Tijdens de Renaissance werd deze middenpositie van de mens, en tevens zijn mogelijkheid om vrij te kiezen voor het hoogste of het laagste, als de kern van zijn waardigheid beschouwd (Pico de la Mirandola : De dignitate hominis Over de menselijke waardigheid).
Pendant la Renaissance cette position médiane de l'homme et sa capacité de choisir librement pour le meilleur comme pour le pire a été vue comme le noyau de sa dignité (Pic de la Mirandole : De Dignitate hominis De la dignité de l'homme).
