Vertaling van "meestal tot niet-bancaire " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

bankachtige kredietbemiddeling | niet-bancaire kredietactiviteit | niet-bancaire kredietintermediatie | schaduwbankieren
activités de crédit non bancaire

Omschrijving: Syndromen waarin het overheersende symptoom een of andere tic is. Een tic is een onwillekeurige, snelle, herhaalde, niet-ritmische motorische-beweging (doorgaans door welomschreven spiergroepen) of vocale uiting die plotseling begint en geen duidelijk doel dient. Tics worden meestal ervaren als onbedwingbaar, maar kunnen doorgaans voor een variërend tijdsinterval onderdrukt worden, ze verergeren onder stress en verdwijnen tijdens de slaap. Gewone tics van enkelvoudige motorische-aard, zijn knipperen met de ogen, schokken met de hals, ophalen van de schouders en grimasseren. Gewone tics van enkelvoudige vocale-aard, zijn keelschrapen, blafhoesten, snuiven en sissen. Gewone complexe-tics zijn zichzelf slaan, opspringen en wippen. Gewone tics van complexe vocale-aard zijn herhalen van bepaalde woorden en soms het gebruik van sociaal niet aanvaarde (vaak obscene) woorden (coprolalie) en het herhalen van eigen geluiden of woorden (palilalie).
Définition: Syndromes, caractérisés par la présence, au premier plan, d'un tic. Un tic est un mouvement moteur ou une vocalisation involontaire, rapide, récurrent et non rythmique (impliquant habituellement des groupes musculaires déterminés), survenant brusquement et sans but apparent. Les tics sont habituellement ressentis comme étant irrépressibles, mais peuvent en général être supprimés durant une période de temps variable. Ils sont souvent exacerbés par le stress et disparaissent durant le sommeil. Les tics moteurs simples banals comportent le clignement des yeux, les mouvements brusques du cou, les haussements d'épaules et les grimaces. Les tics vocaux simples banals comportent le râclement de gorge, l'aboiement , le reniflement et le sifflement. Les tics moteurs complexes banals concernent le fait de se frapper, de sauter et de sautiller. Les tics vocaux complexes banals comprennent la répétition de mots particuliers, avec parfois emploi de mots socialement réprouvés, souvent obscènes (coprolalie) et la répétition de ses propres sons ou mots (palilalie).

niet-bancaire financiële instelling | niet-bank | niet-bankinstelling
banque non bancaire | établissement financier non bancaire | établissement non bancaire | établissement para-bancaire | institution non bancaire à vocation bancaire | institution non-bancaire | non-banque

Omschrijving: Een zich herhalende of aanhoudende neiging om de genitaliën aan vreemden (doorgaans van de andere sekse) of aan mensen op openbare plaatsen te vertonen, zonder tot nauwer contact uit te nodigen of daarop uit te zijn. Doorgaans, maar niet altijd, bestaat er seksuele opwinding tijdens de vertoning en de handeling wordt meestal gevolgd door masturbatie.
Définition: Tendance récurrente ou persistante à exposer les organes génitaux à des étrangers (en général du sexe opposé) ou à des gens dans des endroits publics, sans désirer ou solliciter un contact plus étroit. Il y a habituellement, mais non constamment, excitation sexuelle au moment de l'exhibition et l'acte est, en général, suivi de masturbation.

niet-bancaire sector
secteur non bancaire

schaduwbankieren [ niet-bancaire kredietactiviteit | parallel banksysteem | schaduwbankwezen ]
système bancaire parallèle [ activités de crédit non bancaire | activités financières parallèles | système financier fantôme ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Voorts moet worden onderstreept dat consumenten zich meestal tot niet-bancaire instellingen richten om een kredietovereenkomst te bekomen na een weigering van de bankinstellingen.
Il faut également souligner que lorsque les consommateurs se tournent vers les organismes non bancaires pour obtenir un contrat de crédit à la consommation, c'est très généralement suite au refus des organismes bancaires.

In tegenstelling tot de particuliere sector kan de publieke sector zijn klanten niet kiezen (en het publiek kan meestal ook niet kiezen of het klant van de publieke sector wil zijn).
À la différence du secteur privé, le secteur public ne peut pas choisir ses clients, et les individus non plus n'ont généralement pas la possibilité de choisir d'être ou non clients du secteur public.

Door artikel 290 van het VWEU kan de EU-wetgever (meestal het Europees Parlement en de Raad) bevoegdheid aan de Commissie delegeren om niet-wetgevende handelingen van algemene toepassing aan te nemen ter aanvulling of wijziging van bepaalde niet-essentiële onderdelen van een wetgevende handeling.
L’article 290 du TFUE permet au législateur de l’UE (généralement le Parlement européen et le Conseil) de déléguer à la Commission le pouvoir d’adopter des actes non législatifs de portée générale qui complètent ou modifient certains éléments non essentiels d’un acte législatif.

- De criteria op basis waarvan de sportdisciplines worden gecategoriseerd in lijst A, B of C in de bijlage die bij dit akkoord is gevoegd, zijn de volgende : - A : het gaat om een individuele discipline die gevoelig is voor dopinggebruik buiten wedstrijdverband, waarvan de beoefenaars meestal niet op een gemakkelijk lokaliseerbare plaats trainen; - B : het gaat om een individuele discipline die gevoelig is voor dopinggebruik buiten wedstrijdverband, waarvan de beoefenaars meestal op een gemakkelijk lokaliseerbare plaats trainen; - C : het gaat om een ploegdiscipline die gevoelig is voor dopinggebruik buiten wedstrijdverband.
- Les critères servant de base pour la détermination des listes A, B et C des disciplines sportives, reprises en annexe du présent accord, sont les suivants : - A : il s'agit d'une discipline individuelle sensible au dopage hors compétition dont les pratiquants s'entraînent régulièrement en dehors d'un endroit aisément localisable; - B : il s'agit d'une discipline individuelle sensible au dopage hors compétition dont les pratiquant s'entraînent régulièrement dans un endroit aisément localisable; - C : il s'agit d'une discipline d'équipe sensible au dopage hors compétition.

2. De vaakst voorkomende redenen zijn: - vergetelheid (in het merendeel van de gevallen), - gebrek aan informatie vanwege de huisarts (meestal niet de pediaters): "mijn dokter heeft me niet gezegd dat [...]" (NB: de datums staan sowieso in het vaccinatieboekje), - en tot slot de weigering van de ouders onder het voorwendsel dat niet bewezen is dat het vaccin onschadelijk is.
2. Les raisons les plus souvent retrouvées sont: - l'oubli (raison majoritaire), - le manque d'information de leur médecin traitant (pas des pédiatres en général) "mon médecin ne m'a pas dit que je devais [...]" (N.B.: Les dates figurent quand même dans le carnet), - et, en final, le refus des parents au prétexte de la non démonstration de l'innocuité du vaccin.

Om dit cijfer correct te interpreteren moet men echter rekening houden met verschillende elementen: i) een peilnetwerk betekent dat niet alle Belgische laboratoria deelnemen aan de surveillance (ze is dus niet exhaustief); ii) een positief serologisch resultaat betekent niet altijd dat de persoon op het moment van bloedafname de ziekte van Lyme heeft, maar toont aan dat de patiënt ooit in contact is gekomen met de Borrelia burgdorferi-bacterie; iii) als de rode huiduitslag erythema migrans vastgesteld wordt (de frequentste klinische manifestatie van de ziekte), is het niet aangeraden om een bloedanalyse te doen omdat in dit stadium van de ziekte meestal nog geen antilichamen aanwezig zijn in het bloed.
Toutefois, plusieurs éléments sont à considérer dans l'interprétation de ce chiffre: i) un système sentinelle signifie que tous les laboratoires belges ne participent pas à la surveillance (qui n'est donc pas exhaustive); ii) un résultat sérologique positif ne signifie pas toujours que la personne souffre d'une maladie de Lyme au moment de la prise de sang, mais que le patient a été un jour en contact avec la bactérie Borrelia burgdorferi; iii) en cas d'érythème migrant (la manifestation clinique la plus fréquente de la maladie), il n'est pas recommandé de faire une analyse de sang puisqu'à ce stade de la maladie, les anticorps ne sont généralement pas encore détectables dans le sang.

Die omwenteling heeft echter ook misdrijven doen ontstaan die men vandaag onder één noemer brengt en als cybercriminaliteit aanmerkt. Ik wil mij hier beperken tot twee soorten van misdrijven: - hacking, een even wijdverbreid als vaag begrip, waaronder globaal genomen elke wederrechtelijke binnendringing in een computersysteem wordt verstaan; - phishing (van de samentrekking tussen de Engelse termen to fish, wat vissen betekent, en phreaking, het hacken van telefoonlijnen), een fraudetechniek die door internetcriminelen wordt gebruikt om internetgebruikers (meestal bancaire) informatie te ontfutselen.
Je m'intéresserai aujourd'hui à deux types d'infractions en particulier: - le "hacking", une notion aussi vague que largement répandue, et qui concerne de manière globale toute irruption illégale dans un système informatique; - le "phishing" (issu de la contraction entre les termes anglais to fish, signifiant pêcher, et phreaking, désignant le piratage de lignes téléphoniques), une technique frauduleuse utilisée par les pirates informatiques pour récupérer des informations (généralement bancaires) auprès d'internautes.

Het verzamelen van genetische rijkdommen in het wild geschiedt meestal voor niet-commerciële doeleinden door wetenschappelijke, universitaire en niet-commerciële onderzoekers of verzamelaars.
La collecte de ressources génétiques dans la nature est le plus souvent entreprise à des fins non commerciales par des chercheurs universitaires, des chercheurs poursuivant des fins non commerciales ou des collectionneurs.

Helaas wordt dit niet stelselmatig gedaan, meestal omdat de lidstaat die de gegevens heeft ingevoerd, niet op de hoogte is van de verandering van de status van de betrokkene.
Cela n'est malheureusement pas fait systématiquement parce que l'État membre qui a introduit les données n'est pas informé du changement de statut.

Wanneer om schadevergoeding werd gevraagd, waren instellingen meestal niet op de hoogte van de verplichting te late betalingen te vergoeden of waren zij niet bereid deze verplichting na te komen.
La plupart des établissements à qui une indemnité a été réclamée soit n'étaient pas au courant de cette obligation, soit ont nié son existence.