Vertaling van "misdrijf naargelang " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

logistiek beheren naargelang beoogd werk | logistiek beheren naargelang gewenst werk
gérer la logistique d'après l'œuvre souhaitée

de geplande tijdslimiet naargelang de diepte van de duik nakomen | voldoen aan de geplande tijdslimiet naargelang de diepte van de duik
respecter la durée prévue en fonction d'une profondeur de plongée

naargelang de urgentie van het vraagstuk
en fonction de l'urgence de la question

lower of cost or market value | waardering tegen kostprijs of marktwaarde, al naargelang welke waarde het laagst is | LOCOM [Abbr.]
évaluation à la moindre valeur | évaluation au prix d'acquisition ou, si elle est plus faible, à la valeur du marché | évaluation en coût historique ou à la valeur la plus faible entre ce coût et la valeur de marché | LOCOM [Abbr.]

onopzettelijk misdrijf
délit involontaire

misdrijf
délit

politiek misdrijf
délit politique

overtreding [ delict | misdrijf | mishandeling | vergrijp | wetsschennis ]
infraction [ contravention | crime | délit | violation de la loi ]

criminaliteit | misdaad | misdrijf
crime | délit

aanslag op de staatsveiligheid [ misdrijf tegen de staatsveiligheid | politiek delict ]
atteinte à la sûreté de l'État [ crime contre la paix publique | crime contre la sûreté de l'État ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In het geval dat bevestigend zou worden geantwoord op de eerste of op de tweede vraag, schendt artikel 14, § 1, van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het voorziet in het van rechtswege herroepen van het uitstel ingeval gedurende de proeftijd een nieuw misdrijf gepleegd is dat veroordeling tot een hoofdgevangenisstraf van meer dan zes maanden zonder uitstel ten gevolge heeft gehad, zonder een onderscheid te maken tussen de beklaagden naargelang zij al dan niet misdrijven hebben gepleegd met het oog op hun eigen druggebruik ?
Dans l'hypothèse où il serait répondu par l'affirmative à la première question ou à la deuxième question, l'article 14, § 1 de la loi du 29 juin 1964 sur la suspension, le sursis et la probation viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il prévoit la révocation de plein droit du sursis en cas de nouvelle infraction commise pendant le délai d'épreuve et ayant entraîné une condamnation à un emprisonnement principal de plus de six mois sans sursis, sans opérer de distinction entre les prévenus selon qu'ils ont ou non commis des infractions en vue de leur consommation personnelle ?

« Onverminderd het verval van de strafvordering wegens het overschrijden van de redelijke termijn bedoeld in artikel 6, § 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, verjaart de strafvordering door verloop van tien jaren, vijf jaren of zes maanden, te rekenen van de dag waarop het misdrijf is gepleegd, naargelang dit misdrijf een misdaad, een wanbedrijf of een overtreding is».
« Sans préjudice de l'extinction de l'action publique en raison du dépassement du délai raisonnable prévu à l'article 6, § 1 , de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, l'action publique est prescrite après dix ans, cinq ans ou six mois à compter du jour où l'infraction a été commise, selon que cette infraction constitue un crime, un délit ou une contravention».

1) Dit artikel voert een gedifferentieerde behandeling in voor personen die kennis dragen van geheimen naargelang hun besluit om zich niet aan het beroepsgeheim te houden gebaseerd is op artikel 458 van het Strafwetboek, waarbij ze zich beroepen op de objectieve rechtvaardigingsgrond van de noodtoestand zodat het misdrijf verdwijnt, dan wel op het nieuwe artikel 458bis, dat een specifieke « verschoningsgrond » invoert waardoor het misdrijf overeind blijft zonder dat er een straf opgelegd wordt (of met toepassing van minder zware straffen ?).
1) Cet article introduit un traitement différencié des dépositaires de secret selon qu'ils décident de violer l'obligation au secret professionnel sur base de l'article 458 du Code pénal en invoquant l'état de nécessité, cause de justification objective par laquelle l'infraction disparaît, ou sur base de l'article 458bis nouveau, qui introduit une « cause d'excuse spécifique », qui maintient l'infraction sans application de peine (ou avec application de peines moindres ?).

In aansluiting hiermee dient mevrouw Nyssens een amendement in (zie Stuk Senaat, nr. 2-279/2, amendement nr. 1) dat stelt dat de strafvordering verjaart door verloop van 10 jaren, 5 jaren of zes maanden, te rekenen van de dag waarop het misdrijf is gepleegd, naargelang dit misdrijf een misdaad, een wanbedrijf of en overtreding is, en dit onverminderd het verval van de strafvordering wegens het overschrijden van de redelijke termijn.
Faisant suite à ce qui vient d'être dit, Mme Nyssens dépose un amendement (voir doc. Sénat, nº 2-279/2, amendement nº 1) qui prévoit que, sans préjudice de l'extinction de l'action publique en raison du dépassement du délai raisonnable, l'action publique est prescrite après dix ans, cinq ans ou six mois à compter du jour où l'infraction a été commise, selon que cette infraction constitue un crime, un délit ou une contravention.

De veroordeelden worden bovendien ingedeeld naargelang van hun reclasseringsplan. Er is geen sprake van een beleid waarbij gevangenen die voor een specifiek misdrijf zijn opgesloten, geconcentreerd worden".
Il n'existe pas de politique de concentration de prisonniers qui ont été incarcérés pour une infraction spécifique".

Uit de verwijzingsbeslissing en de motivering ervan kan worden afgeleid dat het verwijzende rechtscollege met de tweede vraag beoogt te vernemen of de in het geding zijnde bepalingen, in de voormelde interpretatie, bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 12 en 22 ervan en met de artikelen 6.1 en 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen tussen rechtsonderhorigen die worden vervolgd voor het plegen van een misdrijf, naargelang de wetsbepaling die fundamentele rechten beoogt te vrijwaren, het naleven van de erin vervatte voorschriften al dan niet op straffe van nietigheid heeft voorgeschreven : terwijl de miskenning van de in het geding zijnde bepalingen niet noodzakelijk leidt tot de nietigheid van het verkregen bewijs, leidt de miskenning van - bepaalde onderdelen van - de in het verwijzingsvonnis opgesomde artikelen wel tot de nietigheid van het ermee verkregen bewijs.
Il peut être déduit de la décision de renvoi et de sa motivation que par la seconde question, la juridiction a quo souhaite savoir si les dispositions en cause, dans l'interprétation précitée, sont compatibles avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 12 et 22 de la Constitution et avec les articles 6.1 et 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'une différence de traitement est créée entre les justiciables qui sont poursuivis pour une infraction, selon que la disposition législative qui vise à garantir des droits fondamentaux prescrit à peine de nullité ou non le respect des règles qu'elle contient : alors que la méconnaissance des dispositions en cause ne conduit pas nécessairement à la nullité de la preuve obtenue, la méconnaissance - de certaines dispositions des articles énumérés dans le jugement de renvoi conduit, elle, à la nullité de la preuve ainsi obtenue.

Uit de verwijzingsbeslissing en de motivering ervan kan worden afgeleid dat het verwijzende rechtscollege met de tweede vraag beoogt te vernemen of de in het geding zijnde bepaling, in de voormelde interpretatie, bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 12 en 22 ervan en met de artikelen 6.1 en 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen tussen rechtsonderhorigen die worden vervolgd voor het plegen van een misdrijf, naargelang de wetsbepaling die fundamentele rechten beoogt te vrijwaren, het naleven van de erin vervatte voorschriften al dan niet op straffe van nietigheid heeft voorgeschreven : terwijl de miskenning van de in het geding zijnde bepaling niet noodzakelijk leidt tot de nietigheid van het verkregen bewijs, leidt de miskenning van - bepaalde onderdelen van - de in het verwijzingsvonnis opgesomde artikelen wel tot de nietigheid van het ermee verkregen bewijs.
Il peut être déduit de la décision de renvoi et de sa motivation que par la seconde question, la juridiction a quo souhaite savoir si la disposition en cause, dans l'interprétation précitée, est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 12 et 22 de la Constitution et avec les articles 6.1 et 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'une différence de traitement est créée entre les justiciables qui sont poursuivis pour une infraction, selon que la disposition législative qui vise à garantir des droits fondamentaux prescrit à peine de nullité ou non le respect des règles qu'elle contient : alors que la méconnaissance de la disposition en cause ne conduit pas nécessairement à la nullité de la preuve obtenue, la méconnaissance - de certaines dispositions - des articles énumérés dans le jugement de renvoi conduit, elle, à la nullité de la preuve ainsi obtenue.

2) Schendt artikel 1675/13, § 3, tweede streepje, van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, indien het in die zin wordt geïnterpreteerd dat het enkel van toepassing is op de schadevergoeding toegestaan voor het herstel van een lichamelijke schade veroorzaakt door een misdrijf, wanneer zij verschuldigd is door de dader van het misdrijf, terwijl in dat geval twee categorieën van personen die zich in dezelfde slachtoffersituatie bevinden, verschillend zouden worden behandeld, naargelang het herstel verschuldigd is door de dader zelf van het misdrijf of door de persoon die burgerrechtelijk aansprakelijk is voor de dader van het misdrijf, en zulks zonder dat dat verschil in behandeling redelijk wordt verantwoord ?
2) L'article 1675/13, § 3, deuxième tiret, du Code judiciaire viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, s'il est interprété comme ne s'appliquant aux indemnités accordées pour la réparation d'un préjudice corporel causé par une infraction, que lorsqu'elles sont dues par l'auteur de l'infraction, alors que dans ce cas, deux catégories de personnes se trouvant dans la même situation de victime, viendraient à être traitées différemment, suivant que la réparation est due par l'auteur de l'infraction lui-même ou par la personne civilement responsable de l'auteur de l'infraction, et ce, sans que cette différence de traitement soit raisonnablement justifiée ?