Traduction de «kinderen beklemtoont voorts » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

52. roept op tot versterking van het onderzoek naar therapeutische en psychologische interventies, naar de ontwikkeling van effectievere medicijnen met minder bijwerkingen, naar determinanten van psychische stoornissen en zelfdoding, naar resultaatmetingen voor investeringen in de bevordering van de geestelijke gezondheid en naar methodes die aan een geslaagd herstel en remissie bijdragen; roept in het bijzonder op tot extra aandacht voor onderzoek naar geneesmiddelen die beter geschikt zijn voor kinderen; beklemtoont voorts dat het onderzoek niet beperkt mag blijven tot farmaceutica, maar ook moet worden uitgebreid tot epidemiologische, psychologische en economische studies over de gemeenschap en de sociale determinanten van geestesziekten; roept voorts op tot een grotere betrokkenheid van gebruikers van geestelijke gezondheidsdiensten bij alle aspecten van het onderzoek inzake geestelijke gezondheid;
52. demande un accroissement de la recherche concernant les interventions thérapeutiques et psychologiques, le développement de médicaments plus efficaces entraînant moins d'effets secondaires, les éléments déterminant les troubles mentaux et les suicides, l'évaluation des résultats des investissements visant à favoriser la santé mentale ainsi que des méthodes contribuant à la guérison et à la rémission; demande notamment qu'une attention particulière soit accordée à la recherche de médicaments plus adaptés aux enfants; souligne en outre que la recherche ne saurait être limitée aux seuls médicaments, mais qu'elle doit également être orientée vers des études épidémiologiques, psychologiques et économiques sur la communauté ainsi que sur les facteurs sociaux des maladies mentales; demande en outre une participation accrue des usagers des services dans tous les aspects de la recherche sur la santé mentale;

51. roept op tot versterking van het onderzoek naar therapeutische en psychologische interventies, naar de ontwikkeling van effectievere medicijnen met minder bijwerkingen, naar determinanten van psychische stoornissen en zelfdoding, naar resultaatmetingen voor investeringen in de bevordering van de geestelijke gezondheid en naar methodes die aan een geslaagd herstel en remissie bijdragen; roept in het bijzonder op tot extra aandacht voor onderzoek naar geneesmiddelen die beter geschikt zijn voor kinderen; beklemtoont voorts dat het onderzoek niet beperkt mag blijven tot farmaceutica, maar ook moet worden uitgebreid tot epidemiologische, psychologische en economische studies over de gemeenschap en de sociale determinanten van geestesziekten; roept voorts op tot een grotere betrokkenheid van gebruikers van geestelijke gezondheidsdiensten bij alle aspecten van het onderzoek inzake geestelijke gezondheid;
51. demande un accroissement de la recherche concernant les interventions thérapeutiques et psychologiques, le développement de médicaments plus efficaces entraînant moins d'effets secondaires, les éléments déterminant les troubles mentaux et les suicides, l'évaluation des résultats des investissements visant à favoriser la santé mentale ainsi que des méthodes contribuant à la guérison et à la rémission; demande notamment qu'une attention particulière soit accordée à la recherche de médicaments plus adaptés aux enfants; souligne en outre que la recherche ne saurait être limitée aux seuls médicaments, mais qu'elle doit également être orientée vers des études épidémiologiques, psychologiques et économiques sur la communauté ainsi que sur les facteurs sociaux des maladies mentales; demande en outre une participation accrue des usagers des services dans tous les aspects de la recherche sur la santé mentale;

12. is bezorgd over de toenemende armoede en verwaarlozing die in vele lidstaten optreden en vooral kinderen treffen; stelt voor om met name in stadsdelen die te kampen hebben met armoede- en verwaarlozingsproblematiek innovatieve projecten uit te voeren, die vooral op kinderen zijn gericht; is van mening dat ook de ouders bij deze projecten moeten worden betrokken, zodat zij zich bewust kunnen worden van hun verantwoordelijkheid voor het welbevinden van hun kinderen; beklemtoont voorts het belang van gratis telefonische hulpdiensten voor kinderen;
12. se déclare préoccupé par le fait que, dans de nombreux États membres, un nombre croissant de personnes, notamment d'enfants, sont victimes de la pauvreté et abandonnées à elles-mêmes; propose la mise en oeuvre de projets innovants, notamment dans les zones urbaines confrontées aux problèmes de pauvreté et d'abandon, qui s'adresseront en priorité aux enfants; encourage également les parents à s'impliquer dans ces projets, afin qu'ils prennent conscience de leurs responsabilités quant au bien-être de leurs enfants; souligne l'importance de la mise en place d'un vaste réseau de lignes d'assistance téléphonique gratuites à l'intention des enfants;

22. is bezorgd over de toenemende armoede en verwaarlozing die in vele lidstaten optreden en vooral kinderen treffen; stelt voor om met name in stadsdelen die te kampen hebben met armoede- en verwaarlozingsproblematiek innovatieve projecten uit te voeren, die vooral op kinderen zijn gericht; is van mening dat ook de ouders bij deze projecten moeten worden betrokken, zodat zij zich bewust kunnen worden van hun verantwoordelijkheid voor het welbevinden van hun kinderen; beklemtoont voorts het belang van gratis telefonische hulpdiensten voor kinderen;
22. se déclare préoccupé par le fait que, dans de nombreux États membres, un nombre croissant de personnes, notamment d'enfants, sont victimes de la pauvreté et abandonnées à elles-mêmes; propose la mise en place de projets innovants, notamment dans les zones urbaines confrontées aux problèmes de la pauvreté et de l'incurie, qui s'adresseront en priorité aux enfants; encourage également les parents à s'impliquer dans ces projets, afin qu'ils prennent conscience de leurs responsabilités quant au bien-être de leurs enfants; souligne l'importance dévolue à la mise en place de vastes réseaux de lignes d'assistance téléphonique gratuites à l'intention des enfants;

29. verzoekt de lidstaten overeenkomstig de doelen die zijn bepaald door de Europese Raad van Barcelona in 2002, waarin werd verklaard dat uiterlijk in 2010 de lidstaten kinderopvang moeten bieden aan tenminste 90 % van de kinderen tussen de leeftijd van 3 jaar en de schoolplichtige leeftijd en aan tenminste 33 % van de kinderen onder de 3 jaar; beklemtoont dat deze maatregelen vrouwen in staat moeten stellen hun participatie aan de arbeidsmarkt aan hun leefritme aan te passen; verzoekt de lidstaten voorts vergelijkbare streefdoelen te stellen voor de zorg voor ouderen en mensen met een handicap;
29. demande aux États membres, conformément aux objectifs fixés par le Conseil européen de Barcelone, en 2002, qui invitaient, d'ici 2010, les États membres à mettre en place des structures d'accueil pour 90 % au moins des enfants ayant entre 3 ans et l'âge de la scolarité obligatoire et pour au moins 33 % des enfants âgés de moins de 3 ans, de fixer des objectifs similaires pour les structures d'accueil des personnes âgées et des personnes handicapées;