Vertaling van "njw " (Nederlands → Frans) :

Die discriminatie kan op geen enkele objectieve wijze worden verantwoord (cf. H. Uyttersprot, " De wet Breyne: zekerheidsstelling en achterpoorten" , TVV, 2006, 787, nr. 8 e.v.; en S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing " , NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 66).
Cette discrimination ne trouve aucune justification objective (Cf. H. UYTTERSPROT, « De wet Breyne : zekerheidsstelling en achterpoorten », TVV 2006, 787, n° 8 et suivants, et S. MAES, « Wet Breyne : knelpunten bij de toepassing », NJW, n° 175, 30 janvier 2008, p. 66).

Die visie wordt uitdrukkelijk gesteund door de rechtsleer ter zake: " De wetgever zou ter zake, zoals eerder aangehaald, beter opteren voor een gemengd systeem waarbij de aannemer voor het eerste deel van de werken een terugbetalingswaarborg zou stellen en voor het tweede deel een voltooiingswaarborg" (cf Boes, " De notariële verkoopakte in verband met de wetgeving op de ruimtelijke ordening en met de wet van 9 juli 1971 tot regeling van de woningbouw en de verkoop van te bouwen of in aanbouw zijnde woningen" , T. Not., 1973, 202; M. Devroey, De wet Breyne, 2000, 151, nr. 65; en S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing " , NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 67).
C'est cette vision que défend explicitement la doctrine : « Le législateur ferait mieux d'opter, comme indiqué ci-avant, pour un système mixte dans lequel l'entrepreneur donnerait une garantie de remboursement pour la première partie des travaux et une garantie d'achèvement pour la deuxième partie» (Cf. M. BOES, « De notariële verkoopakte in verband met de wetgeving op de ruimtelijke ordening en met de wet van 9 juli 1971 tot regeling van de woningbouw en de verkoop van te bouwen of in aanbouw zijnde woningen », T. Not. 1973, 202 ; M. DEVROEY, De Wet Breyne, 2000, 151, n° 65, et S. MAES, « Wet Breyne : knelpunten bij de toepassing », NJW, n° 175, 30 janvier 2008, p. 67).

(2) PITEUS, K., «Europese executoriale titel», NJW, 27 april 2005, blz. 512-515, randnr.
(2) PITEUS, K., «Europese executoriale titel», NJW, 27 avril 2005, p. 512-515, marginal.

Deze discriminatie kan op geen enkele objectieve wijze worden verantwoord (cf. H. Uyttersprot, " De wet Breyne: zekerheidsstelling en achterpoorten " , TVV, 2006, 787, nr. 8 e.v.; en S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing " , NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 66).
Cette discrimination ne peut se justifier d'aucune manière objective (cf. H. Uyttersprot, " De wet Breyne : zekerheidsstelling en achterpoorten" , TVV, 2006, 787, n° 8 et suiv. ; et S. Maes," Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing" , NJW, n° 175, 30 janvier 2008, p. 66).

Deze visie wordt uitdrukkelijk gesteund in de rechtsleer terzake: " De wetgever zou terzake, zoals eerder aangehaald, beter opteren voor een gemengd systeem waarbij de aannemer voor het eerste deel van de werken een terugbetalingswaarborg zou stellen en voor het tweede deel een voltooiingswaarborg" (cf Boes, " De notariële verkoopakte in verband met de wetgeving op de ruimtelijke ordening en met de wet van 9 juli 1971 tot regeling van de woningbouw en de verkoop van te bouwen of in aanbouw zijnde woningen " , T. Not., 1973, 202; M. Devroey, De wet Breyne, 2000, 151, nr. 65; en S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing " , NJW, nr. 175, 30 januari 2008, p. 67).
C'est cette vision que défend explicitement la doctrine en la matière : le législateur devrait opter pour un système mixte dans lequel l'entrepreneur donnerait une garantie de remboursement pour la première partie des travaux et une garantie d'achèvement pour la deuxième partie » (cf. Boes, " De notariële verkoopakte in verband met de wetgeving op de ruimtelijke ordening en met de wet van 9 juli 1971 tot regeling van de woningbouw en de verkoop van te bouwen of in aanbouw zijnde woningen" , T. Not., 1973, 202 ; M. Devroey, De wet Breyne, 2000, 151, n° 65 ; et S. Maes, " Wet Breyne: knelpunten bij de toepassing" , NJW, n° 175, 30 janvier 2008, p. 67).

Rekening houdend met het recht van verdediging en het recht van eenieder op een eerlijke behandeling van zijn zaak, is het Hof van Cassatie immers van oordeel dat « het gezag van het strafrechtelijk gewijsde er niet aan in de weg staat dat een partij in een later burgerlijk proces de kans moet hebben de gegevens, afgeleid uit het strafgeding, te betwisten in zoverre zij geen partij was in het strafgeding of er niet vrij haar belangen kon laten gelden » (Cass., 2 oktober 1997, Pas., 1997, I, 936; in dezelfde zin, Cass., 24 juni 2002, NjW 2002, p. 353).
Par égard au droit de défense et au droit de toute personne à ce que sa cause soit entendue équitablement, la Cour de cassation estime en effet que « l'autorité de la chose jugée au pénal ne fait pas obstacle à ce que, lors d'un procès civil ultérieur, une partie ait la possibilité de contester les éléments déduits du procès pénal, dans la mesure où elle n'était pas partie à l'instance pénale ou dans la mesure où elle n'a pu librement y faire valoir ses intérêts » (Cass., 2 octobre 1997, Pas. 1997, I, 936; dans le même sens, Cass., 24 juin 2002, NjW 2002, p. 353).