Traduction de «langer een uitdrukkelijke » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

uitdrukkelijk aanvaarden van een erfenis | uitdrukkelijke aanvaarding van een erfenis | uitdrukkelijke aanvaarding van een nalatenschap
adition expresse d'un héritage

het niet langer in de balans opnemen | het niet langer in de balans verwerken | verwijdering uit de balans
décomptabilisation | sortie du bilan

lijnen van Langer | splijtlijnen van Langer
ligne de quadrillage de la peau

uitdrukkelijke toelating
autorisation expresse

uitdrukkelijke bepaling
disposition formelle

uitdrukkelijk
expressément

visum voor verblijf van langere duur
visa de long séjour

decoratieve contactlens voor langere draagtijd
lentille de contact cosmétique à port prolongé

antimicrobiële zachte corrigerende contactlens voor langere draagtijd
lentille correctrice souple antimicrobienne à port prolongé

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Concreet is verlenging immers voor langere termijn uitdrukkelijk voorzien in de richtlijn (tot zes maanden en zelfs in bepaalde gevallen met daarbovenop nog met een extra termijn van twaalf maanden).
Concrètement, la prolongation du délai est en effet expressément prévue par la directive (prolongation jusqu'à six mois, un délai supplémentaire de douze mois étant même prévu dans certains cas).

Artikel 44/1, § 1, van de wet op het politieambt bepaalt immers dat de politiediensten slechts informatie en persoonsgegevens kunnen verwerken voor zover die gegevens « toereikend, terzake dienend en niet overmatig van aard zijn », waaruit, behoudens uitdrukkelijk anders bepaald (wat het geval is voor de gegevens vervat in de A.N.G.; zie artikel 44/9 van de wet op het politieambt), een verplichting voor die diensten volgt om de gegevens die niet langer aan die kenmerken voldoen, te verwijderen uit de basisgegevensbanken.
L'article 44/1, § 1, de la loi sur la fonction de police dispose en effet que les services de police ne peuvent traiter des informations et des données à caractère personnel que pour autant que ces données « présentent un caractère adéquat, pertinent et non excessif », ce dont il suit, sauf disposition contraire expresse (comme c'est le cas pour les données contenues dans la B.N.G.; voy. l'article 44/9 de la loi sur la fonction de police), une obligation pour ces services de faire disparaître des banques de données de base les données qui ne remplissent plus ces critères.

Nu richtlijn 2013/50/EU uitdrukkelijk vermeldt dat verwijzingen naar juridische entiteiten ook geregistreerde ondernemingen zonder rechtspersoonlijkheid en trusts omvatten, kan de term "rechtspersoon" echter niet langer behouden blijven.
A présent toutefois que la directive 2013/50/UE prévoit explicitement que les références faites aux entités juridiques incluent également les groupements d'entreprises enregistrés sans personnalité juridique et les trusts, le terme "personne morale" ne peut être maintenu.

Krachtens artikel 4, § 2, van dezelfde wet rust op de verantwoordelijke voor de verwerking, namelijk op de ministers van Binnenlandse Zaken en van Justitie (artikel 44/11/3bis, § 1, van de wet `op het politieambt') de plicht om zorg te dragen voor de naleving van het bepaalde in § 1, dat als volgt luidt : "Persoonsgegevens dienen : 1° eerlijk en rechtmatig te worden verwerkt; 2° voor welbepaalde, uitdrukkelijk omschreven en gerechtvaardigde doeleinden te worden verkregen en niet verder te worden verwerkt op een wijze die, rekening houdend met alle relevante factoren, met name met de redelijke verwachtingen van de betrokkene en met de toepasselijke wettelijke en reglementaire bepalingen, onverenigbaar is met die doeleinden (...) ; 3° toereikend, terzake dienend en niet overmatig te zijn, uitgaande van de doeleinden waarvoor zij worden verkregen of waarvoor zij verder worden verwerkt; 4° nauwkeurig te zijn en, zo nodig, te worden bijgewerkt; alle redelijke maatregelen dienen te worden getroffen om de gegevens die, uitgaande van de doeleinden waarvoor zij worden verkregen of waarvoor zij verder worden verwerkt, onnauwkeurig of onvolledig zijn, uit te wissen of te verbeteren; 5° in een vorm die het mogelijk maakt de betrokkenen te identificeren, niet langer te worden bewaard dan voor de verwezenlijking van de doeleinden waarvoor zij worden verkregen of verder worden verwerkt, noodzakelijk is (...)".
En vertu de l'article 4, § 2, de la même loi, il incombe au responsable du traitement, à savoir les ministres de l'Intérieur et de la Justice (article 44/11/3bis, § 1, de la loi `sur la fonction de police'), d'assurer le respect du paragraphe 1, selon lequel : « Les données à caractère personnel doivent être : 1° traitées loyalement et licitement ; 2° collectées pour des finalités déterminées, explicites et légitimes, et ne pas être traitées ultérieurement de manière incompatible avec ces finalités, compte tenu de tous les facteurs pertinents, notamment des prévisions raisonnables de l'intéressé et des dispositions légales et réglementaires applicables. [...] ; 3° adéquates, pertinentes et non excessives au regard des finalités pour lesquelles elles sont obtenues et pour lesquelles elles sont traitées ultérieurement ; 4° exactes et, si nécessaire, mises à jour ; toutes les mesures raisonnables doivent être prises pour que les données inexactes ou incomplètes, au regard des finalités pour lesquelles elles sont obtenues ou pour lesquelles elles sont traitées ultérieurement, soient effacées ou rectifiées ; 5° conservées sous une forme permettant l'identification des personnes concernées pendant une durée n'excédant pas celle nécessaire à la réalisation des finalités pour lesquelles elles sont obtenues ou pour lesquelles elles sont traitées ultérieurement.

De werkgever is niet verplicht outplacement voor te stellen aan de hierna opgesomde bedienden, tenzij deze laatsten hem daar uitdrukkelijk om vragen : - de werknemers van wie de arbeidsregeling minder dan de helft van de arbeidsduur van een voltijdse werknemer bedraagt; - de werknemers die, als werkloze aan het eind van hun opzeggingstermijn, niet langer beschikbaar zouden moeten zijn voor de arbeidsmarkt, zoals bepaald door artikel 1 van het koninklijk besluit van 21 oktober 2007 tot uitvoering van artikel 13, § 3, 2° van de wet van 5 september 2001 tot de verbetering van de werkgelegenheidsgraad van de werknemers en tot bepaling van de datum van inwerkingtreding van artikelen 7 en 9 van de wet van 17 mei 2007 houdende uitvoering van het interprofessioneel akkoord voor de periode 2007-2008.
L'employeur n'est pas tenu de proposer le reclassement professionnel aux employés énumérés ci-après, sauf si ces derniers lui en font explicitement la demande : - les travailleurs dont le régime de travail est inférieur à la moitié de la durée de travail d'un travailleur à temps plein; - les travailleurs qui, en tant que chômeurs à l'issue de leur délai de préavis, ne devraient plus être disponibles pour le marché de l'emploi, tels que déterminés par l'article 1 de l'arrêté royal du 21 octobre 2007 portant exécution de l'article 13, § 3, 2° de la loi du 5 septembre 2001 visant à améliorer le taux d'emploi des travailleurs et fixant la date d'entrée en vigueur des articles 7 et 9 de la loi du 17 mai 2007 portant exécution de l'accord interprofessionnel pour la période 2007-2008.

Op verzoek van Frankrijk wordt er niet langer uitdrukkelijk verwezen naar de defensie- en veiligheidsmarkten, maar niets belet de onderhandelaars om dat punt onder de algemene noemer 'overheidsopdrachten' te bespreken.
À la demande de la France, les marchés de Défense et de sécurité ne sont plus explicitement cités, mais rien n'empêche cependant les négociateurs d'en parler sous le point général "marchés publics".

In de formulieren voor wilsverklaringen die in verschillende Amerikaanse Staten van kracht zijn, worden mensen ertoe aangezet zich uitdrukkelijk uit te spreken over het nalaten of staken van bepaalde behandelingen of vormen van zorgverlening in twee situaties : a) wanneer hun dood nadert (levensverwachting van een week of minder, zelfs in geval van behandelingen die ertoe strekken de vitale functies langer in stand te houden); b) wanneer ze in het laatste stadium van de terminale fase zijn (levensverwachting van drie maanden of minder, zelfs in geval van behandelingen die ertoe strekken de vitale functies langer in stand te houden).
Dans les formulaires de directives anticipées en vigueur dans beaucoup d'États américains, les personnes sont amenées à se prononcer explicitement sur l'abstention ou l'arrêt de traitements ou de soins déterminés dans deux situations : a) lorsque leur mort est imminente (durée de vie d'une semaine ou moins, même en cas d'administration de traitements visant à prolonger les fonctions vitales, b) lorsqu'ils sont au dernier stade de la phase terminale (durée de vie de trois mois ou moins, même en cas de traitements visant à prolonger les fonctions vitales).

Dat is wat de aangevochten bepalingen doen, door « a contrario een definitie te geven van het provinciaal belang door uitdrukkelijk van de inhoud daarvan een aantal handelingen en verantwoordelijkheden uit te sluiten die dus niet langer onder de bevoegdheid van de provincies vallen » en door eraan te herinneren « dat als intermediaire overheid, de provincie in ondergeschikte orde moet optreden ten aanzien van het gewest en de gemeenten » (Parl. St., Waals Parlement, 2003-2004, nr. 613/1, blz. 3).
C'est ce que font les dispositions attaquées, qui définissent « a contrario, [de] l'intérêt provincial, en excluant expressément de son contenu, une série d'actions et de responsabilités qui ne relèvent donc plus de la compétence des provinces », et en rappelant « qu'en tant que pouvoir intermédiaire, la province doit agir subsidiairement par rapport à la région et aux communes » (Doc. parl., Parlement wallon, 2003-2004, nº 613/1, p. 3).

Zelfs als elke medische ingreep nutteloos is en de patiënt uitdrukkelijk de wens uit enkel nog de « care » (pijnbestrijding en comfortbehandeling) en niet langer de « cure » (het medisch therapeutisch behandelen) te verlangen, zijn er artsen die blijven behandelen.
Même lorsque toute intervention médicale est inutile et que le patient exprime explicitement le souhait de ne plus recevoir qu'un « care » (traitement de la douleur et soins de confort) et plus de « cure » (traitement médical thérapeutique), certains médecins poursuivent le traitement.