Vertaling van "nationale rechtsgebieden vallen " (Nederlands → Frans) :

29. benadrukt dat er dringend meer inspanningen geleverd moeten worden om oceanen en mariene milieus te beschermen, zowel via EU-maatregelen als via verbetering van de internationale governance van oceanen en gebieden die buiten de nationale rechtsgebieden vallen;
29. souligne le besoin urgent de redoubler d'efforts afin de protéger les océans et l'environnement marin, tant par l'action de l'Union que par l'amélioration de la gouvernance mondiale des océans et des zones situées au-delà des limites des juridictions nationales;

- de biodiversiteit van de zee te beschermen tegen destructieve methodes, met name door een resolutie van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties aan te bevelen waarin een moratorium wordt vastgesteld voor het gebruik van zeesleepnetten in gebieden die buiten nationale rechtsgebieden vallen, totdat effectieve beheermaatregelen zijn getroffen in overeenstemming met het internationale recht, en door in te stemmen met het openen van onderhandelingen voor het ontwikkelen van een uitvoeringsovereenkomst in het kader van het verdrag over het recht van de zee, over de bescherming van de mariene biodiversiteit;
protéger la biodiversité marine contre les pratiques destructrices, notamment en recommandant l'adoption d'une résolution de l'Assemblée générale des Nations unies instituant un moratoire sur la pêche par chaluts de fond en haute mer dans les zones situées au-delà des limites de la juridiction nationale et ce, jusqu’à ce que des mesures de gestion appropriées aient été adoptées conformément au droit international, et en acceptant d'entamer des négociations en vue de l'élaboration d'un accord d'application en vertu de la convention pour la protection de la biodiversité marine;

60. is ingenomen met de samenwerking tussen de nationale toezichthouders met het oog op betere benutting van middelen, voor toezicht ontwikkeling van supervisiepraktijken en lastenverlichting voor de markt; is positief over colleges van toezichthouders die zich bezighouden met financiële conglomeraten die onder meerdere rechtsgebieden vallen en over het recente operationele netwerkproject van het CEBT; dringt er bij de colleges van toezichthouders op aan een uniforme Europese toezichtcultuur te ontwikkelen en exact de grenzen te bepalen van deze vrijwillige samenwerking wanneer zich een echte crisis voordoet; stelt evenwel vast dat deze colleges niet over een nationaal mandaat beschikken om bevoegdheden over te dragen, meerderheidsbesluiten te aanvaarden of eenvoudigweg voldoende middelen en expertise aan te wenden voor het werk van de colleges; wijst dan ook op de noodzaak om een kader en nationale bevoegdheden voor samenwerking vast te stellen en gaat ervan uit dat de colleges van toezichthouders en het operationele netwerkproject op korte termijn de nodige concrete oplossingen bieden (memoranda van overeenstemming) voor het toezicht op multinationale groepen;
60. se félicite de la coopération entre les autorités nationales de supervision en vue d'une meilleure utilisation des ressources de supervision, du développement de la pratique de la supervision et de la réduction de la charge de la supervision pesant sur le marché; est favorable à l'instauration de collèges de superviseurs chargés des conglomérats financiers relevant de plusieurs juridictions et au projet de mise en réseau opérationnel récemment proposé par le CECB; invite les collèges de superviseurs à mettre au point une culture européenne commune de la supervision et à analyser exactement les limites d'une telle coopération volontaire lorsque de véritables situations de crise apparaîtront; constate néanmoins que ces collèges ne sont pas munis de mandats nationaux les autorisant à transférer des compétences, à accepter des décisions à la majorité ou, simplement, à investir suffisamment de ressources et de connaissances dans leur travail; signale donc la nécessité d'un cadre et de mandats nationaux de coopération et espère que le collège de superviseurs et le projet de mise en réseau opérationnel fourniront les solutions pratiques requises (protocoles d'accord) en vue de la supervision des groupes transfrontaliers sur le court terme;

59. is ingenomen met de samenwerking tussen de nationale toezichthouders met het oog op betere benutting van middelen, verdere ontwikkeling van supervisiepraktijken en lastenverlichting voor de markt; is positief over colleges van toezichthouders die zich bezighouden met financiële conglomeraten die onder meerdere rechtsgebieden vallen en over het recente operationele netwerkproject van het CEBT; dringt er bij dergelijke colleges van toezichthouders op aan een uniforme Europese toezichtcultuur te ontwikkelen en de grenzen van deze vrijwillige samenwerking nauwkeurig te analyseren zodra zich een echte crisis voordoet; stelt evenwel vast dat deze colleges niet over een nationaal mandaat beschikken om bevoegdheden over te dragen, meerderheidsbesluiten te aanvaarden of eenvoudigweg voldoende middelen en expertise aan te wenden voor het werk van de colleges; wijst dan ook op de noodzaak om voor deze colleges een kader en nationale bevoegdheden vast te stellen en gaat ervan uit dat de colleges van toezichthouders en het operationele netwerkproject op korte termijn de nodige concrete oplossingen bieden (memoranda van overeenstemming) voor het toezicht op multinationale groepen;
59. se félicite de la coopération entre les autorités nationales de surveillance en vue d'une meilleure utilisation des ressources de surveillance, du développement de la pratique de la surveillance et de la réduction de la charge de la surveillance pesant sur le marché; est favorable à l'instauration de collèges de contrôleurs chargés des conglomérats financiers relevant de plusieurs juridictions et au projet de mise en réseau opérationnel récemment proposé par le CECB; invite les collèges de contrôleurs à mettre au point une culture européenne commune de la surveillance et à analyser exactement les limites d'une telle coopération volontaire lorsque de véritables situations de crise apparaîtront; constate néanmoins que ces collèges ne sont pas munis de mandats nationaux les autorisant à transférer des compétences, à accepter des décisions à la majorité ou, simplement, à investir suffisamment de ressources et de connaissances dans leur travail; signale donc la nécessité d'un cadre et de mandats nationaux de coopération et espère que le collège de contrôleurs et le projet de mise en réseau opérationnel fourniront les solutions pratiques requises (protocoles d'accord) en vue du contrôle des groupes transfrontières sur le court terme;