Traduction de «memorie heeft doen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

de tuchtraad heeft een onderzoek doen instellen
le conseil de discipline a fait procéder à une enquête

Het in dit document vervatte juridisch advies is beschermd krachtens artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 30 mei 2001 inzake de toegang van het publiek tot documenten van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie. De Raad van de Europese Unie heeft dit advies niet voor het publiek beschikbaar gesteld en behoudt zich voor al zijn rechten te doen gelden in geval van openbaarmaking waarvoor geen toestemming is verleend.
Le présent document contient des avis juridiques faisant l'objet d'une protection au titre de l'article 4, paragraphe 2, du règlement (CE) n° 1049/2001 du Parlement européen et du Conseil du 30 mai 2001 relatif à l'accès du public aux documents du Parlement européen, du Conseil et de la Commission, et non rendus accessibles au public par le Conseil de l'Union européenne. Le Conseil se réserve la faculté de faire valoir tous ses droits en cas de publication non autorisée.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De invoering, bij de bestreden bepalingen, van een forfaitaire bijdrage ten laste van de vennootschappen kan worden verantwoord op grond van de overweging dat, indien diegenen die de activiteit die zij in vennootschapsvorm uitoefenen, als zelfstandige zouden uitoefenen, zij gehouden zouden zijn tot betaling van de sociale bijdragen die krachtens het sociaal statuut der zelfstandigen verschuldigd zijn; de wetgever heeft overigens rekening gehouden met de omstandigheid dat de verlaging van de grondslag van die bijdragen precies voortvloeide uit het feit dat talrijke zelfstandigen zich aan de lasten die op natuurlijke personen wegen, hadden onttrokken door een beroep te doen op het procédé van de zogeheten ' eenpersoonsvennootschap ' of door een vennootschap op te richten (verklaring van de Minister van de Kleine en Middelgrote Ondernemingen en Landbouw in de Senaatscommissie, Gedr. St., Senaat, verslag, B.Z. 1991-1992, nr. 315/4, p. 11; in dezelfde zin, pp. 6 en 10; memorie van toelichting, nr. 315/1, p. 28; Kamer, verslag, B.Z. 1991-1992, nr. 480/7, pp. 9 en 12).
L'instauration, par les dispositions attaquées, d'une cotisation forfaitaire à charge des sociétés peut se justifier par la considération que, si les personnes exerçaient en qualité de travailleur indépendant l'activité qu'elles exercent en société, elles seraient tenues au payement des cotisations sociales dues en vertu du statut social des travailleurs indépendants; le législateur a d'ailleurs pris en compte la circonstance que la diminution de la base de ces cotisations résultait précisément du fait que de nombreux indépendants s'étaient soustraits aux charges pesant sur les personnes physiques en fondant une société ou en recourant au procédé dit de la ' société unipersonnelle ' (déclaration du ministre des petites et moyennes entreprises et de l'agriculture en commission du Sénat, Doc. parl., Sénat, rapport, S.E. 1991-1992, n° 315/4, p. 11; dans le même sens, pp. 6 et 10; exposé des motifs, n° 315/1, p. 28; Chambre, rapport, S.E. 1991-1992, n° 480/7, pp. 9 et 12).

In het geval bedoeld in artikel 17, § 1, derde lid, van de gecoördineerde wetten, wordt, indien de termijn die bij artikel 14 van de algemene procedureregeling wordt toegekend om een laatste memorie in te dienen niet is verstreken, in de beschikking tot vaststelling van de rechtsdag de termijn vastgesteld waarbinnen de partij die nog geen laatste memorie heeft ingediend, zulks moet doen».
Dans le cas visé à l'article 17, § 1, alinéa 3, des lois coordonnées, si le délai imparti par l'article 14 du règlement général de procédure pour le dépôt d'un dernier mémoire n'est pas écoulé, l'ordonnance de fixation détermine le délai dans lequel la partie qui n'a pas encore déposé de dernier mémoire doit le faire».

Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing en de procedurestukken die door de Raad van State zijn overgezonden, blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid van artikel 21, tweede lid, van de op 12 januari 1973 gecoördineerde wetten met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de bestreden bepaling, wanneer ze van toepassing is op een persoon die een beroep tot nietigverklaring heeft ingesteld tegen een beslissing van een leidend ambtenaar van het Brussels Instituut voor Milieubeheer (BIM) waarbij hem een administratieve geldboete wordt opgelegd met toepassing van de artikelen 35 tot 38 van de ordonnantie van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest van 25 maart 1999 « betreffende de opsporing, de vaststelling, de vervolging en de bestraffing van misdrijven inzake leefmilieu » (zoals die van toepassing waren op 7 november 2001), en die aan de griffie van de Raad van State een memorie van wederantwoord heeft doen toekomen na het verstrijken van de opgelegde termijn, die verzoeker de toegang zou ontzeggen tot een rechtbank die bevoegd is om uitspraak te doen over een beschuldiging in strafzaken.
Il ressort de la motivation de la décision de renvoi et des pièces de procédure transmises par le Conseil d'Etat que la Cour est invitée à statuer sur la compatibilité de l'article 21, alinéa 2, des lois coordonnées le 12 janvier 1973 avec les articles 10 et 11 de la Constitution lus en combinaison avec l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que, en s'appliquant à une personne qui a introduit un recours en annulation contre une décision du fonctionnaire dirigeant de l'Institut bruxellois pour la gestion de l'environnement (IBGE) lui infligeant une amende administrative en application des articles 35 à 38 de l'ordonnance de la Région de Bruxelles-Capitale du 25 mars 1999 « relative à la recherche, la constatation, la poursuite et la répression des infractions en matière d'environnement » (tels qu'ils étaient applicables le 7 novembre 2001), et qui a fait parvenir au greffe du Conseil d'Etat un mémoire en réplique après l'expiration du délai imparti, la disposition en cause priverait ce requérant d'un accès à un tribunal, compétent pour statuer sur une accusation en matière pénale.

Wanneer de auteur van het beroep tot nietigverklaring bedoeld in B.6.2 aan de griffie van de Raad van State geen memorie van wederantwoord binnen de opgelegde termijn heeft doen toekomen, verplicht de in het geding zijnde bepaling dat rechtscollege onverwijld uitspraak te doen, waarbij wordt vastgesteld dat de auteur van het beroep niet doet blijken van het bij artikel 19, eerste lid, van de op 12 januari 1973 gecoördineerde wetten vereiste belang, onder voorbehoud van het recht van iedere partij om te verzoeken te worden gehoord.
Lorsque l'auteur du recours en annulation visé en B.6.2 n'a pas fait parvenir au greffe du Conseil d'Etat un mémoire en réplique dans le délai imparti, la disposition en cause impose à cette juridiction de statuer sans délai, en constatant l'absence de l'intérêt requis par l'article 19, alinéa 1, des lois coordonnées le 12 janvier 1973 dans le chef de l'auteur du recours, sous réserve du droit de chacune des parties de demander à être entendue.

Meer bepaald rijst in het derde lid de vraag welke beslissing de directeur moet nemen wanneer het personeelscollege, tot driemaal toe, een ongunstig advies heeft uitgebracht over de voorwaardelijke invrijheidstelling : is hij, zoals in de ontworpen tekst wordt bepaald, ertoe gehouden een voorstel te doen betreffende de voorwaardelijke invrijheidstelling of, integendeel, wat redelijker lijkt, verplicht aan de commissie voor voorwaardelijke invrijheidstelling de aanvraag van de veroordeelde toe te zenden, samen met, in voorkomend geval, een memorie alsmede de adviezen van het personeelscollege en het zijne, dat niet noodzakelijk gunstig hoeft te zijn.
Plus précisément, l'alinéa 3 soulève la question de savoir quelle est la décision à prendre par le directeur lorsque la conférence du personnel a, par trois fois, donné un avis défavorable à la libération conditionnelle : est-il, comme le dit le texte en projet, tenu d'établir une proposition relative à la libération conditionnelle, ou, au contraire, ce qui semblerait plus raisonnable, tenu de transmettre à la commission de libération conditionnelle la demande du condamné, accompagnée le cas échéant d'un mémoire, ainsi que des avis de la conférence du personnel et du sien qui ne doit pas être nécessairement positif.

Integendeel, om een voorbeeld te gebruiken dat ook in de memorie van toelichting wordt vermeld : het Grondwettelijk Hof heeft met een arrest van 30 juni 2004, als antwoord op een prejudiciële vraag, beslist dat de artikelen 10 en 11 van de Grondwet geschonden worden wanneer men, met toepassing van artikel 418 van het Wetboek van strafvordering, de burgerlijke partij verplicht om haar verklaring van cassatieberoep te betekenen, terwijl de beklaagde dat niet hoeft te doen.
Au contraire, pour reprendre l'exemple cité par l'exposé des motifs, c'est par son arrêt du 30 juin 2004 que la Cour constitutionnelle, répondant à une question préjudicielle, a décidé qu'il y avait violation des articles 10 et 11 de la Constitution dès lors que, en application de l'article 418 du Code d'instruction criminelle, la partie civile a l'obligation de signifier sa déclaration de pourvoi alors que le prévenu n'y est pas tenu.

Zoals de appellante voor de verwijzende rechter in haar memorie heeft doen opmerken, vindt, zelfs in de veronderstelling dat er een verschil in behandeling bestaat tussen de inkomsten uit concessie van het distributie- of projectierecht van films, naargelang zij als inkomsten uit roerende goederen worden belast op grond van artikel 17, § 1, 3°, van het WIB 1992, of als beroepsinkomsten krachtens artikel 37 van het WIB 1992, dat verschil in behandeling, wat betreft de aftrek van forfaitaire kosten van 85 pct., niet zijn oorsprong in de voormelde bepalingen van het WIB 1992 maar wel in de artikelen 3 en 4 van het KB/WIB 1992; dat besluit heeft slechts een wetgevende waarde gekregen als gevolg van artikel 32 van de wet van 30 maart 1994 tot uitvoering van het globaal plan op het stuk van de fiscaliteit (Belgisch Staatsblad, 31 maart 1994) voor zover het betrekking heeft op de bedrijfsvoorheffing.
Comme la partie appelante devant le juge a quo l'a fait remarquer dans son mémoire, à supposer même qu'une différence de traitement existe entre les revenus de concession du droit de distribution ou de projection de films selon qu'ils sont taxés au titre de revenus mobiliers en vertu de l'article 17, § 1, 3°, du CIR 1992, ou au titre de revenus professionnels en vertu de l'article 37 du CIR 1992, cette différence de traitement en ce qui concerne la déduction des frais forfaitaires de 85 p.c. trouve son origine non pas dans les dispositions précitées du CIR 1992, mais dans les articles 3 et 4 de l'AR/CIR 1992; cet arrêté n'a reçu une valeur législative par l'effet de l'article 32 de la loi du 30 mars 1994 portant exécution du plan global en matière de fiscalité (Moniteur belge , 31 mars 1994) qu'en tant qu'il a trait au précompte professionnel.

De memorie van toelichting bij de wet van 22 december 1999 preciseert terzake immers zeer duidelijk dat deze wet niet de bedoeling heeft het recht op sociale uitkeringen te doen ontstaan voor wie er anders geen zou hebben.
En effet, l'exposé des motifs de la loi du 22 décembre 1999 précise très clairement en la matière que cette loi n'a pas pour objectif d'ouvrir des droits à des prestations sociales en faveur de personnes qui n'en bénéficieraient pas autrement.

De Raad van State verzoekt het Hof uitspraak te doen over de vraag of artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, gewijzigd bij de wet van 17 oktober 1990, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, gelezen in samenhang met artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, al dan niet schendt in zoverre de verzoekende partij wordt geacht haar belang te verliezen wanneer zij binnen de voorgeschreven termijn geen toelichtende memorie heeft ingediend, zelfs wanneer de verwerende partij geen memorie van antwoord heeft ingediend.
Le Conseil d'Etat demande à la Cour de se prononcer sur la question de savoir si l'article 21, alinéa 2, des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat, modifié par la loi du 17 octobre 1990, viole ou non les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec l'article 6.1 de la Convention européenne des droits de l'homme, en tant que la partie requérante est réputée perdre son intérêt lorsqu'elle n'a pas introduit de mémoire ampliatif dans le délai prescrit, même si la partie défenderesse n'a introduit aucun mémoire en réponse.