Traduction de «niet bekrachtigd terwijl » (Néerlandais → Français) :

Thans hebben 78 landen het verdrag bekrachtigd terwijl tien andere landen, waaronder België, het wel ondertekend doch nog niet bekrachtigd hebben.
À l'heure actuelle 78 pays ont ratifié la Convention alors que 10 autres pays, dont la Belgique l'ont signée mais pas encore ratifiée.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 6 mai 2015 en cause de K.F. contre P.P. et D.H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 18 mai 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 318 du Code civil, en ce qu'il prescrit que l'action de celui qui revendique la paternité de l'enfant doit être intentée dans l'année de la découverte qu'il est le père de l'enfant, ne viole-t-il pas les articles 10, 11 et 22bis de la Constitution, voire d'autres dispositions légales supranationales telles notamment la Convention européenne des droits de l'homme (en son article 8), en ce qu'il érige en fin de non-recevoir absolue l'action en contestation de paternité non intentée dans le délai légal, sans possibilité pour le juge saisi de pareille demande d'apprécier si, compte tenu des intérêts en présence (et singulièrement l'intérêt supérieur et primordial de l'enfant) et du comportement des parties, la vérité biologique ne doit pas coïncider avec la réalité socio-affective vécue par l'enfant concerné, dans une espèce où il n'a jamais existé et n'existe actuellement aucun lien généralement quelconque entre l'enfant et son père légal (l'enfant est né et a été élevé au sein d'une cellule familiale composée notamment de sa mère et de son père biologique, avant qu'ils ne se séparent), ce qui mène à entériner en fait une filiation erronée et purement artificielle et à reconnaître des droits limités au père biologique, cantonné à pouvoir seulement revendiquer un droit aux relations personnelles, alors qu'en réalité, il exerce un hébergement de l'enfant qu'il convient de qualifier de matériel quasiment exclusif (la mère le rencontrant via un espace-rencontres) et ' une a ...

Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 26 november 2014 in zake Khalid Oussaih, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 december 2014, heeft het Hof van Cassatie de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 2 van het koninklijk besluit nr. 236 van 20 januari 1936 tot vereenvoudiging van sommige vormen van de strafvordering ten opzichte van de gedetineerden, bekrachtigd bij de wet van 4 mei 1936, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre een beklaagde die bij verstek is veroordeeld en zich in een strafinrichting in hechtenis bevindt, enkel verzet kan doen tegen de veroordelingen in strafzaken die zijn uitgesproken door de hoven van beroep, de correctionele rechtbanken en de politierechtbanken, door middel van een verklaring aan de attaché-gevangenisdirecteur of adviseur-gevangenisdirecteur van de strafinrichting of aan zijn gemachtigde, op voorwaarde dat hij het vereiste bedrag om de kosten van de akte van deurwaarder te dekken niet in zijn bezit heeft, terwijl, krachtens artikel 1 van de wet van 25 juli 1893 betreffende de aantekening van beroep of van voorziening in cassatie van gevangenzittende of geïnterneerde personen, in de strafinrichtingen de verklaringen van hoger beroep of van voorziening in verbreking in strafzaken onbeperkt kunnen worden gedaan aan de bestuurders van die inrichtingen of aan hun gemachtigde door de personen die erin opgesloten zijn ?
Moerman, E. Derycke en F. Daoût, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 26 novembre 2014 en cause de Khalid Oussaih, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 12 décembre 2014, la Cour de cassation a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 2 de l'arrêté royal n° 236 du 20 janvier 1936 simplifiant certaines formes de la procédure pénale à l'égard des détenus, confirmé par la loi du 4 mai 1936, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus isolément ou combinés avec les articles 6 et 13 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, dans la mesure où un prévenu condamné par défaut et détenu dans un établissement pénitentiaire ne peut faire opposition aux condamnations pénales prononcées par les cours d'appel, les tribunaux correctionnels et les tribunaux de police, par déclaration à l'attaché-directeur ou au conseiller-directeur de prison de l'établissement pénitentiaire ou à son délégué, qu'à la condition de ne pas être détenteur de la somme nécessaire pour couvrir les frais d'acte d'huissier, alors que, en vertu de l'article 1 de la loi du 25 juillet 1893 relative aux déclarations d'appel et de recours en cassation des personnes détenues ou internées, dans les établissements pénitentiaires, les déclarations d'appel ou de recours en cassation en matière pénale peuvent être faites sans restriction aux directeurs de ces établissements ou à leur délégué par les personnes qui y sont détenues ?

Er dient te worden opgemerkt dat artikel 35(3) op een belangrijk punt afwijkt van artikel 172 van het Verdrag : terwijl artikel 172(4) een Verdragsluitende Staat die niet tijdig een herziene tekst van het EOV heeft bekrachtigd, uitsluit van het Verdrag, bepaalt artikel 35 dat een Verdragsluitende Staat die van zijn vetorecht gebruik maakt, zich niet aan dergelijke sanctie blootstelt.
L'on notera que l'article 35(3) se distingue de l'article 172 de la convention sur un point important: alors que l'article 172(4) contraint un État contractant qui n'a pas ratifié à temps un texte révisé de la CBE à cesser d'être partie à la convention, l'article 35 permet à un État contractant qui use de son droit de veto ne s'expose pas à pareille sanction.

Immers : terwijl de Hoge Raad voor de Justitie in artikel 259bis-9 de richtlijnen en de programma's voor de permanente vorming van magistraten en voor de gerechtelijke stage niet alleen voorbereidde, maar ook — en vooral — de richtlijnen en programma's voor de vorming goedkeurde, onder slechts één beding, namelijk dat ze door de minister van Justitie moesten worden bekrachtigd, wordt in de ontworpen tekst de taak om de programma's voor de opleiding van magistraten en gerechtelijke stagiairs op te stellen, uitsluitend opgedragen aan het Instituut en is de Hoge Raad voor de Justitie niet langer bevoegd om de programma's goed te keuren.
En effet, alors que dans l'article 259bis-9, le Conseil supérieur de la Justice, non seulement, préparait les directives et les programmes pour la formation continue des magistrats et le stage judiciaire, mais aussi et surtout approuvait les directives et programmes de formation, sous la seule réserve de la ratification par le ministre de la Justice, le texte en projet confie au seul Institut le soin d'établir les programmes en matière de formation des magistrats et des stagiaires judiciaires, et le Conseil supérieur de la Justice se voit privé de son pouvoir d'approbation des programmes.

Dit verslag sluit op geen enkele wijze aan op de rechtsbeginselen die de Europese Unie uitdraagt. Het is beslist vernederend dat het Europees Parlement dit verslag bekrachtigd heeft, terwijl onze juridische diensten van mening zijn dat het op veel punten juridisch niet correct is en onverenigbaar is met het recht.
Il ne respecte aucunement les principes de droit déclarés par l’Union européenne, et il est absolument affligeant que le Parlement européen ait pu approuver ce document que le service juridique a qualifié de non-conformité au droit et parsemé d’illégalités.

Trouwens, hoe kunnen we nu met onze Afrikaanse tegenhangers aan tafel gaan zitten en besluiten tot een gezamenlijk Europees-Afrikaans platform, zoals dat enkele dagen geleden in Addis Abeba is bekrachtigd, en dan naar Kopenhagen gaan en praten over het veranderen van het wereldwijde denkpatroon, als Europa dit pakket niet aanvaardt, terwijl Europa in deze kwestie, net als in Bali, als een redder in de nood wordt gezien, of we dat nu leuk vinden of niet?
En tout état de cause, comment pourrions-nous rencontrer nos homologues africains avec lesquels nous sommes parvenus à une plateforme commune Europe/Afrique, confirmée à Addis Abeba, il y a quelques jours, puis aller à Copenhague en parlant de changement de paradigme au niveau mondial, si l’Europe, qui est dans cette affaire, qu’on le veuille ou non, et nous l’avons vu à Bali, le Chevalier blanc, n’adopte pas ce paquet.

De Commissie hanteert klaarblijkelijk echter geen samenhangende aanpak, aangezien zij enerzijds de internationale overeenkomst met Australië nog niet heeft bekrachtigd, terwijl zij anderzijds bereid is onderhandelingen te voeren met Canada over normen die volledig verschillen van de normen die gelden voor de VS.
Cependant, à l’évidence, la Commission ne poursuit pas une approche cohérente, car, d’un côté, elle n’a pas finalisé l’accord international avec l’Australie, alors que, de l’autre, elle est prête à négocier avec le Canada sur des normes totalement différentes de celles qui s’appliquent aux États-Unis.