Traduction de «landen gemeenschappelijk moeten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

gemeenschappelijke lijst van landen waarvan de onderdanen in het bezit moeten zijn van een visum | gemeenschappelijke lijst van Staten wier onderdanen aan de visumplicht zijn onderworpen
liste commune des Etats soumis à l'obligation de visa | liste commune des pays dont les ressortissants doivent être munis d'un visa

Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad tot vaststelling van de lijst van derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum en de lijst van derde landen waarvan de onderdanen van die plicht zijn vrijgesteld | visumverordening
règlement visas | règlement (CE) n° 539/2001 du Conseil fixant la liste des pays tiers dont les ressortissants sont soumis à l’obligation de visa pour franchir les frontières extérieures des États membres et la liste de ceux dont les ressortissants sont exemptés de cette obligation

landen van de Arabische Gemeenschappelijke Markt
pays du Marché commun arabe

Gemeenschappelijke Raad EEG-landen van de Samenwerkingsraad van de Golf
Conseil conjoint CEE-pays du Conseil de coopération du Golfe

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Partnerschapsovereenkomsten inzake duurzame visserij met derde landen moeten ervoor zorgen dat de visserijactiviteiten van de Unie in wateren van derde landen gebaseerd zijn op het best beschikbare wetenschappelijke advies en informatie-uitwisseling ter zake, en moeten bijgevolg garant staan voor de duurzame exploitatie en instandhouding van de biologische rijkdommen van de zee, voor transparantie bij de vaststelling van het overschot en derhalve voor beheer van de bestanden dat afgestemd is op de doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid.
Il convient que les accords de partenariat dans le domaine de la pêche durable conclus avec des pays tiers garantissent que les activités de pêche de l'Union dans les eaux des pays tiers reposent sur les meilleurs avis scientifiques disponibles et des échanges d'informations pertinentes, afin de parvenir à une exploitation durable des ressources biologiques de la mer, à la transparence en ce qui concerne la détermination des reliquats et, partant, à une gestion des ressources qui soit compatible avec les objectifs de la PCP.

De Europese Raad drong op zijn bijeenkomst in Tampere in oktober 1999 aan op de ontwikkeling van een gemeenschappelijk asiel- en migratiebeleid van de EU dat vier hoofdelementen zou moeten omvatten: partnerschap met de landen van herkomst, een gemeenschappelijk Europees asielstelsel dat op termijn zou moeten leiden tot een gemeenschappelijke asielprocedure en een uniforme status voor personen aan wie asiel is verleend, een eerlijke behandeling van derdelanders en een efficiënter beheer van de migratiestromen [1].
En octobre 1999, le Conseil européen de Tampere a demandé l'élaboration d'une politique européenne commune en matière d'asile et de migration comprenant essentiellement quatre éléments: le partenariat avec les pays d'origine; un régime d'asile européen commun qui devrait déboucher à long terme sur une procédure d'asile commune et un statut uniforme pour les personnes qui se voient accorder l'asile; un traitement équitable pour les ressortissants de pays tiers et une gestion plus efficace des flux migratoires.

Daartoe moeten gemeenschappelijke regels worden opgesteld over de uitwisseling van informatie over de landen van herkomst en de landen van doorreis, en moet een geharmoniseerd beleid worden ontwikkeld ten aanzien van het doel van die informatie in individuele beslissingen en in de asielprocedure in het algemeen, en ten aanzien van de consequenties van die informatie voor het onderzoek van de aanvragen.
Cela exige le développement de règles communes sur l'échange d'informations sur les pays d'origine et les pays de transit, une politique harmonisée en ce qui concerne l'objet de ces informations dans les décisions individuelles et dans la procédure d'asile en général, ainsi que concernant les conséquences tirées de ces informations pour l'examen des demandes.

Een van de mogelijke oplossingen om nieuwe conflicten in de kiem te smoren bestaat er immers in de economische integratie van bepaalde regio's te bevorderen, om op die manier een feitelijke solidariteit te creëren : gemeenschappelijke belangen die landen ervan moeten weerhouden geschillen met geweld te beslechten.
Face à de nouveaux risques de conflits, l'une des solutions consiste, en effet, à favoriser l'intégration économique de zones géographiques afin de créer des solidarités de fait, des intérêts communs qui dissuadent les États de recourir à la force pour le règlement de leurs différends.

22. om de armste landen te helpen komen tot voedselzekerheid, actief te pleiten voor de afschaffing van de subsidies bij de uitvoer van landbouwproducten en de armste landen toe te laten zich te verenigen in gemeenschappelijke regionale landbouwmarkten met landen met een vergelijkbare productiviteit en de arme landen in de mogelijkheid te stellen om deze grote landbouwmarkten tijdelijk te beschermen met name via aanpasbare douanerechten, zolang dat nodig is voor de ontwikkeling van de economie; programma's van plattelandsontwikkeling te steunen, die infrastructuur moeten leveren aan kleine landbouwers en ondernemers zodat zij de toegevoegde waarde van hun producten kunnen verhogen; de toegang van ontwikkelingslanden tot de markt vergemakkelijken in het kader van voorkeursregels, onder andere door de administratieve procedures te vereenvoudigen;
22. en vue d'aider les pays pauvres à atteindre une sécurité alimentaire, de plaider activement pour la suppression des subventions à l'exportation de produits agricoles et de permettre aux pays pauvres de se structurer en marchés communs agricoles régionaux regroupant des pays ayant des productivités assez voisines pour permettre aux pays pauvres de protéger temporairement, notamment par des droits de douane ajustables ces « grands marchés agricoles » et leur donner le temps nécessaire au développement de leur économie; de renforcer et soutenir les programmes de développement rural, ces derniers devant fournir une infrastructure permettant aux petits agriculteurs et aux entrepreneurs ruraux d'accroître la valeur ajoutée de leurs produits; de faciliter l'accès au marché pour les pays en voie de développement, dans le cadre de régulations commerciales préférentielles, en simplifiant notamment les procédures administratives;

22. om de armste landen te helpen komen tot voedselzekerheid, actief te pleiten voor de afschaffing van de subsidies bij de uitvoer van landbouwproducten en de armste landen aan te moedigen zich te verenigen in gemeenschappelijke regionale landbouwmarkten met landen met een vergelijkbare productiviteit en de arme landen in de mogelijkheid te stellen om deze grote landbouwmarkten te beschermen met name via aanpasbare douanerechten, zolang dat nodig is voor de ontwikkeling van de economie; programma's van plattelandsontwikkeling te steunen, die infrastructuur moeten leveren aan kleine landbouwers en ondernemers zodat zij de toegevoegde waarde van hun producten kunnen verhogen; de toegang van ontwikkelingslanden tot de markt vergemakkelijken in het kader van voorkeursregels, onder andere door de administratieve procedures te vereenvoudigen;
22. en vue d'aider les pays pauvres à atteindre une sécurité alimentaire, de plaider activement pour la suppression des subventions à l'exportation de produits agricoles et d'encourager les pays pauvres à se structurer en marchés communs agricoles régionaux regroupant des pays ayant des productivités assez voisines pour permettre aux pays pauvres de protéger, notamment par des droits de douane ajustables ces « grands marchés agricoles » et leur donner le temps nécessaire au développement de leur économie; de renforcer et soutenir les programmes de développement rural, ces derniers devant fournir une infrastructure permettant aux petits agriculteurs et aux entrepreneurs ruraux d'accroître la valeur ajoutée de leurs produits; de faciliter l'accès au marché pour les pays en voie de développement, dans le cadre de régulations commerciales préférentielles, en simplifiant notamment les procédures administratives;

Omtrent de bevoegdheidsoverdrachten inzake de tewerkstelling van buitenlandse arbeidskrachten wijst de Raad van State in zijn advies 53.932/AV erop « dat krachtens richtlijn 2011/98/EU van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 « betreffende één enkele aanvraagprocedure voor een gecombineerde vergunning voor onderdanen van derde landen om te verblijven en te werken op het grondgebied van een lidstaat, alsmede inzake een gemeenschappelijk pakket rechten voor werknemers uit derde landen die legaal in een lidstaat verblijven » de lidstaten van de Europese Unie vanaf 25 december 2013, met andere woorden voor de inwerkingtreding van de voorgestelde bijzondere wet, inzonderheid « één enkele aanvraagprocedure [moeten bepalen] voor het verstrekken van een gecombineerde vergunning aan onderdanen van derde landen om op het grondgebied van een lidstaat te verblijven met het oog op werk, teneinde de procedures in verband met hun toelating te vereenvoudigen en de controle van hun status gemakkelijker te maken ».
Concernant les transferts de compétences en matière d'occupation de travailleurs étrangers, le Conseil d'État a attiré l'attention dans son avis nº 53.932/AG « sur le fait qu'en vertu de la directive 2011/98/UE du Parlement européen et du Conseil du 13 décembre 2011 « établissant une procédure de demande unique en vue de la délivrance d'un permis unique autorisant les ressortissants de pays tiers à résider et à travailler sur le territoire d'un État membre et établissant un socle commun de droits pour les travailleurs issus de pays tiers qui résident légalement dans un État membre », les États membres de Union européenne seront tenus, à dater du 25 décembre 2013, soit avant la date d'entrée en vigueur de la loi spéciale proposée, d'établir notamment « une procédure de demande unique en vue de la délivrance d'un permis unique autorisant les ressortissants de pays tiers à résider sur le territoire d'un État membre afin d'y travailler, de manière à simplifier les procédures d'admission de ces personnes et à faciliter le contrôle de leur statut ».

Gezien het bereikte niveau van harmonisatie betreffende de erkenning van onderdanen van derde landen en staatlozen als personen die internationale bescherming genieten, moeten gemeenschappelijke criteria voor het aanmerken van derde landen als veilige landen van herkomst worden vastgesteld.
Compte tenu du degré d’harmonisation atteint en ce qui concerne les conditions que doivent remplir les ressortissants de pays tiers et les apatrides pour pouvoir prétendre au statut de bénéficiaires de la protection internationale, il convient d’établir des critères communs permettant de désigner des pays tiers comme pays d’origine sûrs.

Daar alle deelnemende landen bij de besluitvormingsstructuur van het programma betrokken zijn, maar de uitvoering ervan in handen wordt gelegd van een in een van de deelnemende landen gevestigde gemeenschappelijke beheersautoriteit, moeten gemeenschappelijke regels voor de verdeling van de taken tussen de verschillende beheersstructuren van het programma worden opgesteld.
L’implication de l’ensemble des pays participants dans les structures décisionnelles du programme, alors que la mise en œuvre en est confiée à une autorité de gestion commune implantée dans un des pays participants, nécessite l’établissement de règles communes afin d’établir le partage des fonctions entre les différentes structures de gestion du programme.

De inkomsten moeten immers op het niveau van 1,27 % blijven, er moeten reserves worden aangelegd, er moet steun verleend worden aan de landen die nog geen lid zijn, er moet ingegaan worden op de eisen van de landen die gebruik maken van de structuurfondsen, dit alles tegen de achtergrond van een gemeenschappelijk landbouwbeleid dat door 13 van de 15 ministers werd verworpen en dat de verplichting inhoudt om de subsidies aan de landbouwsector te verlagen.
Il faut, en effet, maintenir les ressources à 1,27 %, constituer des réserves, accorder des aides aux pays non encore membres, satisfaire les revendications de pays qui bénéficient de fonds structurels, et tout cela sur fond d'une politique agricole commune rejetée par treize ministres sur quinze et l'obligation de diminuer les subsides à l'agriculture.