In deze instrumenten werden normen vastgesteld die als modelbepalingen hebben gediend voor wetgevers in de hele wereld[9] en voor partijen bij handelscontracten die deze normen niet kunnen aanwijzen als het recht dat op bepaalde aspecten van hun overeenkomsten van toepassing is, maar er toch naar kunnen verwijzen, zoals blijkt uit artikel 3 juncto in overweging 13 van de Rome I-verordening[10].
Ces instruments ont instauré des normes qui servent de modèle aux législateurs du monde entier[9] et aux personnes concluant des contrats commerciaux, qui ne peuvent les désigner comme loi régissant certains aspects de leurs contrats mais peuvent néanmoins les intégrer par référence, ainsi que l'article 3 du règlement Rome I[10], combiné à son considérant 13, le mentionne expressément.
