Vertaling van "november 1989 blijkt " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Internationale Overeenkomst betreffende Jute en Juteprodukten van 1989,Genève,3 november 1989
Accord international de 1989 sur le jute et les articles en jute,Genève,le 3 nov.1989

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Uit de parlementaire voorbereiding van artikel 19bis-13, § 3, en artikel 19bis-11, § 1, van de wet van 21 november 1989 blijkt dat die artikelen de overname betreffen van de voorheen bestaande artikelen 79 en 80 van de wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der verzekeringsondernemingen (Parl. St., Kamer, 2001-2002, DOC 50-1716/001, p. 17).
Il ressort des travaux préparatoires de l'article 19bis-13, § 3, et de l'article 19bis-11, § 1, de la loi du 21 novembre 1989 que ces articles reprennent les anciens articles 79 et 80 de la loi du 9 juillet 1975 relative au contrôle des entreprises d'assurances (Doc. parl., Chambre, 2001-2002, DOC 50-1716/001, p. 17).

Uit de parlementaire voorbereiding van de artikelen 79 en 80 van de wet van 9 juli 1975 blijkt dat, op algemene wijze, de wetgever beoogde het gebrek aan dekking van de burgerlijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen, een sector waarin de verzekering verplicht is, te verhelpen; daartoe heeft hij voorzien in de oprichting van een Gemeenschappelijk Waarborgfonds dat tot taak heeft de schade te herstellen die in de in artikel 80 van de wet van 9 juli 1975, thans artikel 19bis-11 van de wet van 21 november 1989, bedoelde gevallen door een motorrijtuig is veroorzaakt.
Il ressort des travaux préparatoires des articles 79 et 80 de la loi du 9 juillet 1975 que, de façon générale, le législateur avait pour objectif de suppléer au défaut de couverture de la responsabilité civile en matière de véhicules automoteurs, secteur dans lequel l'assurance est obligatoire; à cette fin, il a prévu la création d'un Fonds commun de garantie ayant pour mission de réparer les dommages causés par un véhicule automoteur dans les hypothèses visées à l'article 80 de la loi du 9 juillet 1975, actuellement l'article 19bis-11 de la loi du 21 novembre 1989.

Tot staving van wat voorafgaat, zal ik een considerans van een arrest van het Hof van Beroep van Brussel aanhalen, dat dit onderwerp duidelijk bespreekt (Brussel, 2 november 1989, Jaarboek Handelspraktijken 1989 , blz. 160) : « Overwegende dat de lezing van de reclame die op een aanlokkelijke en indringende manier door de appelant voorgesteld is, bijzonder saai blijkt voor de bestemmeling; dat deze laatste, tenzij hij zulks gewoon is of tenzij hij beroepshalve met reclamewedstrijden bezig is, zich slechts rekenschap zal kunnen geven, zelfs al is hij een normaal gewaarschuwd mens, van wat hem wordt voorgesteld na, indien hij daartoe over het geduld en de vrije tijd beschikt, een waarachtige `hindernisloop' te hebben afgelegd; dat hij, bij het einde van de lectuur van de reclameliteratuur van de appelant, zal merken dat, onder het mom van een deelname aan een loterij waarrond de ganse publiciteit is opgezet, men hem in werkelijkheid voorstelt zich op een maandelijks tijdschrift te abonneren of in te tekenen op een jaaralbum; ..».
À l'appui de ce qui précède, je citerai un attendu d'un arrêt de la Cour d'appel de Bruxelles, fort éloquent sur le sujet (Bruxelles, 2 novembre 1989, Annuaire Pratiques du commerce 1989, p. 160) : « Attendu que la lecture des documents publicitaires de l'appelante, présentés d'une manière alléchante et accrochante, se révèle pour son destinataire particulièrement ardue; que ce dernier, à moins d'être un habitué ou un professionnel des concours publicitaires, ne pourra se rendre compte, même s'il est un homme normalement avisé, de ce qu'on lui propose exactement qu'après avoir suivi, s'il en a la patience et le loisir, un véritable `parcours du combattant'; qu'il s'apercevra à l'issue de la lecture de la littérature publicitaire de l'appelante que, sous le couvert d'une participation à un tirage au sort sur lequel toute la publicité est centrée, on lui propose en réalité de s'abonner à une revue mensuelle ou de souscrire à un album annuel; ..».

Overeenkomstig artikel 3, 1, van het internationaal verdrag inzake de rechten van het kind van 20 november 1989 moet het belang van het kind primeren. Het is dus belangrijk dat de minister van Binnenlandse Zaken zijn bevoegdheid gebruikt om een verblijfsrecht te verlenen op grond van artikel 9, derde lid, van de wet van 15 december 1980 wanneer duidelijk blijkt dat een minderjarige zonder bedrog opgevangen wordt door een gezin dat hem grootbrengt en voor zijn opvoeding en levensonderhoud zorgt.
Conformément à l'article 3.1. de la Convention internationale sur les droits de l'enfant du 20 novembre 1989, l'intérêt de l'enfant doit primer; il est donc essentiel que le ministre de l'Intérieur use de sa compétence d'accorder un droit de séjour sur base de l'article 9, alinéa 3, de la loi du 15 décembre 1980 lorsqu'il est manifeste qu'un mineur est accueilli, sans fraude, par une famille qui l'élève et en assume l'éducation et l'entretien.

Daaruit blijkt dat het de bedoeling was om in artikel 19bis -11 van de wet van 21 november 1989 over te nemen wat reeds was bepaald in artikel 80, § 1, van de wet van 9 juli 1975 betreffende de controle der verzekeringsondernemingen, evenwel met wijzigingen die noodzakelijk waren ten gevolge van Europese regelgeving en van rechtspraak van het Hof.
Il en ressort que le but était de reprendre, dans l'article 19bis -11 de la loi du 21 novembre 1989, ce qui était déjà prévu dans l'article 80, § 1, de la loi du 9 juillet 1975 relative au contrôle des entreprises d'assurance, certes avec les modifications qui s'imposaient, eu égard à la réglementation européenne et à la jurisprudence de la Cour.

Uit de feiten in de beide zaken en uit de bewoordingen van de prejudiciële vragen blijkt dat de vragen betrekking hebben op artikel 29bis van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen (hierna W.A.M.), vóór de wijziging ervan bij de wet van 19 januari 2001 tot wijziging van diverse bepalingen betreffende de regeling inzake automatische vergoeding van de schade, geleden door zwakke weggebruikers en passagiers van motorrijtuigen.
Les éléments de fait dans les deux affaires et le libellé des questions préjudicielles font apparaître que ces questions portent sur l'article 29bis de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs (ci-après loi R.C. automobile), avant sa modification par la loi du 19 janvier 2001 modifiant diverses dispositions relatives au régime de l'indemnisation automatique des usagers de la route les plus vulnérables et des passagers de véhicules.

Uit de parlementaire voorbereiding bij de wet van 13 april 1995 tot wijziging van artikel 29bis en tot opheffing van artikel 29ter van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, blijkt dat de wetgever wilde dat artikel 80 van de wet van 9 juli 1975 volledig van toepassing zou zijn op de schadevergoeding bedoeld in artikel 29bis van de W.A.M. :
Il apparaît des travaux préparatoires de la loi du 13 avril 1995 « modifiant l'article 29bis et abrogeant l'article 29ter de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs » que le législateur a voulu que l'article 80 de la loi du 9 juillet 1975 soit pleinement applicable à l'indemnisation visée à l'article 29bis de la loi R.C. automobile :

Het Hof stelt vast dat de n.v. Axa Royale Belge blijkt ervan uit te gaan dat het slachtoffer de bestuurder van het voertuig is, waardoor het krachtens artikel 29bis , § 2, van de voormelde wet van 21 november 1989 van het voordeel van de schadeloosstelling zou worden uitgesloten.
La Cour constate que la s.a. Axa Royale Belge paraît considérer que la victime est le conducteur du véhicule, ce qui l'exclurait du bénéfice de l'indemnisation prévue par l'article 29bis , § 2, de la loi du 21 novembre 1989 précitée.

« Schendt het artikel 22, § 3 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in die zin dat dit artikel de bestuurder, zaakvoerder of vennoot van een vennootschap die eigenaar of houder is van een motorrijtuig aansprakelijk stelt wanneer dit motorrijtuig op de openbare weg of op terreinen, die voor het publiek of slechts voor een zeker aantal personen die het recht hebben om er te komen, toegankelijk zijn, wordt gebracht zonder dat de burgerrechtelijke aansprakelijkheid, waartoe dit motorrijtuig aanleiding kan geven, gedekt was door een verzekering die aan de bepalingen van de wet voldoet en waarvan de werking niet geschorst is, terwijl ingevolge artikel 5 van het Strafwetboek de rechtspersoon strafrechtelijk verantwoordelijk wordt gesteld voor misdrijven die hetzij een intrinsiek verband hebben met de verwezenlijking van zijn doel of de waarneming van zijn belangen, of die û naar blijkt uit de concrete omstandigheden û voor zijn rekening werden gepleegd ?
« L'article 22, § 3, de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce sens que cet article rend responsables les administrateurs, gérants ou associés d'une société propriétaire ou détentrice d'un véhicule automoteur lorsque ce véhicule automoteur est admis à la circulation sur la voie publique ou sur les terrains ouverts au public ou uniquement à un certain nombre de personnes ayant le droit de les fréquenter sans que la responsabilité civile à laquelle il peut donner lieu n'ait été couverte par une assurance répondant aux dispositions de la loi et dont les effets ne sont pas suspendus, alors qu'en vertu de l'article 5 du Code pénal, toute personne morale est pénalement responsable des infractions qui sont intrinsèquement liées à la réalisation de son objet ou à la défense de ses intérêts, ou de celles dont les faits concrets démontrent qu'elles ont été commises pour son compte ?

Gelet op de geldende wettelijke bepalingen en meer in het bijzonder op de wet van 21 november 1989 en het koninklijk besluit van 13 februari 1991, dat een internationaal verzekeringsbewijs oplegt, blijkt het evenwel moeilijk te zijn een verzekeringskaart met een andere kleur te gebruiken voor voertuigen die verzekerd zijn voor het bezoldigde vervoer van personen.
Cependant, étant donné les dispositions légales en cours, et plus particulièrement la loi du 21 novembre 1989 et l'arrêté royal du 13 février 1991 imposant un certificat d'assurance international, il semble difficile d'affecter une carte d'assurance d'une autre couleur aux véhicules assurés pour le transport rémunéré de personnes.