Vertaling van "niet-verschijning aanleiding mocht " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa
Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Naar aanleiding van mijn vraag nr. 1180 van 6 april 2016 (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2015-2016, nr. 73) rond het statuut van de bijzondere veldwachters, meer bepaald rond het aantal door de gouverneur erkende en aangestelde bijzondere veldwachters, mocht ik van u vernemen dat het u niet mogelijk was mij een antwoord te bezorgen wegens de beperkte reacties van de diensten van de gouverneurs en de onvolledigheid van de verstrekte gegevens.
La traduction n'est pas encore disponible, vous pouvez consulter le texte original: Naar aanleiding van mijn vraag nr. 1180 van 6 april 2016 (Vragen en Antwoorden, Kamer, 2015-2016, nr. 73) rond het statuut van de bijzondere veldwachters, meer bepaald rond het aantal door de gouverneur erkende en aangestelde bijzondere veldwachters, mocht ik van u vernemen dat het u niet mogelijk was mij een antwoord te bezorgen wegens de beperkte reacties van de diensten van de gouverneurs en de onvolledigheid van de verstrekte gegevens.

Art. 14. In artikel 35, § 4, vijfde lid, van dezelfde wet wordt de zin : « In geval echter van buitenvervolgingstelling, vrijspraak, ontslag van rechtsvervolging of voorwaardelijke veroordeling, beveelt het vonnis of het arrest de teruggave, onder afhouding van de buitengewone kosten waartoe de niet-verschijning aanleiding mocht hebben gegeven». , vervangen als volgt :
Art. 14. Dans l'article 35, § 4, alinéa 5, de la même loi, la phrase « Néanmoins, en cas de renvoi des poursuites, d'acquittement, d'absolution ou de condamnation conditionnelle, le jugement ou l'arrêt en ordonne la restitution, sauf prélèvement des frais extraordinaires auxquels le défaut de se présenter aura pu donner lieu». est remplacé par la phrase :

« Schendt artikel 35, § 4, 5de alinea, van de wet van 20 juli 1990 betreffende de voorlopige hechtenis de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in die mate dat de beklaagde (of inverdenkinggestelde) die zonder wettige reden van verschoning niet is verschenen bij enige proceshandeling en die buiten vervolging wordt gesteld, die wordt vrijgesproken, die ontslag van rechtsvervolging bekomt of die voorwaardelijk wordt veroordeeld de teruggave van de borgstelling bekomt, onder afhouding van de buitengewone kosten waartoe de niet-verschijning aanleiding mocht hebben gegeven, terwijl wanneer het verval van de strafvordering wegens verjaring wordt vastgesteld, de beklaagde geen teruggave van de borgstelling bekomt of kan bekomen ?
« L'article 35, § 4, alinéa 5, de la loi du 20 juillet 1990 relative à la détention préventive viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que le prévenu (ou l'inculpé) qui, sans motif légitime d'excuse, est resté en défaut de se présenter à un acte quelconque de la procédure et qui bénéficie d'un renvoi des poursuites, d'un acquittement, d'une absolution ou d'une condamnation conditionnelle obtient la restitution du cautionnement, sauf prélèvement des frais extraordinaires auxquels le défaut de se présenter aura pu donner lieu, alors que, lorsque l'extinction de l'action publique pour cause de prescription est constatée, le prévenu n'obtient pas ni ne peut obtenir la restitution du cautionnement ?

Het verwijzende rechtscollege vraagt of artikel 35, § 4, vijfde lid, van de wet van 20 juli 1990 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre in geval van buitenvervolgingstelling, vrijspraak, ontslag van rechtsvervolging of voorwaardelijke veroordeling, de teruggave van de borgsom wordt bevolen, onder afhouding van de buitengewone kosten waartoe de niet-verschijning aanleiding mocht hebben gegeven, terwijl in geval van verval van de strafvordering wegens verjaring niet in de teruggave van de borgsom wordt voorzien.
La juridiction a quo demande si l'article 35, § 4, alinéa 5, de la loi du 20 juillet 1990 est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que, en cas de renvoi des poursuites, d'acquittement, d'absolution ou de condamnation conditionnelle, la restitution du cautionnement est ordonnée, sauf prélèvement des frais extraordinaires auxquels le défaut de se présenter aura pu donner lieu, alors qu'en cas d'extinction de l'action publique pour cause de prescription, la restitution du cautionnement n'est pas prévue.

Bovendien geeft de huidige formulering van de Nederlandse tekst van artikel 729 mogelijks aanleiding tot een andere interpretatie, met name zou in de huidige formulering het determinerend criterium voor de toelaatbaarheid van de schriftelijke verschijning de toestand van de zaak op het ogenblik van de inleidingszitting zijn, daar waar het kennelijk de bedoeling van de wetgever is de aard van de zaak zelf als doorslaggevend criterium te nemen (cf. de Franse tekst) en niet louter de staat waarin de zaak zich op het ogenblik van de inleidingszitting bevindt.
En outre, la formulation actuelle du texte néerlandais de l'article 729 proposé prête le flanc à une interprétation différente, selon laquelle le critère déterminant pour l'admissibilité de la déclaration écrite de postulation serait l'état de la cause au moment de l'audience d'introduction, alors que l'intention du législateur est manifestement de prendre comme critère décisif la nature de la cause elle-même (voir le texte français), et non pas purement et simplement l'état de la cause au moment de l'audience d'introduction.

Toen hij in februari 2000 — naar aanleiding van het gedwongen ontslag van parlementsvoorzitter Joseph Sebarenzi Kabuye die het waagde kritiek te hebben op het beleid van de leidende partij FPR van president Paul Kagame — een kritische artikelenreeks publiceerde, mocht Imboni niet langer verschijnen en werd Mushayide ontslagen als voorzitter van de Vereniging voor Rwandese Journalisten.
Lorsqu'il publia une série d'articles critiques en février 2000, après la démission forcée du président du parlement, Joseph Sebarenzi Kabuye, qui aurait osé critiquer la politique du FPR, le parti au pouvoir du président Paul Kagame, le journal Imboni fut interdit de parution et Mushayide fut destitué de son poste de président de l'Association des journalistes rwandais.

« Schenden de artikelen 152 en 185 van het Wetboek van strafvordering, die toestaan een verstekvonnis uit te spreken dat wordt geacht op tegenspraak te zijn gewezen tegen de beklaagde die niet zal zijn verschenen of niet zal zijn vertegenwoordigd naar aanleiding van een vonnis van persoonlijke verschijning maar was verschenen of was vertegenwoordigd op de inleidingszitting, al dan niet in samenhang gelezen met inzonderheid artikel 6 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, ondertekend te Rome op 4 november 1950, goedgekeurd bij de wet van 13 mei 1955, dat onder meer het recht van toegang tot een rechtbank waarborgt alsook het recht om duidelijk te worden geïnformeerd over de regels die op hem worden toegepast, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, ondertekend te Rome op 4 november 1950, goedgekeurd bij de wet van 13 mei 1955,
« Les articles 152 et 185 du Code d'instruction criminelle autorisant la prise d'un jugement par défaut réputé contradictoire contre le prévenu qui n'aura pas comparu ou n'aura pas été représenté à la suite d'un jugement de comparution personnelle mais avait comparu ou était représenté à l'audience d'introduction, lu isolément ou en comparaison notamment avec l'article 6 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, signée à Rome le 4 novembre 1950, approuvée par la loi du 13 mai 1955 garantissant notamment le droit d'accès à un tribunal et le droit d'être informé clairement des règles qui lui sont appliquées, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, considérés isolément ou combinés avec l'article 6 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, signée à Rome le 4 novembre 1950, approuvée par la loi du 13 mai 1955, en ce qu'ils n'autorisent pas le condamné qui a fait défaut après avoir comparu à l'audience d'introduction ou qui y était représenté, à former opposition contre la décision rendue par défaut suite à un jugement de comparution personnelle alors que le prévenu qui a toujours fait défaut et n'a jamais été représenté pourra former opposition contre la décision rendue par défaut à son encontre ? ».

« De meerwaarde gerealiseerd naar aanleiding van de overdrachten van activa in goud voor de uitgifte door de Staat van verzamelaars- of herdenkingsmunten, wordt aan de Staat toegekend ten belope van het niet gebruikte saldo der 2,75 % van het gewicht in goud dat op 1 januari 1987 in de activa van de Bank voorkomt en dat door de Staat mocht worden gebruikt inzonderheid voor de uitgifte van zulke munten krachtens artikel 20bis, tweede lid, van de wet van 24 augustus 1939 op de Nationale Bank van België».
« Est attribuée à l'Etat la plus-value réalisée à l'occasion de cessions d'actifs en or en vue de l'émission de monnaies par l'Etat à des fins numismatiques ou commémoratives, à concurrence du solde non utilisé des 2,75 % du poids de l'or figurant dans les avoirs de la Banque au 1er janvier 1987 et qui pouvait être utilisé par l'Etat notamment en vue de l'émission de monnaies en vertu de l'article 20bis, alinéa 2, de la loi du 24 août 1939 relative à la Banque Nationale de Belgique».