Vertaling van "loon dat kennelijk " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

kennelijke staat van dronkenschap | kennelijke staat van dronkenschap op de openbare weg | openbare dronkenschap
état d'ébriété publique | état d'ivresse publique

loon [ bezoldiging | salaris | wedde ]
salaire [ paie | paye | rémunération | traitement (salaire) ]

laag loon
bas salaire

dalen vh reele loon | daling vh reele loon
érosion des salaires réels

cedeerbaar deel vh loon | voor overdracht vatbaar gedeelte vh loon
partie cessible du salaire

Omschrijving: Een wat heterogene groep stoornissen die afwijkingen in het sociaal functioneren gemeen hebben en die beginnen in de ontwikkelingsperiode, maar die (anders dan de pervasieve ontwikkelingsstoornissen) niet in de eerste plaats gekenmerkt worden door een kennelijk-aangeboren sociaal-onvermogen of defect dat alle aspecten van het functioneren beïnvloedt. In veel gevallen spelen ernstig-verstoorde omstandigheden of ellende en gebrek waarschijnlijk een cruciale rol in de etiologie.
Définition: Groupe relativement hétérogène de troubles caractérisés par la présence d'une perturbation du fonctionnement social, survenant durant l'enfance, mais qui ne présentent pas les caractéristiques d'une difficulté ou d'une altération sociale, apparemment constitutionnelle, envahissant tous les domaines du fonctionnement (à l'encontre de troubles envahissants du développement). Dans de nombreux cas, des perturbations ou des carences de l'environnement jouent probablement un rôle étiologique primordial.

ruptuur die optreedt bij normale belasting van weefsels die kennelijk minder sterk zijn dan normaal
les déchirures spontanées survenant au cours d'une mise en traction normale et traduisant une résistance inférieure à la normale

kennelijk onvermogen
déconfiture

kennelijke ongelijkheid
inégalité manifeste

minimumloon [ gegarandeerd loon ]
salaire minimal [ salaire garanti | salaire minimum | salaire minimum interprofessionnel de croissance | SMIC ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wat het loon betreft, kan een loon dat kennelijk niet in verhouding staat tot het zeer grote aantal verrichte arbeidsuren, eventueel zonder rustdag, of het verstrekken van niet-betaalde diensten worden omschreven als arbeidsomstandigheden die in strijd zijn met de menselijke waardigheid.
Du point de vue de la rémunération, un salaire manifestement sans rapport avec un très grand nombre d'heures de travail prestées, éventuellement sans jour de repos, ou la fourniture de services non rétribués peuvent être qualifiés de conditions de travail contraires à la dignité humaine.

Het niet eerbiedigen van de procedure wordt gelijkgesteld met een kennelijk onredelijk ontslag en in dat geval is de werkgever aan de betrokken werknemersafgevaardigde een schadevergoeding gelijk aan 17 weken loon verschuldigd.
Le non-respect de la procédure est assimilé à un licenciement manifestement déraisonnable et, dans ce cas, l'employeur devra verser une indemnité au délégué correspondant à 17 semaines de rémunération.

Er dient opgemerkt te worden dat de werknemers in de privésector, overeenkomstig cao nr. 109, in geval van een kennelijk onredelijk ontslag recht hebben op een schadevergoeding die overeenstemt met minimaal drie weken loon en maximaal zeventien weken loon.
Il convient de noter que les salariés du secteur privé ont droit à une indemnité correspondant à trois semaines (minimum) et 17 semaines (maximum) de rémunération, comme le prévoit la CCT n°109.

In geval van een niet-gemotiveerd, willekeurig of kennelijk onredelijk ontslag worden de contractuelen in de overheidssector dus verschillend behandeld: - de arbeiders kunnen zich nog altijd beroepen op artikel 63 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten (waarin staat dat de werkgever als sanctie een vergoeding moet betalen die overeenstemt met het loon van zes maanden), dat nog altijd op hen van toepassing is bij gebrek aan een vergelijkbare regeling; - voor de bedienden geldt de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen (die niet in een sanctie voor de werkgever voorziet en waarvan de toepassing voor discussie zorgt in de rechtsleer en de rechtspraak).
En cas de licenciement non motivé, abusif ou manifestement déraisonnable, les contractuels du secteur public sont donc soumis à des traitements distincts: - Les ouvriers pourront encore invoquer l'article 63 de la loi du 3 juillet 1978 relative aux contrats de travail (qui prévoit le paiement d'une indemnité équivalent à 6 mois de rémunération à titre de sanction pour l'employeur) qui leur est toujours applicable en l'absence de "régime analogue"; - Les employés se verront appliquer la loi du 29 juillet 1991 sur la motivation du licenciement dans le secteur public (qui ne prévoit pas de sanction pour l'employeur et dont l'application fait débat en doctrine et jurisprudence).

Kennelijk zal men door van sportcheques gebruik te maken dat doel niet kunnen bereiken, aangezien sportcheques alleen zullen worden toegekend aan personen die een loon ontvangen in het kader van de arbeidsovereenkomst, aan bedrijfsleiders en aan personeelsleden van zelfstandigen.
Or, il semble que le recours aux chèques-sport ne permettra pas d'atteindre cet objectif dès lors que l'octroi de ceux-ci sera limité aux personnes bénéficiant d'une rémunération dans le cadre d'un contrat de travail, aux dirigeants d'entreprises ainsi qu'aux membres du personnel de travailleurs indépendants.

Uit het gegeven dat, op grond van de voormelde rechtspraak van het Hof van Justitie tot uitlegging van de raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof en van artikel 105, § 3, van de wet van 22 januari 1985, voor het bepalen van een eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer tijdens diens ouderschapsverlof moet worden uitgegaan van het loon alsof de werknemer geen ouderschapsverlof heeft genomen, volgt nog niet dat het kennelijk onevenredig zou zijn om voor het bepalen van de eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd, uit te gaan van het lopende loon voor zijn verminderde prestaties, rekening houdend zowel met artikel 103 van de wet van 22 januari 1985 als met het gegeven dat naar Belgisch recht naast de opzeggingsvergoeding voor die werknemer wordt voorzien in een beschermingsvergoeding van zes maanden loon ten laste van de werkgever, indien deze de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder dringende reden of om een reden waarvan de aard en de oorsprong niet vreemd zijn aan de vermindering van de arbeidsprestaties.
Le fait que, pour déterminer une éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur au cours du congé parental de ce dernier, il faille, en vertu de la jurisprudence précitée de la Cour de justice interprétant l'accord-cadre sur le congé parental et de l'article 105, § 3, de la loi du 22 janvier 1985, se baser sur la rémunération perçue comme si le travailleur n'avait pas pris de congé parental ne signifie pas pour autant qu'il serait manifestement déraisonnable de se baser, pour déterminer l'éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail, sur la rémunération en cours perçue pour ses prestations réduites, compte tenu tant de l'article 103 de la loi du 22 janvier 1985 que du fait que le droit belge prévoit en faveur de ce travailleur, outre l'indemnité de congé, une indemnité de protection égale à six mois de rémunération à charge de l'employeur, si celui-ci a mis fin au contrat de travail sans motif grave ou pour un motif dont la nature et l'origine ne sont pas étrangères à la réduction des prestations de travail.

Uit het gegeven dat, op grond van de voormelde rechtspraak van het Hof van Justitie tot uitlegging van de raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof en van artikel 105, § 3, van de wet van 22 januari 1985, voor het bepalen van een eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer tijdens diens ouderschapsverlof moet worden uitgegaan van het loon alsof de werknemer geen ouderschapsverlof heeft genomen, volgt nog niet dat het kennelijk onevenredig zou zijn om voor het bepalen van de eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer van vijftig jaar en ouder die zijn arbeidsprestaties heeft verminderd, uit te gaan van het lopende loon voor zijn verminderde prestaties, rekening houdend zowel met artikel 103 van de wet van 22 januari 1985 als met het gegeven dat naar Belgisch recht naast de opzeggingsvergoeding voor die werknemer wordt voorzien in een beschermingsvergoeding van zes maanden loon ten laste van de werkgever, indien deze de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder dringende reden of om een reden waarvan de aard en de oorsprong niet vreemd zijn aan de vermindering van de arbeidsprestaties.
Le fait que, pour déterminer une éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur au cours du congé parental de ce dernier, il faille, en vertu de la jurisprudence précitée de la Cour de justice interprétant l'accord-cadre sur le congé parental et de l'article 105, § 3, de la loi du 22 janvier 1985, se baser sur la rémunération perçue comme si le travailleur n'avait pas pris de congé parental ne signifie pas pour autant qu'il serait manifestement déraisonnable de se baser, pour déterminer l'éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur âgé de cinquante ans et plus qui a réduit ses prestations de travail, sur la rémunération en cours perçue pour ses prestations réduites, compte tenu tant de l'article 103 de la loi du 22 janvier 1985 que du fait que le droit belge prévoit en faveur de ce travailleur, outre l'indemnité de congé, une indemnité de protection égale à six mois de rémunération à charge de l'employeur, si celui-ci a mis fin au contrat de travail sans motif grave ou pour un motif dont la nature et l'origine ne sont pas étrangères à la réduction des prestations de travail.

Uit het gegeven dat, op grond van de voormelde rechtspraak van het Hof van Justitie tot uitlegging van de raamovereenkomst inzake ouderschapsverlof, voor het bepalen van een eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer tijdens diens ouderschapsverlof moet worden uitgegaan van het loon alsof de werknemer geen ouderschapsverlof heeft genomen, volgt nog niet dat het kennelijk onevenredig zou zijn om voor het bepalen van de eventuele opzeggingsvergoeding in geval van ontslag, door de werkgever, van een werknemer die zijn arbeidsprestaties overeenkomstig artikel 102 van de wet van 22 januari 1985 heeft verminderd, uit te gaan van het lopende loon voor zijn verminderde prestaties, rekening houdend zowel met artikel 103 van diezelfde wet als met het gegeven dat in artikel 101, zesde lid, van diezelfde wet naast de opzeggingsvergoeding voor die werknemer wordt voorzien in een forfaitaire beschermingsvergoeding van zes maanden loon ten laste van de werkgever, indien deze de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder dringende reden of om een reden waarvan de aard en de oorsprong niet vreemd zijn aan de vermindering van de arbeidsprestaties.
Le fait que, pour déterminer une éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur au cours du congé parental de ce dernier, il faille, en vertu de la jurisprudence précitée de la Cour de justice interprétant l'accord-cadre sur le congé parental, se baser sur la rémunération perçue comme si le travailleur n'avait pas pris de congé parental ne signifie pas pour autant qu'il serait manifestement déraisonnable de se baser, pour déterminer l'éventuelle indemnité de congé due par l'employeur en cas de licenciement d'un travailleur qui a réduit ses prestations de travail conformément à l'article 102 de la loi du 22 janvier 1985, sur la rémunération en cours perçue pour ses prestations réduites, compte tenu tant de l'article 103 de cette même loi que du fait que l'article 101, alinéa 6, de cette même loi prévoit en faveur de ce travailleur, outre l'indemnité de congé, une indemnité de protection forfaitaire égale à la rémunération de six mois à charge de l'employeur, si celui-ci a mis fin au contrat de travail sans motif grave ou pour un motif dont la nature et l'origine ne sont pas étrangères à la réduction des prestations de travail.