Vertaling van "niet kunnen horen wat inese vaidere zojuist heeft " (Nederlands → Frans) :

– (LV) Mijnheer de Voorzitter, commissaris, hoezeer dit debat de vragenstellers interesseert, kan worden afgelezen aan het feit dat geen van hen meer in de zaal is. Daarom hebben ze ook niet kunnen horen wat Inese Vaidere zojuist heeft gezegd – dat het eigenlijke visabeleid van Rusland een wapen was dat het niet heeft gebruikt om het naturalisatieproces in Letland te bevorderen, maar juist om het tegendeel te bereiken.
- (LV) Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, on peut estimer la mesure dans laquelle ce débat intéresse les auteurs de la question par le fait que plus aucun d’eux n’est présent dans cette Assemblée. Ils n’auront donc pas entendu ce que Inese Vaidere vient de dire – que la politique russe en matière de visas est une arme utilisée non pour favoriser le processus de naturalisation en Lettonie, mais pour faire exactement le contraire.

Wat betreft het horen van de asielzoeker door het Commissariaat-generaal, wens ik de aandacht erop te vestigen dat de Raad van State in menige arresten erop heeft gewezen « dat geen tekst het horen van de verzoeker (asielzoeker) voorschrijft »; « dat enkel vereist is dat de verzoeker zijn belangen zou kunnen laten gelden »; « dat wat de eventuele schending van de rechten van de verdediging betreft, het volstaat vast te stellen dat deze rechten niet gelden ten aanzien van het Commissariaat-generaal dat een administratieve overheid is »; « dat de commissaris-generaal slechts zou kunnen worden verweten een beslissing te hebben getroffen zonder de verzoeker te horen indien werd aangetoond dat dit verhoor noodzakelijk was om met volledige kennis van zaken een uitspraak te doen »; « dat prima facie niet goed valt in te zien welk nut een mondeling verhoor nog zou kunnen opleveren indien uit het onderzoek van de zaak blijkt dat verzoeker niet onder de toepassing van de Conventie van Genève valt doordat verzoekers asielaanvraag kennelijk ongegrond blijkt te zijn » (zie onder meer arresten Ned. 89 137 van 28 juli 2000 in de zaak A. 93 860/VII-22 011 en Fr. 87 706 van 30 mei 2000 in de zaak A. 89 364/XI-8136).
En ce qui concerne l'audition du demandeur d'asile par le Commissariat général aux réfugiés et aux apatrides, j'aimerais attirer l'attention sur le fait que le Conseil d'État indique dans de nombreux arrêts « qu'aucun texte ne prescrit l'audition du requérant (demandeur d'asile) »; « qu'il est seulement exigé que le requérant puisse faire valoir ses intérêts »; « qu'en ce qui concerne l'éventuelle violation des droits de la défense, il suffit de constater que ces droits ne valent pas à l'égard du Commissariat général qui est une autorité administrative »; « qu'il ne pourrait être fait grief au commissaire général d'avoir statué sans entendre le requérant que s'il était démontré que cette audition s'imposait pour lui permettre de se prononcer en toute connaissance de cause »; « qu'à première vue, il n'apparaît que le demandeur ne tombe pas sous l'application de la Convention de Genève du fait que la demande d'asile du requérant semble manifestement non fondée » (voir entre autres les arrêts Ned. 89 137 du 28 juillet 2000 dans l'affaire A. 93 860/VII-22 011 et Fr. 87 706 du 30 mai 2000 dans l'affaire A. 89 364/XI-8136).

De voorbeelden van het vergelijkend recht tonen aan dat het contradictoir verloop van het deskundigenonderzoek in strafzaken geenszins onwerkbaar is; zij zouden het Belgisch recht moeten inspireren opdat daarin ervan wordt uitgegaan dat het deskundigenonderzoek in strafzaken, bevolen in de voorbereidende fase, in beginsel contradictoir verloopt (wat inzonderheid aan de magistraat van het openbaar ministerie of aan de onderzoeksrechter die het heeft bevolen de verplichting zou opleggen, zoals in burgerlijke zaken, de deskundige te verzoeken de partijen reeds bij het begin van zijn opdracht op te roepen en te horen, hun verklaringen en vorderingen te verzamelen, en vervolgens hun zijn vaststellingen mede te delen en hun opmerkingen te aanhoren alvorens zijn conclusies te formuleren) en dat die magistraat slechts in uitzonderlijke omstandigheden (bijvoorbeeld wanneer de strategie van het onderzoek zou worden bedreigd door de tegenspraak, wanneer het spoedeisend karakter het verantwoordt, wanneer het onderzoek het nog niet mogelijk heeft gemaakt met voldoende zekerheid de personen die zouden kunnen zijn betrokken te identificeren) van het beginsel zou kunnen afwijken, na een gemotiveerde beslissing die, in alle gevallen, vatbaar zou kunnen zijn voor een jurisdictionele censuur a posteriori.
Les exemples du droit comparé montrent que le déroulement contradictoire de l'expertise pénale n'est nullement impraticable; ils devraient inspirer le droit belge pour qu'il y soit considéré qu'en principe, l'expertise pénale ordonnée en phase préliminaire se déroule de manière contradictoire (ce qui imposerait en particulier au magistrat du ministère public ou au juge d'instruction qui l'a ordonnée d'inviter, comme en matière civile, l'expert à convoquer et entendre les parties dès le début de sa mission, à recueillir leurs dires et réquisitions, et ensuite à leur communiquer ses constatations et de recueillir leurs observations avant de libeller ses conclusions) et que ce ne serait qu'en raison de circonstances exceptionnelles (par exemple, lorsque la stratégie de l'enquête serait menacée par la contradiction, lorsque l'urgence le justifie, lorsque l'enquête n'a pas encore permis d'identifier avec suffisamment de certitude les personnes qui pourraient être concernées) que ledit magistrat pourrait s'écarter du principe, aux termes d'une décision motivée, susceptible, dans tous les cas, de faire l'objet d'une censure juridictionnelle a posteriori.