Traduction de «niet te verzachten straf » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

niet te verzachten straf | onveranderlijke straf
peine incommuable

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het betreft volgende documenten : - een getuigschrift van nationaliteit; - een uittreksel uit de geboorteakte; - een uittreksel uit het strafregister, bedoeld in artikel 596, eerste lid, van het Wetboek van strafvordering, aangevraagd met het oog op een kandidaatstelling voor het mandaat als lid van de Hoge Raad voor de Justitie (artikel 259bis-1, § 1, derde lid, van het Gerechtelijk Wetboek); - een verklaring op erewoord van de kandidaten dat zij - niet zijn veroordeeld door een in kracht van gewijsde gegane veroordeling tot een correctionele werkstraf; - niet in het buitenland zijn veroordeeld door een in kracht van gewijsde gegane veroordeling tot een straf die overeenkomt met een correctionele of criminele straf in België; - documenten om de aanstelling en beroepservaring te staven; Bijkomende inlichtingen kunnen worden verkregen bij de griffie van de Senaat (de heer Peter Vercammen (Tel. : 02-501 78 52) of de heer Louis Nys (Tel. : 02-501 72 26).
Il s'agit des documents suivants : - un certificat de nationalité; - un extrait d'acte de naissance; - un extrait du casier judiciaire prévu à l'article 596, alinéa premier, du Code de procédure pénale, demandé en vue d'une candidature pour le mandat de membre du Conseil supérieur de la Justice (article 259bis-1, § 1, alinéa 3, du Code judiciaire); - une déclaration sur l'honneur des candidats - qu'ils n'ont pas été condamnés par une condamnation coulée en force de chose jugée à une peine de travail correctionnelle; - qu'ils n'ont pas été condamnés à l'étranger par une condamnation coulée en force de chose jugée à une peine de même nature qu'une peine correctionnelle ou criminelle en Belgique; - des documents étayant la désignation et l'expérience professionnelle; Des renseignements complémentaires peuvent être obtenus auprès du greffe du Sénat (M. Peter Vercammen (Tél. : 02-501 78 52) ou M. Louis Nys (Tél. : 02-501 72 26).

»; 2. Schenden de artikelen 35 en 38 van het decreet van 22 maart 2007 tot bevordering van afvalpreventie en -valorisatie in het Waalse Gewest en tot wijziging van het decreet van 6 mei 1999 betreffende de vestiging, de invordering en de geschillen inzake de directe gewestelijke belastingen, zo geïnterpreteerd dat zij een sanctie van strafrechtelijke aard veeleer dan een belasting invoeren, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre de rechter de daarbij ingevoerde bijdrage niet kan matigen, terwijl die laatste een strafrechtelijk karakter zou hebben en het gemeen strafrecht voor de rechter voorziet in de mogelijkheid om de straf aan te passen aan de individuele situatie van de beklaagde en terwijl, krachtens het evenredigheidsbeginsel, de zwaarte van de straf niet onevenredig met het misdrijf mag zijn ?
»; 2. « Les articles 35 et 38 du décret du 22 mars 2007 favorisant la prévention et la valorisation des déchets en Région wallonne et portant modification du décret du 6 mai 1999 relatif à l'établissement, au recouvrement et au contentieux en matière de taxes régionales directes, interprétés comme instaurant une sanction à caractère pénal plutôt qu'un impôt, violent-ils les articles 10, 11 et 172 de la Constitution, combinés avec l'article 6 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, en ce que le juge ne peut pas modérer la contribution qu'ils instaurent alors que celle-ci revêtirait un caractère pénal et que le droit pénal commun prévoit la possibilité pour le juge d'adapter la peine à la situation individuelle du prévenu et alors qu'en vertu du principe de proportionnalité, la gravité de la peine ne peut pas être disproportionnée à l'infraction ?

Vraag nr. 6-364 d.d. 8 januari 2015 : (Vraag gesteld in het Nederlands) In het kader van de straffendifferentiatie werd tijdens de vorige zittingsperiode onder meer het elektronisch toezicht als autonome straf ingevoerd.In een eerste fase zou het de bedoeling zijn dat het elektronisch toezicht als autonome straf en de omzendbrief over elektronisch toezicht voor straffen onder drie jaar nog tijdelijk naast elkaar bestaan.In dat geval is een aanpassing van de omzendbrief vereist om te vermijden dat iemand die de voorwaarden voor het dragen van een enkelband als autonome straf niet naleeft en een vervangende gevangenisstraf krijgt, opnieuw een enkelband zou krijgen op basis van de omzendbrief.
Question n° 6-364 du 8 janvier 2015 : (Question posée en néerlandais) En vue de diversifier les peines, la surveillance électronique entre autres a été instaurée sous la précédente législature comme peine autonome. Dans une première phase, l'objectif serait de faire coexister la surveillance électronique en tant que peine autonome et la circulaire sur la surveillance électronique pour les peines inférieures à trois ans.

­ wanneer de straf door de wet voor het feit bepaald een vrijheidsberovende straf en een geldboete of een van deze straffen is, een geldboete waarvan het minimum zoveel maal 500 frank is als het aantal maanden van het minimum van de vrijheidsberovende straf, zonder lager te mogen zijn dan het minimum door de wet voor het feit bepaald, en waarvan het maximum zoveel maal 2000 frank is als het aantal maanden van het maximum van de vrijheidsberovende straf, waarbij dit laatste niettemin niet lager mag zijn dan het dubbel van het maximum van de geldboete door de wet voor het feit bepaald;
­ lorsque la peine prévue par la loi pour le fait est une peine privative de liberté et une amende ou l'une de ces peines, une amende dont le minimum sera d'autant de fois 500 francs que le nombre de mois du minimum de la peine privative de liberté, sans pouvoir être inférieur au minimum de l'amende prévu par la loi pour le fait, et dont le maximum sera d'autant de fois 2000 francs que le nombre de mois du maximum de la peine privative de liberté, celui-ci ne pouvant toutefois être inférieur au double du maximum de l'amende prévu par la loi pour le fait;

Er wordt niet gepreciseerd of de straf van ten minste vijf jaar slaat op onverschillig welke vrijheidsstraf van op zijn minst vijf jaar, dan wel of daarmee verwezen wordt naar de straf van vijf jaar gevangenis (die een correctionele straf is) of die van vijf jaar opsluiting (die een criminele straf is).
Il n'est pas précisé si la peine d'au moins cinq ans comprend n'importe quelle peine privative de liberté d'une durée d'au moins cinq ans ou si elle vise la peine de cinq ans d'emprisonnement (qui est une peine correctionnelle) ou celle de cinq ans de réclusion (qui est une peine criminelle).

­ wanneer de straf door de wet voor het feit bepaald een vrijheidsberovende straf en een geldboete of een van deze straffen is, een geldboete waarvan het minimum zoveel maal 500 frank is als het aantal maanden van het minimum van de vrijheidsberovende straf, zonder lager te mogen zijn dan het minimum door de wet voor het feit bepaald, en waarvan het maximum zoveel maal 2 000 frank is als het aantal maanden van het maximum van de vrijheidsberovende straf, waarbij dit laatste niettemin niet lager mag zijn dan het dubbel van het maximum van de geldboete door de wet voor het feit bepaald;
­ lorsque la peine prévue par la loi pour le fait est une peine privative de liberté et une amende ou l'une de ces peines, une amende dont le minimum sera d'autant de fois 500 francs que le nombre de mois du minimum de la peine privative de liberté, sans pouvoir être inférieur au minimum de l'amende prévu par la loi pour le fait, et dont le maximum sera d'autant de fois 2 000 francs que le nombre de mois du maximum de la peine privative de liberté, celui-ci ne pouvant toutefois être inférieur au double du maximum de l'amende prévu par la loi pour le fait;

Nochtans krijg ik de indruk dat nogal wat ouders, die de problemen met kinderen niet altijd goed aankunnen, Dafalgan en andere geneesmiddelen gebruiken om het kind te verdoven, om de pijn te verzachten en dat hierbij soms niet op een mensenleven wordt gekeken.
J'ai toutefois l'impression que bon nombre de parents, qui n'arrivent pas toujours à bien gérer les problèmes de leurs enfants, utilisent du Dafalgan et d'autres médicaments pour faire dormir leurs enfants ou pour soulager leurs douleurs, et qu'ils ne font pas toujours attention aux risques vitaux qu'une telle utilisation peut comporter.

Volgens de voorzitter van de Franstalige gevangenisdirecteurs zijn er diverse redenen voor de drieste ontsnappingen: het detentieplan is niet toereikend, er is te weinig psychosociale steun, de straffen worden langer omdat rechters beseffen dat straffen onder de drie jaar amper uitvoering krijgen, de strafuitvoeringsrechtbanken eisen zwaardere inspanningen voor voorwaardelijke invrijheidsstellingen,.Om een overzicht te krijgen van de gevangenen die trachten te ontsnappen, had ik graag per ontsnapte gevangene en in chronologische volgorde van 2005 tot nu volgende gegevens ontvangen: a) Naam, leeftijd en nationaliteit van de ontsnapte gedetineerde; b) Gevangenis waaruit de gevangene is ontsnapt en de omstandigheden van de ontsnapping; c) Feiten waarvoor de gevangene was veroordeeld en de totale straf die de gevangene hiervoor moest uitzitten; d) Het aantal jaar dat de gevangene al van deze straf had uitgezeten; e) Het aantal (al dan niet mislukte) gevangenisontsnappingen dat de gevangene al voor zijn ontsnapping had ondernomen; f) Of de gevangene een opleiding of ander project volgde om de integratie in de maatschappij te bevorderen; g) Hoe vaak de gevangene voor zijn ontsnapping voor de Commissie Voorwaardelijke Invrijheidsstelling of een strafuitvoeringsrechtbank was verschenen en wat hiervan het resultaat was; h) Hoe vaak de gevangene voor zijn ontsnapping penitentiair verlof had gekregen en of daar problemen mee ondervonden werden.
Selon le président des directeurs de prison francophones, ces évasions audacieuses s'expliquent notamment par l'insuffisance des plans de détention ainsi que de l'aide psychosociale des détenus, l'allongement des peines résultant de la conviction des juges que les peines de moins de trois ans ne sont généralement pas appliquées et les efforts plus soutenus qu'auparavant exigés par les tribunaux de l'application des peines avant d'accorder des libérations conditionnelles. Pour me faire une idée du profil des détenus qui tentent de s'évader, je voudrais obtenir les données suivantes depuis 2005, par évadé et dans l'ordre chronologique: a) le nom, l'âge et la nationalité du détenu évadé; b) la prison d'où le détenu s'est évadé et les circonstances de l'évasion; c) les faits pour lesquels le détenu avait été condamné et la peine totale que ce dernier devait purger; d) le nombre d'années déjà purgées dans le cadre de cette peine; e) le nombre de tentatives d'évasion (réussies ou non) déjà entreprises par le détenu avant son évasion; f) la réponse à la question de savoir si le détenu suivait une formation ou un autre projet visant à promouvoir sa réinsertion dans la société; g) le nombre de comparutions du détenu, avant son évasion, devant la commission de libération conditionnelle ou un tribunal de l'application des peines et le résultat de ces comparutions; h) le nombre de congés pénitentiaires obtenus par le détenu avant son évasion et les problèmes éventuellement rencontrés durant ces périodes.

In 1999 heeft mijn voorganger Verwilghen een interne richtlijn uitgevaardigd. Volgens die richtlijn kan genade worden verleend op basis van elke omstandigheid waarmee de rechter geen rekening heeft kunnen houden op het ogenblik van zijn vonnis en die, indien hij daarvan op de hoogte zou zijn geweest, hem had kunnen aanzetten tot het uitspreken van een andere straf of maatregel of tot het niet uitspreken van een straf of maatregel: op basis van nieuwe omstandigheden die ontstaan zijn na de veroordeling; ten uitzonderlijken titel; wanneer er een lange periode is verstreken tussen de veroordeling en de tenuitvoerlegging van de straf, zonder dat die vertraging te wijten is aan de betrokkene zelf en voor zover deze laatste in gunstige zin is geëvolueerd; om `technische redenen' om toe te laten de gevolgen van een onwettige straf teniet te doen.
En 1999, M. Verwilghen a édicté une directive interne selon laquelle une mesure de grâce peut être accordée sur la base de toute circonstance dont le juge n'a pu tenir compte au moment de son jugement et qui, s'il en avait eu connaissance, aurait pu l'inciter à prononcer une autre peine ou mesure ou à ne pas en prononcer ; sur la base de nouvelles circonstances qui sont apparues après le jugement, à titre exceptionnel ; lorsqu'une longue période s'est écoulée entre le jugement et l'exécution de la peine sans que ce retard ne soit imputable à l'intéressé lui-même et pour autant que ce dernier ait évolué positivement ; pour des raisons « techniques » afin de permettre d'annuler les conséquences d'une peine illégale.