Traduction de «laattijdige beslissing » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

laattijdige indiening
introduction tardive

boete wegens laattijdige uitvoering
amende pour retard

in kracht van gewijsde gegane beslissing | onherroepelijke beslissing | vonnis in kracht van gewijsde
décision passée en force de chose jugée | jugement ayant autorité de chose jugée | jugement ayant force de chose jugée

definitieve beslissing | onherroepelijke beslissing
décision finale

laattijdige betaling
paiement tardif

immunisatie niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om overige en niet-gespecificeerde redenen
Vaccination non faite par décision du sujet pour des raisons autres et non précisées

verrichting niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om geloofsredenen of sociale druk
Acte non effectué par décision du sujet pour raisons de conviction et de pression sociale

immunisatie niet uitgevoerd wegens beslissing van patiënt om geloofsredenen of wegens sociale druk
Vaccination non faite par décision du sujet pour raisons de conviction ou de pression sociale

gerechtelijke beslissing
décision de justice

strekking van de beslissing
teneur d'une décision

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het is vanaf de betekening van de beslissing dat betrokkene de uiteindelijk verschuldigde bijdrage voor de studieperioden die hij uiteindelijk heeft gewenst te regulariseren moet storten en de storting moet plaatsvinden binnen de zes maanden van de betekening van de beslissing : in geval van laattijdige betaling of niet-betaling binnen deze termijn van zes maanden wordt de aanvraag definitief afgesloten en put hij aldus een aanvraag uit.
C'est à partir de la notification de la décision que l'intéressé doit verser la cotisation finalement due pour les périodes d'études qu'il a souhaité finalement régulariser et le versement doit intervenir dans les six mois de la notification de la décision; en cas de paiement tardif ou de non-paiement dans ce délai de six mois, la demande est définitivement clôturée et il épuise ainsi une demande.

Door het overschrijden van die termijnen verliest het bestuur immers definitief de mogelijkheid om een bepaalde inbreuk te bestraffen en is de laattijdige beslissing nietig.
En effet, en dépassant ces délais, l'administration perd définitivement la possibilité de réprimer une infraction déterminée et la décision tardive est nulle.

Deze beslissing kan enkel worden genomen nadat de verstrekker schriftelijk een aanvaardbare motivatie voor het laattijdig kennisgeven heeft overgemaakt.
Cette décision ne peut être prise qu'après que le dispensateur ait transmis par écrit une motivation acceptable pour l'introduction tardive de la notification.

d) het treffen van een dading of het nemen van een beslissing inzake een teruggave, of een weigering van teruggave van boetes wegens laattijdige uitvoering;
d) la prise d'une décision de transiger ou de remettre ou de refuser de remettre les amendes pour retard d'exécution;

Art. 10. § 1. De hierna beschreven bevoegdheden worden gedelegeerd aan de titularissen van een management- of staffunctie : 1° de leidend ambtenaar of de leidende dienst aanwijzen die belast is met het leiden en de controle van de uitvoering van de opdracht, die overgaat tot de gebruikelijke vaststellingen om te controleren of de uitvoering conform de clausules en de voorwaarden van de opdracht en conform de regelgeving verloopt en die het proces-verbaal van oplevering goedkeurt; 2° afwijken van de essentiële bepalingen en voorwaarden van de gegunde opdracht en de boeten wegens laattijdige uitvoering teruggeven; 3° bij gemotiveerde beslissing, termijnverlengingen verlenen op grond van de bepalingen vervat in artikel 52 en 53 van de algemene aannemingsvoorwaarden, bijgevoegd bij het koninklijk besluit van 14 januari 2013; 4° de verrekeningen en de verwijlintresten goedkeuren voor zover het totaal bedrag van de aannemingssom, de bijkomende uitgaven en de verwijlintresten samen de financiële grenzen van de in dit besluit vermelde bevoegdheden niet overschrijdt.
Art. 10. § 1. Les pouvoirs décrits ci-après sont délégués aux titulaires de fonction de management ou d'encadrement : 1° désigner le fonctionnaire ou service dirigeant qui est chargé de la direction et du contrôle de l'exécution du marché, qui procède aux constatations d'usage pour vérifier si l'exécution est conforme aux clauses et conditions du marché ainsi que conforme à la réglementation et qui approuve le procès-verbal de réception; 2° déroger à des clauses et conditions essentielles du marché conclu et de remettre des amendes pour retard d'exécution; 3° accorder, par décision motivée, des prolongations de délais sur base des dispositions prévues à l'article 52 et 53 du cahier général des charges, annexé à l'arrêté royal du 14 janvier 2013; 4° approuver les décomptes et les intérêts de retard pour autant que le montant total constitué par le montant initial du marché, les décomptes et les intérêts de retard, ne dépasse pas les limites financières des pouvoirs visés par le présent arrêté.

Volgende bijzonderheden dienen in acht te worden genomen : 1° in geval van aanvullende werken, leveringen of diensten die worden geplaatst bij onderhandelingsprocedure zonder bekendmaking onder de voorwaarden van artikel 26, § 1, 2°, a) en 3°, b) en c), van de wet en van artikel 25, 3°, a) en 4°, a), van de wet defensie en veiligheid, wordt ook het bedrag van de hoofdopdracht in aanmerking genomen; 2° voor de ruilovereenkomsten geldt voor het bepalen van de delegaties in alle stadia het dubbel van de geschatte ruilwaarde; 3° voor het wijzigingsbevel, de eenzijdige beslissing, de bijakte, de dading, het aanvaarden onder beding van korting wegens minderwaarde en de kwijtschelding of de weigering van teruggave van boeten wegens laattijdige uitvoering, is het in rekening te brengen bedrag het effectieve bedrag van het wijzigingsbevel, de eenzijdige beslissing, de bijakte, de dading, de korting of de boete.
Les particularités suivantes sont à considérer : 1° en cas de travaux, de fournitures ou de services complémentaires à passer par procédure négociée sans publicité dans les conditions de l'article 26, § 1, 2°, a) et 3°, b) et c), de la loi et de l'article 25, 3°, a) et 4°, a), de la loi défense et sécurité, le montant du marché principal est également pris en compte; 2° pour les conventions d'échange, le montant à prendre en considération pour déterminer les délégations à tous les stades est le double de la valeur d'échange estimée; 3° pour l'ordre modificatif, la décision unilatérale, l'avenant, la transaction, l'acceptation de la réfaction pour moins-value et la remise ou le refus de remise des amendes pour exécution tardive, le montant à prendre en considération est le montant effectif de l'ordre modificatif, de la décision unilatérale, de l'avenant, de la transaction, de la réfaction ou de l'amende.

De tweede vraag vergt een toetsing van het in het geding zijnde onderscheid ten aanzien van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 144 en 145 van de Grondwet en met de artikelen 6 en 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, « in zoverre dat artikel erin voorziet dat de verzoekende partij die bij de Raad van State een voorziening in cassatie instelt tegen een rechterlijke beslissing met betrekking tot subjectieve politieke rechten, van rechtswege, in geval van laattijdige indiening van een memorie van wederantwoord, haar belang bij de rechtspleging verliest, terwijl integendeel, volgens artikel 1094 van het Gerechtelijk Wetboek, de verzoekende partij die voor het Hof van Cassatie een voorziening instelt tegen een rechterlijke beslissing met betrekking tot subjectieve politieke rechten en laattijdig gebruik maakt van de mogelijkheid om een memorie van wederantwoord in te dienen, niet met het verval van de voorziening in cassatie wordt bestraft ».
La deuxième question nécessite un contrôle de la distinction en cause au regard des articles 10 et 11 de la Constitution lus conjointement ou non avec les articles 144 et 145 de la Constitution et avec les articles 6 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, « dans la mesure où cet article prévoit que la partie requérante qui introduit devant le Conseil d'Etat un pourvoi en cassation contre une décision juridictionnelle relative à des droits politiques subjectifs, perd de plein droit, en cas d'introduction tardive d'un mémoire en réplique, son intérêt à la procédure alors qu'au contraire, selon l'article 1094 du Code judiciaire la partie requérante qui se pourvoit devant la Cour de cassation contre une décision juridictionnelle relative à des droits politiques subjectifs et fait tardivement usage de la faculté d'introduire un mémoire en réplique, n'est pas sanctionnée par la déchéance du pourvoi en cassation ».

De vraag noopt tot een toetsing van de in het geding zijnde bepaling aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang met de artikelen 144 en 145 van de Grondwet en de artikelen 6 en 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, « in de mate dat die bepaling voorziet dat de verzoekende partij die, in een cassatievoorziening tegen een beslissing van een administratief rechtscollege omtrent politieke subjectieve rechten bij de Raad van State, in geval van het laattijdig indienen van een memorie van wederantwoord, van rechtswege zijn belang bij de procedure verliest daar waar, anderzijds, luidens artikel 1094 Ger. Wb., de verzoekende partij die, in een cassatievoorziening tegen een beslissing van een administratief rechtscollege omtrent politieke subjectieve rechten bij het Hof van Cassatie, laattijdig gebruik maakt van de mogelijkheid om een memorie van wederantwoord in te dienen, niet gesanctioneerd wordt met het verval van het cassatieberoep ».
La deuxième question nécessite un contrôle de la distinction en cause au regard des articles 10 et 11 de la Constitution lus conjointement ou non avec les articles 144 et 145 de la Constitution et avec les articles 6 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, « dans la mesure où cette disposition prévoit que la partie requérante, qui a formé un pourvoi en cassation devant le Conseil d'Etat contre une décision d'une juridiction administrative relative à des droits politiques subjectifs, perd de plein droit, en cas d'introduction tardive d'un mémoire en réplique, son intérêt à la procédure, alors qu'au contraire, selon l'article 1094 du Code judiciaire, la partie requérante qui, s'étant pourvue devant la Cour de cassation contre la décision d'une juridiction administrative relative à des droits politiques subjectifs, fait tardivement usage de la faculté d'introduire un mémoire en réplique, n'est pas sanctionnée par la déchéance du pourvoi en cassation ».

Schendt artikel 21, lid 2, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang met de artikelen 144 en 145 van de Grondwet en de artikelen 6 en 14 van het EVRM-verdrag, in de mate dat die bepaling voorziet dat de verzoekende partij die, in een cassatievoorziening tegen een beslissing van een administratief rechtscollege omtrent politieke subjectieve rechten bij de Raad van State, in geval van het laattijdig indienen van een memorie van wederantwoord, van rechtswege zijn belang bij de procedure verliest daar waar, anderzijds, luidens artikel 1094 Ger. Wb., de verzoekende partij die, in een cassatievoorziening tegen een beslissing van een administratief rechtscollege omtrent politieke subjectieve rechten bij het Hof van Cassatie, laattijdig gebruik maakt van de mogelijkheid om een memorie van wederantwoord in te dienen, niet gesanctioneerd wordt met het verval van het cassatieberoep ?
L'article 21, alinéa 2, des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 144 et 145 de la Constitution et avec les articles 6 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, dans la mesure où cette disposition prévoit que la partie requérante, qui a formé un pourvoi en cassation devant le Conseil d'Etat contre une décision d'une juridiction administrative relative à des droits politiques subjectifs, perd de plein droit, en cas d'introduction tardive d'un mémoire en réplique, son intérêt à la procédure, alors qu'au contraire, selon l'article 1094 du Code judiciaire, la partie requérante qui, s'étant pourvue devant la Cour de cassation contre la décision d'une juridiction administrative relative à des droits politiques subjectifs, fait tardivement usage de la faculté d'introduire un mémoire en réplique, n'est pas sanctionnée par la déchéance du pourvoi en cassation ?

2. Schendt artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 144 en 145 van de Grondwet en met de artikelen 6 en 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, in zoverre dat artikel erin voorziet dat de verzoekende partij die bij de Raad van State een voorziening in cassatie instelt tegen een rechterlijke beslissing met betrekking tot subjectieve politieke rechten, van rechtswege, in geval van laattijdige indiening van een memorie van wederantwoord, haar belang bij de rechtspleging verliest, terwijl integendeel, volgens artikel 1094 van het Gerechtelijk Wetboek, de verzoekende partij die voor het Hof van Cassatie een voorziening instelt tegen een rechterlijke beslissing met betrekking tot subjectieve politieke rechten en laattijdig gebruik maakt van de mogelijkheid om een memorie van wederantwoord in te dienen, niet met het verval van de voorziening in cassatie wordt bestraft ?
2. L'article 21, alinéa 2, des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 144 et 145 de la Constitution et avec les articles 6 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme dans la mesure où cet article prévoit que la partie requérante qui introduit devant le Conseil d'Etat un pourvoi en cassation contre une décision juridictionnelle relative à des droits politiques subjectifs, perd de plein droit, en cas d'introduction tardive d'un mémoire en réplique, son intérêt à la procédure alors qu'au contraire, selon l'article 1094 du Code judiciaire la partie requérante qui se pourvoit devant la Cour de cassation contre une décision juridictionnelle relative à des droits politiques subjectifs et fait tardivement usage de la faculté d'introduire un mémoire en réplique, n'est pas sanctionnée par la déchéance du pourvoi en cassation ?