Vertaling van "kurkeik " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

kurkeik
chêne liège

looischors van de kurkeik
seconde écorce du chêne-liège

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Hiermee worden vezels bedoeld die ten doel hebben de ontwikkeling van de spijsverteringsorganen van de geitenlammeren te bevorderen, of de dieren bezig te houden door in te spelen op hun aangeboren behoefte tot kauwen, en zodoende stresstoestanden te vermijden. Deze vezels bevinden zich in voeder dat hoofdzakelijk bestaat uit hooi van goede kwaliteit (sappig en gemakkelijk verteerbaar); gebladerte van groene eik, kurkeik en andere boomsoorten; granen; producten die uitsluitend zijn samengesteld uit granen (maïs, tarwe, haver, gerst, rogge, enz.), eiwithoudende gewassen (erwten, bonen, veldbonen, wikke, zaailathyrus, grauwe erwten, enz.), koeken van zonnebloemschroot, sojaschroot, bietenschroot, en andere bijproducten van de landbouw, tuinbouw en fruitteelt.
Il s’agit d’aliments constitués essentiellement de foins de bonne qualité (savoureux et facilement digestibles), de feuillages de chêne vert, de chêne-liège et d’autres essences, de céréales; de produits composés exclusivement de céréales (maïs, blé, avoine, orge, seigle, etc.), de protéagineux (pois, fève, féverole, vesce, gesse chiche, pois chiche fourrager, etc.), de tourteaux d’extraction de tournesol, de soja, de betterave, et d’autres sous-produits de l’agriculture, de l’horticulture et de l’arboriculture fruitière.

De gronden kunnen derhalve hoofdzakelijk als volgt worden ingedeeld: gebieden met mediterrane bossen (kurkeik en groene eik), gebieden waar granen worden geteeld (aridoculture = zonder irrigatie), gebieden waar akkerbouwgewassen worden geteeld (geteelde voedergewassen en natuurlijke of verbeterde weilanden) en niet-bebouwde gebieden.
L’affectation prédominante des sols se répartit dès lors comme suit: sous-bois de forêt méditerranéenne (chêne-liège et chêne vert), zones de cultures céréalières (aridoculture), zones de cultures arables (fourrages cultivés et pâturages naturels ou améliorés) et espaces incultes.

De vegetatie bestaat uit autochtone soorten grassen (Dactylis glomerata, Lolium ssp, Bromus ssp en andere), leguminosen (hoofdzakelijk diverse variëteiten Trifolium en Mendicago, maar ook Ornithopus, Lotus, Scorpiurus, enz.), heesters (diverse variëteiten cistusrozen die ter plekke bekend zijn onder de benamingen „estevas”, „piorno” en „tojo”) en zeer typische boomsoorten van het type Quercus (groene eik en kurkeik) die de eikels en het gebladerte leveren.
La végétation est constituée d’espèces autochtones de graminées (Dactylis glomerata, Lolium ssp., Bromus ssp. et autres) et de légumineux (principalement, diverses variétés de Trifolium et Mendicago, mais aussi Ornithopus, Lotus, Scorpiurus, etc.), ainsi que de plantes arbustives (diverses variétés de Cistes connues localement sous le nom d’«estevas», de «sargaços», de «piorno» et de «tojo») et des espèces extrêmement typiques du genre Quercus (chênes verts et chênes-liège), qui fournissent des glands et du feuillage.

Bij de loofboomsoorten gaat vooral de kurkeik (Quercus suber) er sterk op achteruit (in 1988 vertoonde 0,6% van de bomen van deze soort schade, in 1992 34,5%).
Parmi les feuillus, l'état du chêne liège (Quercus suber) s'est considérablement détérioré (arbres endommagés : 0,6 % en 1988, 34,5 % en 1992).