In het begin hadden de kartelregelingen hoofdzakelijk betrekking op Denemarken en later op Duitsland, de landen die de twee belangrijkste nationale markten vormden; oorspronkelijk had het kartel inderdaad als onderliggende doelstelling de penetratie te regelen van de Duitse en de Scandinavische groepen in elkaars "thuisgebied".
Si, dans un premier temps, les arrangements constitutifs de l'entente ont surtout concerné le Danemark et, par la suite, l'Allemagne, ces deux pays ont été les deux marchés nationaux les plus importants et d'ailleurs, au départ, l'objectif non avoué de l'entente était de contrôler l'arrivée des groupes allemands sur le «territoire d'origine» des groupes scandinaves et réciproquement.