Spreekster vraagt zich af of een tussenoplossing er niet in zou kunnen bestaan dat men zich een termijn van twee jaar toekent om de reële toestand te evalueren, in plaats van nu en voor altijd elke mogelijkheid af te wijzen om een afwi
jking toe te staan. Momenteel bestaan er immers verschillen tussen mannen en vrouwen in de verzekeringssector, bijvoorbeeld wat betreft de aanvullende verzekering, maar men weet niet of zij voordelig
...[+++]zijn voor de vrouwen dan wel voor de mannen.
L'intervenante se demande si une solution médiane ne serait pas de se donner un délai maximum de deux ans pour procéder à une évaluation de la situation réelle, plutôt que de se couper dès aujourd'hui, et définitivement, d'une possibilité de dérogation, sachant qu'à l'heure actuelle, des différences existent entre les hommes et les femmes dans le secteur des assurances, notamment dans le domaine de l'assurance complémentaire, et que l'on ne sait pas si elles sont favorables aux hommes ou aux femmes.