichting voldoet, meestal uitvalt in het voordeel van het beginsel van het geheim van de werkzaamheden van de jury, dit anders kan zijn wanneer er sprake is van bijzondere omstandigheden, en dit temeer daar de recente rechtspraak betreffende verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie, op een ontwikkeling in de richting van meer transparantie duidt (zie in die zin arresten Hof van 18 december 2007, Zweden/Commissie, C‑64/05 P, Jurispr. blz. I‑11389, en 1 juli 2008, Zweden en Turco/Raad, C‑39/05 P en C‑52/05 P, Jurispr. blz. I‑4723) (punt 40 van het bestreden arrest).
En troisième lieu, le Tribunal de la fonction publique a observé que, quand bien même l’issue de la conciliation entre l’obligation de motivation et le respect du principe du secret des travaux du jury, en particulier sur le point de savoir si la communication d’une seule note individuelle éliminatoire au candidat éliminé lors de la phase orale satisfait à ladite obligation, penche le plus souvent en faveur du principe du secret des travaux du jury, il peut en être autrement en présence de circonstances particulières, et ce d’autant plus que la jurisprudence récente concernant le règlement (CE) n° 1049/2001 du Parlement européen et du Conseil, du 30 mai 2001, relatif à l’accès du public aux documents du Parlement européen, du Conseil et de la Commission (JO L 145, p. 43), montrerait une évolution en faveur de la transparence (voir, en ce sens, arrêts de la Cour du 18 décembre 2007, Suède/Commission, C‑64/05 P, Rec. p. I‑11389, et du 1 juillet 2008, Suède et Turco/Conseil, C‑39/05 P et C‑52/05 P, Rec. p. I-4723) (point 40 de l’arrêt attaqué).

15. wijst erop dat de economische convergentie in bepaalde kandidaat-lidstaten onvoldoende is gevorderd om een snelle toetreding mogelijk te maken, zoals blijkt uit de hoge inflatiepercentages en buitensporige begrotingstekorten in bepaalde kandidaat-lidstaten; on­der­kent dat een aantal lidstaten een solide basis hebben gelegd voor een snelle invoering van de euro door de duurzaamheid van hun begroting op langere termijn te waarborgen;
15. relève que la convergence économique n'a pas progressé de manière suffisante pour permettre une adhésion rapide dans certains des États membres candidats, comme en témoignent les taux d'inflation élevés et les déficits budgétaires excessifs observés dans certains pays candidats; reconnaît que plusieurs États membres ont mis en place une base solide pour l'introduction rapide de l'euro en garantissant une soutenabilité budgétaire à long terme;

2. is bezorgd dat in de kandidaat-lidstaten nog steeds onvoldoende bestuurscapaciteit aanwezig is en dat daardoor de procedures voor deelname aan de planning nog niet overeenkomstig de Europese norm worden doorgevoerd, hetgeen vaak tot vertraging bij de uitvoering leidt, aangezien tegenstrijdigheden in de planning zeer laat bekend worden; verlangt derhalve dat tenminste tweederde van de technische bijstand in de kandidaat-lidstaten wordt betaald en met name wordt gebruikt voor een intensievere scholing van partners op administratief, sociaal en milieugebied en van plaatselijke en regionale overheden met het oog op de verbetering van de planningsprocessen;
2. constate avec préoccupation que les pays candidats à l'adhésion ne possèdent pas encore des capacités administratives suffisantes et que, par conséquent, les modalités de participation aux exercices de programmation ne répondent pas encore à la norme européenne, situation qui engendre souvent des retards de mise en œuvre, étant donné que les contradictions dans la programmation sont connues très tardivement; demande, par suite, que deux tiers au moins de l'assistance technique soit versée dans les pays candidats et serve tout particulièrement à intensifier l'effort de formation des partenaires administratifs, sociaux et environnementaux ainsi que des collectivités locales et régionales en vue de l'amélioration des processus de programmation;