Hij zette zo de eerste bakens uit voor de culturele autonomie van onze gemeenschappen en de krijtlijnen voor de taalwetten van 1962-1963, de wetten-Gilson. Zijn Nederlandstalige collega's aanvaardden die jongeman uit Luik heel snel, dankzij zijn - toen niet zo vaak voorkomende - tweetaligheid.
Ce jeune Liégeois sera rapidement apprécié de ces collègues néerlandophones, pour son bilinguisme, assez rare à l'époque.
