Vertaling van "kind niet dient " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

het kind waarvan een vrouw zwanger is | het nog niet geboren kind | kind dat verwekt maar nog niet geboren is
enfant à naître | foetus | nasciturus

ouders die het kind dwingen afwijkend te zijn van de plaatselijke norm, hetzij qua sexe (b.v. het kleden van een jongen in meisjeskleding), hetzij qua leeftijd (b.v. een kind dwingen verantwoordelijkheden op zich te nemen die niet passen bij de leeftijd) of anderszins onaangepast (b.v. het kind dwingen deel te nemen aan activiteiten die het niet wil of die te moeilijk zijn).
Définition: Parents forçant l'enfant à se comporter de façon différente de la norme locale, que ce soit par rapport à son sexe (en habillant un garçon en fille), par rapport à son âge (en forçant un enfant à prendre des responsabilités plus lourdes qu'il ne peut en assumer pour son âge) ou pour d'autres raisons (obligeant l'enfant à entreprendre des activités contre son gré ou des activités trop difficiles pour lui).

buitenhuwelijks kind | kind dat niet in familierechtelijke betrekking tot zijn verwekker staat | natuurlijk kind
enfant illégitime | enfant naturel | enfant né hors mariage

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

vermogen dat niet dient ter dekking van enige voorzienbare verplichting
patrimoine libre de tout engagement prévisible

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De wettelijke levensvatbaarheidsgrens van 180 dagen staat niet in het Burgerlijk Wetboek en is niet uit de letter van de wet af te leiden, maar wordt bepaald door de omzendbrief van 10 juni 1999 betreffende de invoering van een artikel 80bis in het Burgerlijk Wetboek aangaande de akte van aangifte van een levenloos kind : « Er dient aan te worden herinnerd dat de akte van aangifte van een levenloos kind slechts wordt opgemaakt indien de geboorte heeft plaatsgevonden meer dan zes maanden na de verwekking (dit is de zogenaamde « 180-dagenregel »)».
La limite légale de viabilité de 180 jours n'est pas inscrite dans le Code civil et ne peut être déduite de la lettre de la loi, mais elle est prévue par la circulaire du 10 juin 1999 relative à l'introduction dans le Code civil d'un article 80bis concernant l'acte de déclaration d'enfant sans vie, laquelle précise ce qui suit: « Il convient de rappeler que l'acte de déclaration d'enfant sans vie n'est dressé que si la naissance a eu lieu plus de six mois après la conception (il s'agit ici de ce que l'on appelle communément la « règle des 180 jours »)».

De wettelijke levensvatbaarheidsgrens van 180-dagen staat niet in het Burgerlijk Wetboek en is niet uit de letter van de wet af te leiden, maar wordt bepaald door de omzendbrief van 10 juni 1999 betreffende de invoering van een artikel 80bis in het Burgerlijk Wetboek aangaande de akte van aangifte van een levenloos kind : « Er dient aan te worden herinnerd dat de akte van aangifte van een levenloos kind slechts wordt opgemaakt indien de geboorte heeft plaatsgevonden meer dan zes maanden na de verwekking (dit is de zogenaamde 180-dagenregel)».
La limite légale de viabilité de 180 jours n'est pas inscrite dans le Code civil et ne peut être déduite de la lettre de la loi, mais elle est prévue par la circulaire du 10 juin 1999 relative à l'introduction dans le Code civil d'un article 80bis concernant l'acte de déclaration d'enfant sans vie, laquelle précise ce qui suit: « Il convient de rappeler que l'acte de déclaration d'enfant sans vie n'est dressé que si la naissance a eu lieu plus de six mois après la conception (il s'agit ici de ce que l'on appelle communément la « règle des 180 jours »)».

Uiteraard dient de uitoefening van het ouderlijk gezag door de ouders als principe te blijven gelden maar voor kinderen die zich in een problematische opvoedingssituatie bevinden, verwaarloosd zijn of aan hun lot overgelaten worden of wier ouders niet in staat blijken te zijn om hen te vertegenwoordigen, hun goederen te beheren of om beslissingen te nemen die in het belang van het kind zijn, dient de mogelijkheid te worden geschapen het ouderlijk gezag of bepaalde componenten ervan te laten uitoefenen door de pleeggezinnen waarin deze kinderen verblijven.
Le principe selon lequel les parents naturels exercent l'autorité parentale doit évidemment continuer à s'appliquer, mais pour les enfants qui se trouvent dans une situation éducative problématique, qui sont délaissés ou abandonnés à leur sort ou dont les parents biologiques ne sont pas en état de les représenter, de gérer leurs biens ou de prendre les décisions qui sont dans leur intérêt, il faut prévoir la possibilité de confier l'autorité parentale ou certaines composantes de celle-ci à la famille d'accueil dans laquelle sont placés les enfants.

Volgens de Secretaris-Generaal van de Haagse Conferentie dienden er zich drie mogelijkheden aan : 1) de poorten wagenwijd openzetten voor een toetreding, zonder enige belemmering, wat niet aan te bevelen was aangezien dit Verdrag een instrument van samenwerking is; 2) dit proces bemoeilijken door te eisen dat elke Verdragsluitende Staat de toetreding van enige andere Staat zou aanvaarden, een oplossing die het hoogste belang van het kind niet dient; en 3) de toetreding toestaan tenzij daartegen bezwaar wordt gemaakt binnen een welbepaalde termijn (zes maanden).
Selon le Secrétaire général de la Conférence de La Haye, trois possibilités s'offraient : 1) ouvrir toutes grandes les portes de l'adhésion, sans aucune barrière, ce qui n'était pas à recommander, la présente Convention étant un instrument de coopération; 2) rendre le processus plus difficile en exigeant que chaque État contractant accepte l'adhésion de tout autre État, solution qui ne correspond pas à l'intérêt supérieur de l'enfant; et 3) admettre l'adhésion à moins qu'une objection ne soit faite dans un délai particulier (six mois).

Art. 2. Voor de toepassing van dit besluit dient te worden verstaan onder: 1° decreet : het programmadecreet van 10 december 2015 houdende verschillende maatregelen inzake gespecialiseerd onderwijs, schoolgebouwen, kind, cultuur, hoger onderwijs, financiering van het universitair en niet-universitair hoger onderwijs en onderwijs voor sociale promotie; 2° de opleidingsmodule: de module bedoeld bij artikel 38 van het decreet.
Art. 2. Pour l'application du présent arrêté, il faut entendre par : 1° décret : le décret-programme du 10 décembre 2015 portant diverses mesures relatives à l'enseignement spécialisé, aux Bâtiments scolaires, à l'Enfance, à la Culture, à l'enseignement supérieur, au financement de l'enseignement supérieur universitaire et non universitaire et à l'enseignement de promotion sociale ; 2° module de formation : module visé par l'article 38 du décret.

Bij zijn arrest nr. 139/2014 van 25 september 2014 heeft het Hof voor recht gezegd dat artikel 330, § 1, vierde lid, van het Burgerlijk Wetboek geen schending inhoudt van de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de persoon die het kind heeft erkend, dient te worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat hij niet de vader van het kind is.
Par son arrêt n° 139/2014, du 25 septembre 2014, la Cour a dit pour droit que l'article 330, § 1, alinéa 4, du Code civil ne violait pas les articles 10, 11 et 22 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il dispose que l'action de celui qui a reconnu l'enfant doit être intentée dans l'année qui suit la découverte du fait qu'il n'est pas le père de l'enfant.

Er dient echter te worden onderzocht of die vereiste geen onevenredige gevolgen heeft voor de rechten van het kind dat niet meer ten laste is van een natuurlijke persoon, omdat het stelsel van de gewaarborgde gezinsbijslag werd ingevoerd om een grotere gelijkheid tussen kinderen te waarborgen, door te voorzien in een gewaarborgde kinderbijslag voor elk kind, om de enkele reden van zijn bestaan (Parl. St., Senaat, 1969-1970, nr. 80, p. 1).
Il convient toutefois d'examiner si cette exigence n'a pas d'effets disproportionnés sur les droits de l'enfant qui n'est plus à la charge d'une personne physique, parce que le régime des prestations familiales garanties a été introduit pour assurer une plus grande égalité entre les enfants en prévoyant une allocation familiale garantie pour chaque enfant, en raison même de son existence (Doc. parl., Sénat, 1969-1970, n° 80, p. 1).

Men dient tenslotte te weten dat het Regeerakkoord niet voorziet in een verdere gratis opname van deze periodes na deze 24 maanden, maar toch voorziet dat de gelijkstelling en het recht voor het gemotiveerd tijdskrediet wordt uitgebreid met maximum 12 maanden als het opgenomen wordt voor de volgende motieven: - om te zorgen voor zijn kind tot de leeftijd van 8 jaar; - om palliatieve zorgen toe te dienen; - om een zwaar ziek of gehandicapt gezins- of familielid bij te staan of te verzorgen.
Enfin, sachez que l'accord de gouvernement ne prévoit pas la gratuité au-delà de ces 24 mois mais prévoit cependant que l'assimilation et le droit pour le crédit-temps motivé soit étendu de 12 mois maximum s'ils sont justifiés par les motifs suivants: - pour s'occuper de son enfant jusqu'à l'âge de 8 ans; - pour administrer des soins palliatifs; - pour aider ou soigner un membre du ménage ou de la famille, atteint d'une maladie ou d'un handicap grave.

1. Volgt uit artikel 140, eerste lid, WIB 1992 dat eerst dient te worden nagegaan of een niet-gemeenschappelijk of gemeenschappelijk kind voldoet aan de voorwaarden van artikel 136 WIB 1992 ten aanzien van respectievelijk één of beide partners?
1. L'article 140, alinéa premier, du CIR 1992 implique-t-il qu'il convient préalablement de vérifier si un enfant commun ou non satisfait aux conditions énumérées à l'article 136 du CIR 1992 vis-à-vis d'un ou des deux partenaires?