Traduction de «maatschappelijke dienstverlening blijven » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

maatschappelijk assistent arbeid | maatschappelijk assistente | maatschappelijk assistent | sociaal-maatschappelijk dienstverlener
conseillère en économie sociale et familiale | intervenant d'action sociale | conseiller en économie sociale et familiale | intervenant d'action sociale/intervenante d'action sociale

theorie van de maatschappelijke dienstverlening | theorie van de sociale welzijnszorg | theorie van het maatschappelijk werk
théorie de l'action sociale

omgaan met ethische problemen binnen sociale diensten | omgaan met ethische dilemma's in de maatschappelijke dienstverlening | omgaan met ethische problemen binnen maatschappelijke diensten
gérer les questions d’éthique au sein des services sociaux

kosten van maatschappelijke dienstverlening
frais d'assistance sociale

maatschappelijke dienstverlening
services sociaux

gezondheidszorg en maatschappelijke dienstverlening
santé et action sociale

afdelingshoofd maatschappelijke diensten | manager maatschappelijke ontwikkeling | hoofd maatschappelijke ontwikkeling | manager sociale dienstverlening
directrice de services sociaux | responsable de services sociaux | directrice de service social | responsable de service social

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« Schendt artikel 57, § 2, van de wet van 8 juli 1976, aldus geïnterpreteerd dat het de personen die een aanvraag van subsidiaire bescherming wegens medische redenen hebben ingediend overeenkomstig artikel 9ter van de wet van 15 december 1980, maar aan wie die maatregel door de Dienst Vreemdelingenzaken werd geweigerd, niet toelaat elke vorm van maatschappelijke dienstverlening, met uitzondering van de dringende medische hulp, te genieten tijdens de duur van het onderzoek van hun beroep door de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, terwijl de aanvragers van subsidiaire bescherming wegens een situatie van veralgemeend geweld in het land van herkomst of van gewoonlijk verblijf, overeenkomstig artikel 48/4 van de wet van 15 december 1980, aan wie een dergelijk statuut door de Commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen werd geweigerd, de maatschappelijke dienstverlening blijven genieten tijdens de duur van het onderzoek van hun beroep door de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 3 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten de mens ?
« L'article 57, § 2, de la loi du 8 juillet 1976 viole-t-il les articles 10, 11 et 23 de la Constitution lus en combinaison avec les articles 3 et 13 de la CEDH interprété de telle sorte qu'il ne permet pas aux personnes ayant introduit une demande de protection subsidiaire pour raison médicale conformément à l'article 9ter de la loi du 15 décembre 1980, mais s'étant vu refuser cette mesure par l'Office des étrangers, de bénéficier de toute forme d'aide sociale, hormis l'aide médicale urgente, pendant la durée de l'examen de leur recours par le conseil du contentieux des étrangers alors que les demandeurs de protection subsidiaire du fait d'une situation de violence généralisée dans le pays d'origine ou de résidence habituelle, conformément à l'article 48/4 de la loi du 15 décembre 1980, qui se sont vus refuser un tel statut par le CGRA, continuent à bénéficier de l'aide sociale pendant la durée de l'examen de leur recours par le conseil du contentieux des étrangers ?

In arrest nr. 35/2008 van 4 maart 2008, heeft het Grondwettelijk Hof geoordeeld dat artikel 71, derde lid, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn de rechten op verdediging van de aanvrager van maatschappelijke dienstverlening bij ontstentenis van een beslissing van het OCMW te veel inperkt en dat het overigens aanleiding geeft tot een verschil in behandeling dat niet redelijk is verantwoord, tussen de aanvrager van maatschappelijke dienstverlening en de sociaal verzekerden voor wie artikel 23, tweede lid, van het Handvest van de sociaal verzekerde bepaalt dat het beroep tegen een instelling van sociale zekerheid moet worden ingesteld binnen drie maanden « na de vaststelling van het in gebreke blijven van de instelling ».
La Cour constitutionnelle, dans son arrêt nº 35/2008 du 4 mars 2008, a considéré que l'article 71, alinéa 3, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'action sociale porte une atteinte disproportionnée aux droits de la défense du demandeur d'aide sociale qui se trouve confronté à une absence de décision du CPAS et que par ailleurs, il crée une différence de traitement qui n'est pas raisonnablement justifiée entre le demandeur d'aide sociale et les assurés sociaux à l'égard desquels l'article 23, alinéa 2, de la Charte de l'assuré social dispose que le recours exercé à l'encontre d'une institution de sécurité sociale doit être introduit dans les trois mois « à dater de la constatation de la carence de l'institution ».

Maar doordat de maatschappelijke dienstverlening niet optimaal loopt en de betrokkenen moeilijkheden ondervinden om een huurwoning te vinden, blijven zij « hangen » in de materiële hulp, gemiddeld 6 maanden.
Mais étant donné qu'ils éprouvent des difficultés à trouver un logement locatif et que les services d'aide sociale ne fonctionnent pas de manière optimale, ils continuent pendant six mois en moyenne à dépendre de l'aide matérielle.

Hoewel artikel 57bis van de wet van 8 juli 1976 voldoende duidelijk is, blijven er conflicten bestaan over de vaststelling van het OCMW dat bevoegd is voor de maatschappelijke dienstverlening of voor de uitkering van het leefloon aan de personen die recht hebben op de steun van een OCMW, met name aan de daklozen.
Malgré la précision apportée par l'article 57bis de la loi du 8 juillet 1976, des conflits subsistent en ce qui concerne la détermination du CPAS compétent pour accorder l'aide sociale ou le revenu d'intégration aux personnes bénéficiant d'une aide de la part d'un CPAS et notamment les personnes sans-abri.

Bij toepassing van artikel 22 van het verdrag blijven deze minderjarigen recht hebben op maatschappelijke dienstverlening tot hun meerderjarigheid.
En application de l'article 22 de la Convention, ces mineurs conservent le droit à l'aide sociale jusqu'à leur majorité.

De eventuele weigering van de verlenging van de materiële hulp op grond van de bestreden bepaling, heeft geen enkele invloed op de aanvraag voor een machtiging tot verblijf op grond van artikel 9ter van de wet van 15 december 1980 en de betrokkene die niet in de opvangstructuur kan blijven, kan aanspraak maken op de maatschappelijke dienstverlening voor zover die hem moet worden toegekend door het bevoegde openbaar centrum voor maatschappelijk welzijn.
Le refus éventuel de la prolongation de l'aide matérielle basé sur la disposition attaquée n'a aucune incidence sur la demande d'autorisation de séjour fondée sur l'article 9ter de la loi du 15 décembre 1980 et l'intéressé qui ne peut demeurer dans la structure d'accueil peut bénéficier de l'aide sociale dans la mesure où celle-ci doit lui être reconnue par le centre public d'action sociale compétent.

Uit hetgeen voorafgaat volgt dat artikel 71, derde lid, van de organieke OCMW-wet op onevenredige wijze afbreuk doet aan de rechten van verdediging van de aanvrager van maatschappelijke dienstverlening die geen beslissing van het OCMW heeft ontvangen. Het geeft overigens aanleiding tot een verschil in behandeling dat niet redelijk is verantwoord, tussen die aanvrager van maatschappelijke dienstverlening en de sociaal verzekerden voor wie artikel 23, tweede lid, van het Handvest van de sociaal verzekerde bepaalt dat het beroep tegen een instelling van sociale zekerheid moet worden ingesteld binnen drie maanden « na de vaststelling van het in gebreke blijven van de instelling ».
Il découle de ce qui précède que l'article 71, alinéa 3, de la loi organique des CPAS porte une atteinte disproportionnée aux droits de défense du demandeur d'aide qui se trouve confronté à une absence de décision du CPAS Il crée, par ailleurs, une différence de traitement qui n'est pas raisonnablement justifiée entre ce demandeur d'aide sociale et les assurés sociaux à l'égard desquels l'article 23, alinéa 2, de la Charte de l'assuré social dispose que le recours exercé à l'encontre d'une institution de sécurité sociale doit être introduit dans un délai de trois mois « à dater de la constatation de la carence de l'institution ».

« Schendt artikel 57, § 2, van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, in samenhang gelezen met artikel 14 van de wet van 22 december 1999 betreffende de regularisatie van het verblijf van bepaalde categorieën van vreemdelingen, beide in die zin geïnterpreteerd dat zij aan de vreemdeling die een aanvraag tot regularisatie heeft ingediend, het recht op maatschappelijke dienstverlening toekennen, zolang de bevoegde minister over die aanvraag geen beslissing heeft genomen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 23 en 191 van de Grondwet, alsook eventueel met de artikelen 6 en 13 van het Verdrag van Rome van 4 november 1950 tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en met artikel 2, lid 3, a), van het Internationaal Verdrag van New York van 19 december 1966 inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre de vreemdeling wiens aanvraag tot regularisatie werd afgewezen, geen maatschappelijke dienstverlening wordt toegekend gedurende de beroepsprocedure voor de Raad van State en bijgevolg het recht op daadwerkelijke rechtshulp wordt ontzegd, terwijl de vreemdeling wiens asielaanvraag werd afgewezen en die bij de Raad van State beroep heeft ingesteld, precies op grond van het recht op daadwerkelijke rechtshulp maatschappelijke dienstverlening kan blijven genieten ?
« L'article 57, § 2, de la loi du 8 juillet 1976 organique des centres publics d'aide sociale, lu conjointement avec l'article 14 de la loi du 22 décembre 1999 relative à la régularisation de séjour de certaines catégories d'étrangers, interprétés tous deux comme ouvrant le droit à l'aide sociale à l'étranger demandeur en régularisation aussi longtemps que le ministre compétent n'a pas pris de décision sur cette demande, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 23 et 191 de la Constitution ainsi éventuellement qu'avec les articles 6 et 13 de la Convention de Rome du 4 novembre 1950 de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales et avec l'article 2, 3°, a, du Pacte international de New York du 19 décembre 1966 relatif aux droits civils et politiques, en ce que l'étranger débouté de sa demande de régularisation se verrait privé de l'octroi de l'aide sociale pendant la procédure de recours devant le Conseil d'Etat et donc d'un droit à un recours effectif, alors que l'étranger demandeur d'asile débouté qui introduit un recours devant le Conseil d'Etat peut continuer à bénéficier de l'aide sociale précisément sur la base du droit à un recours effectif ?