In het licht van dit voorstel en zoals onze fractie heeft benadrukt, is het verontrustend dat het verslag vaststelt dat “niettegenstaande het feit dat de rechten van de gevonniste personen adequaat moet worden gewaarborgd, dient hun rol in de procedure niet meer van doorslaggevend gewicht te zijn, in die zin dat hun toestemming nodig is voor de toezending van een vonnis aan een andere lidstaat met het oog op de erkenning en tenuitvoerlegging van de opgelegde sanctie”, in het bijzonder aangezien wij niet kunnen zien hoe het niet garanderen van dit beginsel consistent is met het doel van het kaderbesluit: te helpen de gevonniste persoon te rehabiliteren.
Au vu de cette proposition et comme notre groupe parlementaire l'a souligné, il est inquiétant que le rapport établisse que nonobstant la nécessité d’apporter à la per
sonne condamnée des garanties adéquates, son implication dans les procédures ne devrait plus être dominante en demandant son consentement dans toutes les affaires pour transmettre un jugement à un autre État membre dans le but de reconnaitre et d'appliquer la condamnation imposée, plus particulièrement vu que nous ne trou
vons pas comment le fait ...[+++] de ne pas garantir ce principe correspond à l'objectif de la décision cadre: aider à réhabiliter les personnes condamnées.