Traduction de «niet nagelaten openbare » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

niet-openbare prijsvraag voor ontwerpen
concours restreint

Omschrijving: Een zich herhalende of aanhoudende neiging om de genitaliën aan vreemden (doorgaans van de andere sekse) of aan mensen op openbare plaatsen te vertonen, zonder tot nauwer contact uit te nodigen of daarop uit te zijn. Doorgaans, maar niet altijd, bestaat er seksuele opwinding tijdens de vertoning en de handeling wordt meestal gevolgd door masturbatie.
Définition: Tendance récurrente ou persistante à exposer les organes génitaux à des étrangers (en général du sexe opposé) ou à des gens dans des endroits publics, sans désirer ou solliciter un contact plus étroit. Il y a habituellement, mais non constamment, excitation sexuelle au moment de l'exhibition et l'acte est, en général, suivi de masturbation.

ongeval met gespecialiseerd aangedreven voertuig niet voor gebruik op openbare rijweg
accident de véhicule spécialisé motorisé non conçu pour une utilisation sur une chaussée publique

versnelde niet-openbare procedure
appel d'offres restreint accéléré

niet-openbare uitnodiging tot inschrijving
appel à la concurrence restreint | appel d'offres restreint

besloten aanbesteding | niet-openbare aanbesteding
adjudication publique restreinte | adjudication restreinte

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Ons recht heeft niet nagelaten openbare en privé-belangen te verzoenen door een beperking van het eigendomsrecht.
Notre droit ne s'est pas fait faute de concilier intérêts publics et privés en limitant le droit de propriété.

De Internationele museumraad stelt in zijn Ethische beroepscode van 1986 dat een museum geen voorwerpen mag aankopen « wanneer kan worden vermoed dat hun ontdekking tot een vernietiging of recente opzettelijke en niet-wetenschappelijke schade heeft geleid van oude monumenten of archeologische vindplaatsen of indien men heeft nagelaten de eigenaar of de bezetter van het terrein of de bevoegde juridische of openbare autoriteit op de hoogte te brengen » (paragraaf 3.2).
Le Conseil international des musées, dans son Code d'éthique professionnelle de 1986, stipule qu'un musée ne doit pas acheter d'objets « lorsqu'il y a lieu de penser que leur découverte a entraîné une destruction ou un dommage non scientifique ou intentionnel récent pour les anciens monuments ou sites archéologiques ou si l'on a négligé d'aviser le propriétaire ou l'occupant du terrain ou l'autorité juridique ou publique compétente » (paragraphe 3.2).