Traduction de «laatste woord komt » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

het laatste woord
le dernier mot

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Dat zou het geval zijn indien een wet die is aangenomen volgens de optioneel bicamerale procedure (het laatste woord komt toe aan de Kamer van volksvertegenwoordigers), een invulling zou kunnen geven aan een bevoegdheid die op algemene wijze door de Senaat, op voet van gelijkheid met de Kamer, is omschreven.
Ce serait le cas si une loi adoptée selon la procédure bicamérale optionnelle (le dernier mot revient à la Chambre des représentants) pouvait donner un contenu à une compétence définie de manière générale par le Sénat, sur un pied d'égalité avec la Chambre.

Zoals de geachte afgevaardigden weten komt de Commissie met voorstellen, maar uiteindelijk hebben de lidstaten, die voornamelijk uit de eurozone komen, het laatste woord. Vooral als het gaat om strikt nationale bevoegdheden, zoals zaken waar het Verdrag niet in voorziet, zoals de EFSF.
En fin de compte cependant, et les députés les savent bien, la Commission propose, mais les États membres disposent. Plus précisément les États membres de la zone euro et en particulier dans les dossiers qui relèvent strictement des compétences nationales, les questions qui ne sont pas prévues par le traité, comme le FESF.

8.3. Dit zou betekenen dat de lidstaten blijven beslissen over de hoogte en de aard van de ontvangsten van de Unie, dat de twee takken van de begrotingsautoriteit het eens moeten worden over de programmering van de uitgaven en dat het Europees Parlement bij onenigheid over de jaarlijkse begroting het laatste woord zou kunnen krijgen over alle uitgaven (waarbij het onderscheid tussen verplichte en niet-verplichte uitgaven komt te vervallen), dat alles binnen de grenzen van de plafonds van het financieel kader.
8.3. Cela signifiait que les États membres continueraient à détenir la clé essentielle de la définition du montant et de la nature des recettes de l'Union, que les deux branches de l'autorité budgétaire devaient se mettre d'accord sur la programmation de la dépense et que, en cas de désaccord sur le budget annuel, le Parlement européen pourrait avoir le dernier mot sur l'ensemble des dépenses (la distinction entre dépenses obligatoires et dépenses non obligatoires étant supprimée), toujours dans les limites des plafonds du cadre financier.

8.3. Dit zou betekenen dat de lidstaten blijven beslissen over de hoogte en de aard van de ontvangsten van de Unie, dat de twee takken van de begrotingsautoriteit het eens moeten worden over de programmering van de uitgaven en dat het Europees Parlement bij onenigheid over de jaarlijkse begroting het laatste woord zou kunnen krijgen over alle uitgaven (waarbij het onderscheid tussen verplichte en niet-verplichte uitgaven komt te vervallen), dat alles binnen de grenzen van de plafonds van het financieel kader.
8.3. Ceci signifiait que les États membres continueraient à détenir la clé essentielle de la définition du montant et de la nature des recettes de l'Union, que les deux branches de l'autorité budgétaire devaient se mettre d'accord sur la programmation de la dépense et que, en cas de désaccord sur le budget annuel, le Parlement européen pourrait avoir le dernier mot sur l'ensemble des dépenses (la distinction entre Dépenses obligatoires et Dépenses non obligatoires étant supprimée), toujours dans les limites des plafonds du cadre financier.

Wij trekken daaruit drie conclusies: het laatste woord komt toe aan de nationale democratieën die op dit gebied in een intergouvernementeel kader moeten blijven werken; de beslissingen over principiële kwesties mogen in geen geval bij meerderheid worden genomen; het systeem moet de mogelijkheid bieden gedifferentieerde acties op te zetten, zodat elk volk zijn keuzevrijheid onverkort kan uitoefenen.
D’où trois conséquences : le dernier mot doit toujours revenir aux démocraties nationales, donc les opérations concernées doivent rester dans un cadre interétatique ; les décisions ne sauraient en aucun cas être prises à la majorité sur des questions de principe ; le système doit reposer sur la possibilité "d’actions différenciées", permettant à chaque peuple d’exercer sans discontinuité sa liberté de choix.

Het komt altijd toe aan de rechter van de Staat op het grondgebied waarvan het kind onwettig verblijft om over de terugkeer te beslissen, maar - en dat is een opmerkelijke innovatie - wanneer tot niet-terugkeer wordt besloten heeft de rechter van de gewone verblijfplaats van het kind vóór zijn overbrenging het laatste woord.
Il appartiendra toujours au juge de l'État sur le territoire duquel il y a présence illicite de l'enfant de statuer sur le retour mais, et c'est vraiment une innovation assez remarquable, en cas de décision de non-retour, le pouvoir de dernier mot quant à ce retour de l'enfant appartiendra au juge de la résidence habituelle de l'enfant avant son déplacement.

Nu komt hij dat idee zelf verdedigen, met de mededeling dat het parlement nog altijd het laatste woord heeft. Dat is theorie.
À présent, il défend celle-ci en signalant que le parlement a encore le dernier mot, ce qui est purement théorique.