Traduction de «kinderen zich moeten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Aanhoudend eten van niet voor consumptie bestemde stoffen (zoals aarde, verfbladders, etc.). Het kan voorkomen als één van vele symptomen die deel uitmaken van een uitgebreidere psychiatrische stoornis (zoals autisme) of als een betrekkelijk geïsoleerd psychopathologisch gedrag; alleen die laatste vorm is hier geclassificeerd. Het verschijnsel doet zich het meest voor bij zwakzinnige kinderen en indien er tevens zwakzinnigheid aanwezig is, dient F70-F79 als de hoofddiagnose gekozen te worden.
Définition: Trouble caractérisé par la consommation persistante de substances non nutritives (par exemple de la terre, des bouts de peinture, etc.). Il peut faire partie d'un trouble psychiatrique plus global (tel un autisme) ou constituer un comportement psychopathologique relativement isolé. C'est seulement dans ce dernier cas que l'on fait le diagnostic de pica. Ce comportement s'observe surtout chez des enfants présentant un retard mental; dans ce dernier cas, le retard mental doit constituer le diagnostic principal (F70-F79).

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Een lid wijst erop dat de vraag rijst tot welke kinderrechtercommissaris de Duitstalige kinderen zich moeten wenden.
Un membre note que la question se pose de savoir à quel délégué ou commissaire les enfants germanophones peuvent s'adresser.

De problematiek doet zich ook voor bij volwassen kinderen van een zieke ouder, waar de kinderen dan moeten opdraaien voor de problemen veroorzaakt door de psychisch zieke ouder.
Le problème se pose également pour les adultes obligés de supporter les conséquences financières des problèmes causés par leur parent atteint d'une maladie psychique.

Hulpverleners die volwassenen met problemen behandelen, spelen ook een belangrijke rol : zij moeten alert zijn voor situaties die een gevaar kunnen meebrengen voor de kinderen, en moeten systematisch een ‘kindreflex’ hebben, door zich af te vragen : « Zijn er kinderen in dit gezin en hoe gaat het met hen?».
Les intervenants auprès d’adultes en difficulté sont également concernés : ils doivent être attentifs aux situations où il pourrait exister un danger pour les enfants et avoir systématiquement un « réflexe-enfant » c’est-à-dire se demander : « Y a-t-il des enfants dans cette famille et comment vont-ils? ».

« De aandacht in de media voor misdrijven waarbij kinderen betrokken zijn, de noodzaak om kinderen met bepaalde aandoeningen van nabij te volgen, de uitbreiding van een zekere « nomadische » levensstijl, doet bij sommige ouders de behoefte ontstaan aan de « zekerheid » dat zij op gelijk welk moment kunnen weten waar hun kinderen zich bevinden, zonder dat zij hen zelf moeten opbellen.
« La couverture médiatique d'affaires criminelles impliquant des enfants, la nécessité d'assurer un suivi d'enfants frappés de certaines incapacités ou l'émergence d'un nouveau style de vie « nomade » pourrait amener certains parents à chercher à être « rassurés » par la possibilité de localiser leurs enfants à n'importe quel moment sans avoir à les contacter.

Bovendien moeten er voor migrerende kinderen voor wie de staat de zorg op zich neemt, mechanismen en processen voorhanden zijn die hen helpen zich voor te bereiden op de overgang naar de volwassenheid/het loskomen van het zorgstelsel, zoals ook gebeurt voor kinderen die EU-burger zijn en voor wie de staat de zorg op zich neemt.
En outre, à l’instar des enfants pris en charge par l’État et qui sont ressortissants d’un État membre de l’UE, les enfants migrants pris en charge par l'État devraient bénéficier de mécanismes et de procédures les aidant à préparer leur passage à l’âge adulte et leur sortie des structures d’accueil.

(Een gezinsleven wordt verondersteld te bestaan tussen de ouders en hun minderjarige kinderen en tussen de echtgenoten. De andere familieleden moeten daarentegen het bewijs van een gezins- en familieleven leveren.) - Mengt de DVZ zich in het gezins- en familieleven door de machtiging om meer dan drie maanden in België te verblijven te weigeren?
(La vie familiale est présumée entre les parents et leurs enfants mineurs et entre les conjoints. Par contre, les autres membres de famille doivent apporter la preuve d'une vie familiale.) - En refusant de donner l'autorisation de séjourner plus de trois mois en Belgique, l'OE commet-il une ingérence dans la vie familiale?

Verder uitte President Erdogan zich onder meer als volgt uit: "Turkije zal altijd uw thuisland blijven" (...) "Jullie moeten jullie versterken in deze samenleving" (...) "De Turkse staat zal jullie daarbij altijd uw steun geven" (...) "Jullie moeten uw taal, uw geloof, uw waarden, uw cultuur behouden" (...) "Eerst moeten jullie de Turkse taal leren aan uw kinderen en nadien de lokale taal" (...) "Jullie moeten altijd samen blijven, een sterke eenheid vormen" (...) "Ik wil geen van jullie hier met neergebogen hoofd zien rondlopen" (...) "Jullie mogen alleen buigen voor de Islam" (..) Hij zei dat achter diegenen die het land (Turkije) willen "splitsen" het westen zit".
Le président Recep Erdogan s'est en outre exprimé en ces termes: La Turquie restera toujours votre patrie (...) Vous devez vous renforcer dans cette société (...) L'Etat turc vous y aidera toujours (...) Vous devez conserver votre langue, votre foi, vos valeurs, votre culture (...) Vous devez d'abord apprendre la langue turque à vos enfants et ensuite la langue locale (...) Vous devez toujours rester unis, constituer une unité forte (...) Je ne veux voir aucun d'entre vous marcher en courbant la tête (...) Vous devez uniquement vous courber devant l'Islam (..) Il a déclaré que derrière ceux qui veulent "diviser" le pays (la Turquie), se cache l'Occident.