Vertaling van "naties ingevolge resolutie " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | resolutie van de VN-Veiligheidsraad | VNVR-resolutie | UNSCR [Abbr.]
résolution du Conseil de sécurité | résolution du Conseil de sécurité de l'ONU

Resolutie van de Verenigde Naties van 2 juli 1993 over de toepasselijkheid van carnets de passage en douane en CPD-carnets op voertuigen voor bedrijfsmatig vervoer langs de weg
résolution des Nations unies du 2 juillet 1993 sur l'applicabilité des carnets de passage en douane et des carnets CPD, relative aux véhicules routiers à usage commercial

Resolutie van de Verenigde Naties van 2 juli 1993 over de toepasselijkheid van carnets de passage en douane en CPD-carnets op wegvoertuigen voor particulier gebruik
Résolution des Nations unies du 2 juillet 1993 sur l'applicabilité des carnets de passage en douane et des carnets CPD, relative aux véhicules routiers à usage privé

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Vervolgens heeft de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties ingevolge resolutie 1325 drie resoluties aangenomen (1820, 1888 en 1889), en verslagen geëist van de landen over de manier waarop resolutie 1325 wordt uitgevoerd.
Par ailleurs, le Conseil de sécurité des Nations unies a, suite à la résolution 1325, adopté trois résolutions de suivi (1820, 1888 et 1889) et exigé des rapports des pays sur la manière dont la résolution 1325 est mise en œuvre.

Als gevolg van zijn uitstoting uit de Verenigde Naties ingevolge resolutie 2758 van de algemene Vergadering van de Verenigde Naties van 25 oktober 1971, hield de Republiek China (Taiwan) in 1972 eveneens op lid te zijn van de Wereldgezondheidsorganisatie.
À la suite de son exclusion des Nations unies conformément à la résolution nº 2785 de l'Assemblée générale des Nations unies du 25 octobre 1971, la République de Chine (Taiwan) a également cessé, en 1972, d'être membre de l'Organisation mondiale de la santé (OMS).

De rechtbank werd opgericht krachtens een overeenkomst tussen de Verenigde Naties en de Republiek Libanon over de oprichting van een Speciaal Tribunaal voor Libanon (hierna "de Overeenkomst" genoemd), die in werking is getreden ingevolge de goedkeuring van resolutie 1757 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties op 30 mei 2007.
Il a été établi par un Accord entre l'Organisation des Nations unies et la République libanaise sur la création d'un Tribunal spécial pour le Liban (ci-après « l'Accord ») qui est entré en vigueur à la suite de l'adoption de la résolution 1757 du Conseil de sécurité des Nations unies du 30 mai 2007.

OVERWEGENDE dat deze resolutie geen afbreuk doet aan de internationale verplichtingen van de lidstaten ingevolge het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van het kind, 1989;
CONSIDÉRANT que la présente résolution ne porte pas atteinte aux engagements internationaux des États membres au titre de la convention des Nations unies relative aux droits de l'enfant, de 1989;

54. is verheugd over het feit dat het door de derde onderzoekskamer van het ICC tegen Jean Pierre Bemba uitgevaardigde aanhoudingsbevel op 3 juli 2008 door België ten uitvoer is gelegd; stelt evenwel met grote bezorgdheid vast dat acht aanhoudingsbevelen die door het ICC onder meer tegen vier vooraanstaande leiders van het Verzetsleger van de Heer (LRA) in Oeganda, tegen Bosco Ntaganda in de Democratische Republiek Congo en tegen Ahmad Harun, Ali Kushayb en de Soedanese president Omar Hassan Ahmad al-Bashir in Soedan zijn uitgevaardigd, nog niet ten uitvoer zijn gelegd; betreurt dat Soedan tot dusver heeft nagelaten en geweigerd de verdachten te arresteren en over te dragen aan het ICC, in vortdurend verzuim van zijn verplichtingen ingevolge resolutie 1593 (2005) van de VN-Veiligheidsraad; constateert dat de eerste onderzoekskamer van het ICC de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties op 26 mei 2010 op de hoogte heeft gebracht van het gebrek aan medewerking door de Republiek Soedan in de zaak tegen Harun en Kushayb; uit zijn ernstige bezorgdheid over het feit dat twee staten die partij zijn bij het Statuut van Rome, namelijk Tsjaad en Kenia, president Omar al-Bashir onlangs hebben uitgenodigd en op hun grondgebied hebben verwelkomd en het tegen hem uitgevaardigde aanhoudingsbevel niet ten uitvoer hebben gelegd, ondanks het feit dat zij krachtens het Statuut verplicht waren hem aan te houden; vraagt te blijven zoeken naar voortvluchtige aangeklaagden, en wijst erop dat de EU en het ICC ertoe zouden kunnen bijdragen dat onderzoeken worden ingesteld naar mogelijke oorlogsmisdaden in Sri Lanka en de Democratische Republiek Congo;
54. salue l'exécution par la Belgique du mandat d'arrêt délivré le 3 juillet 2008 à l'encontre de Jean-Pierre Bemba par la chambre préliminaire III de la CPI, note cependant avec une vive inquiétude que huit mandats d'arrêt émis par la Cour contre quatre hauts dirigeants de l'Armée de résistance du Seigneur (LRA) en Ouganda, ainsi que contre Bosco Ntaganda en RDC, Ahmed Haroun, Ali Kusheib et le président Omar Hassan Ahmed el-Béchir au Soudan n'ont pas encore été exécutés; déplore le refus persistant du Soudan d'arrêter ces suspects et de les déférer à la CPI, au mépris de l'obligation que lui impose la résolution 1593 (2005) du Conseil de sécurité des Nations unies; constate que, le 26 mai 2010, la chambre préliminaire I de la Cour a informé le Conseil de sécurité des Nations unies du manque de coopération de la République du Soudan dans l'affaire ouverte à l'encontre d'Ahmed Haroun et d'Ali Kusheib; exprime ses vives préoccupations face au fait que deux États parties au Statut de Rome, le Tchad et le Kenya, ont récemment invité et accueilli le président Omar el-Béchir sur leur territoire et n'ont pas exécuté le mandat d'arrêt délivré contre lui, bien qu'ils y soient contraints par ledit Statut; demande que les recherches des inculpés se poursuivent et souligne que l'Union européenne et la CPI pourraient veiller à ce que les enquêtes sur les présomptions de crimes de guerre au Sri Lanka et en République démocratique du Congo soient effectivement réalisées;

54. is verheugd over het feit dat het door de derde onderzoekskamer van het ICC tegen Jean Pierre Bemba uitgevaardigde aanhoudingsbevel op 3 juli 2008 door België ten uitvoer is gelegd; stelt evenwel met grote bezorgdheid vast dat acht aanhoudingsbevelen die door het ICC onder meer tegen vier vooraanstaande leiders van het Verzetsleger van de Heer (LRA) in Oeganda, tegen Bosco Ntaganda in de Democratische Republiek Congo en tegen Ahmad Harun, Ali Kushayb en de Soedanese president Omar Hassan Ahmad al-Bashir in Soedan zijn uitgevaardigd, nog niet ten uitvoer zijn gelegd; betreurt dat Soedan tot dusver heeft nagelaten en geweigerd de verdachten te arresteren en over te dragen aan het ICC, in vortdurend verzuim van zijn verplichtingen ingevolge resolutie 1593 (2005) van de VN-Veiligheidsraad; constateert dat de eerste onderzoekskamer van het ICC de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties op 2 mei 2010 op de hoogte heeft gebracht van het gebrek aan medewerking door de Republiek Soedan in de zaak tegen Harun en Kushayb; uit zijn ernstige bezorgdheid over het feit dat twee staten die partij zijn bij het Statuut van Rome, namelijk Tsjaad en Kenia, president Omar al-Bashir onlangs hebben uitgenodigd en op hun grondgebied hebben verwelkomd en het tegen hem uitgevaardigde aanhoudingsbevel niet ten uitvoer hebben gelegd, ondanks het feit dat zij krachtens het Statuut verplicht waren hem aan te houden; vraagt te blijven zoeken naar voortvluchtige aangeklaagden in Kroatië , en wijst erop dat de EU en het ICC ertoe zouden kunnen bijdragen dat onderzoeken worden ingesteld naar mogelijke oorlogsmisdaden in Sri Lanka en de Democratische Republiek Congo;
54. salue l'exécution par la Belgique du mandat d'arrêt délivré le 3 juillet 2008 à l'encontre de Jean-Pierre Bemba par la chambre préliminaire III de la CPI, note cependant avec une vive inquiétude que huit mandats d'arrêt émis par la Cour contre quatre hauts dirigeants de l'Armée de résistance du Seigneur (LRA) en Ouganda, ainsi que contre Bosco Ntaganda en RDC, Ahmed Haroun, Ali Kusheib et le président Omar Hassan Ahmed el-Béchir au Soudan n'ont pas encore été exécutés; déplore le refus persistant du Soudan d'arrêter ces suspects et de les déférer à la CPI, au mépris de l'obligation que lui impose la résolution 1593 (2005) du Conseil de sécurité des Nations unies; constate que, le 26 mai 2010, la chambre préliminaire I de la Cour a informé le Conseil de sécurité des Nations unies du manque de coopération de la République du Soudan dans l’affaire ouverte à l’encontre d’Ahmed Haroun et d’Ali Kusheib; exprime ses vives préoccupations face au fait que deux États parties au Statut de Rome, le Tchad et le Kenya, ont récemment invité et accueilli le président Omar el-Béchir sur leur territoire et n’ont pas exécuté le mandat d’arrêt délivré contre lui, bien qu’ils y soient contraints par ledit Statut; demande que les recherches des inculpés se poursuivent en Croatie et souligne que l’Union européenne et la CPI pourraient veiller à ce que les enquêtes sur les présomptions de crimes de guerre au Sri Lanka et en République démocratique du Congo soient effectivement réalisées;

– gezien de instelling van het Speciale Tribunaal voor Sierra Leone door een overeenkomst tussen de Verenigde Naties en de regering van Sierra Leone ingevolge Resolutie 1315 (2000) van de VN-Veiligheidsraad van 14 augustus 2000, met als doel diegenen die de grootste verantwoordelijkheid dragen voor de ernstige schendingen van het internationale humanitaire recht en de overtredingen tegen de wetgeving van Sierra Leone sinds 30 november 1996 op het grondgebied van dat land, in het bijzonder oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid,
— vu le Tribunal spécial pour la Sierra Leone, établi en vertu d'un accord conclu entre les Nations unies et le gouvernement sierra-léonais conformément à la résolution 1315(2000), du 14 août 2000, du Conseil de sécurité des Nations unies, en vue de poursuivre "ceux qui portent la responsabilité des plus sérieuses violations du droit humanitaire et des lois de la Sierra Leone, commises sur le territoire du pays depuis le 30 novembre 1996", notamment les crimes de guerre et les crimes contre l'humanité,

– gezien de instelling van de Speciale Rechtbank voor Sierra Leone door een overeenkomst tussen de Verenigde Naties en de regering van Sierra Leone ingevolge Resolutie 1315 van de VN-Veiligheidsraad van 14 augustus 2000, met als doel diegenen die de grootste verantwoordelijkheid dragen voor de ernstige schendingen van het internationale humanitaire recht en de overtredingen tegen de wetgeving van Sierra Leone sinds 30 november 1996 op het grondgebied van dat land, in het bijzonder oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid,
– vu le Tribunal spécial pour la Sierra Leone, établi en vertu d'un accord conclu entre l'ONU et le gouvernement sierra‑léonais conformément à la résolution 1315, du 14 août 2000, du Conseil de sécurité de l'ONU, en vue de poursuivre "ceux qui portent la responsabilité la plus lourde des violations graves du droit international humanitaire, ainsi que des crimes au regard du droit sierra‑léonais commis sur le territoire de la Sierra Leone", notamment les crimes de guerre et les crimes contre l'humanité,

Daarom stel ik voor dat wij de eerste overweging van de gezamenlijke resolutie als volgt amenderen: ‘onder verwijzing naar de Speciale Rechtbank voor Sierra Leone, die middels een akkoord tussen de Verenigde Naties en de regering van Sierra Leone ingevolge resolutie 1315 van de VN-Veiligheidsraad van 14 augustus 2000 is ingesteld met als doel diegenen die beschuldigd worden van oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en schendingen van het internationaal recht in Sierra Leone, voor de rechter te brengen,’.
Voilà pourquoi je suggère que nous modifions la première citation de la résolution commune pour qu’elle devienne: «considérant le Tribunal spécial pour la Sierra Leone, établi par le biais d’un accord entre les Nations unies et le gouvernement de la Sierra Leone conformément à la résolution 1315 du Conseil de sécurité de l’ONU du 14 août 2000, dans le but de faire passer en jugement les personnes accusées de crimes de guerre, de crimes contre l’humanité et de violations du droit international commis en Sierra Leone».

Overwegende dat ingevolge resolutie 1074 van 1 oktober 1996 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, die inging op dezelfde dag en de Verordening (EG) nr. 2382/96 van de Raad van 9 december 1996 tot intrekking van de Verordeningen (EEG) nr. 990/93 en (EG) nr. 2471/94 en betreffende de beëindiging van de beperkingen inzake de economische en financiële betrekkingen met de Federatieve Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro), de door de Verenigde Naties beschermde gebieden in de Republiek Kroatië en de gebieden in de Republiek Bosnië-Herzegovina die door de Bosnisch-Servische strijdkrachten worden beheerst, die van toepassing is vanaf 2 oktober 1996, onverwijld de sancties dienen te worden opgeheven aangaande de gebieden in de Republiek Bosnië-Herzegovina die door de Bosnisch-Servische strijdkrachten worden beheerst die zijn vervat in de resolutie 942 van 23 september 1994, inzonderheid bestaande uit een financieel embargo;
Considérant que suite à la résolution 1074 du 1 octobre 1996 du Conseil de sécurité des Nations Unies, entrée en vigueur le jour même et au Règlement (CE) n° 2382/96 du Conseil du 9 décembre 1996, abrogeant les Règlements (CEE) n° 990/93 et (CE) n° 2471/94, concernant la levée des restrictions aux relations économiques et financières avec la République fédérative de Yougoslavie (Serbie et Monténégro), les zones protégées des Nations Unies en République de Croatie et les zones de la République de Bosnie-Herzégovine sous le contrôle des forces serbes de Bosnie, applicable à partir du 2 octobre 1996, il y a lieu de supprimer sans délai les sanctions relatives aux parties du territoire de la République de Bosnie-Herzégovine sous le contrôle des forces serbo-bosniaques énoncées dans la résolution 942 du 23 septembre 1994, consistant notamment en un embargo financier;