Vertaling van "november 1989 heeft " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Internationale Overeenkomst betreffende Jute en Juteprodukten van 1989,Genève,3 november 1989
Accord international de 1989 sur le jute et les articles en jute,Genève,le 3 nov.1989

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Met de invoeging van artikel 19bis-11 in de wet van 21 november 1989 heeft de wetgever gevolg gegeven aan dat arrest.
Le législateur a donné suite à cet arrêt en insérant l'article 19bis-11 dans la loi du 21 novembre 1989.

De RAAD VAN STATE, afdeling wetgeving, eerste kamer, op 19 januari 1994 door de Vice-Eerste minister en minister van Buitenlandse Zaken verzocht hem van advies te dienen over een voorontwerp van wet « houdende goedkeuring van de Internationale Overeenkomst van 1989 inzake jute en juteprodukten, en Bijlagen A en B, gedaan te Genève op 3 november 1989 », heeft op 3 februari 1994 het volgend advies gegeven :
Le CONSEIL D'ÉTAT, section de législation, première chambre, saisi par le Vice-Premier ministre et ministre des Affaires étrangères, le 19 janvier 1994, d'une demande d'avis sur un avant-projet de loi « portant approbation de l'Accord international de 1989 sur le jute et les articles en jute, et Annexes A et B, faits à Genève le 3 novembre 1989 », a donné le 3 février 1994 l'avis suivant :

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 30 juni 2016 in zake het Vlaamse Gewest tegen het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 juli 2016, heeft het Hof van Cassatie de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-13, § 3 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen de artikelen 10 en 11 Grondwet, indien het in die zin geïnterpreteerd wordt dat, naast de primaire schadelijder van een ongeval veroorzaakt door een niet-geïdentificeerd voertuig, ook de secundaire schadelijder de mogelijkheid ontzegd kan worden vergoeding voor materiële schade van het gemeenschappelijk waarborgfonds te verkrijgen, aangezien dergelijke interpretatie immers een ongelijkheid creëert in hoofde van de groep van secundaire schadelijders, omdat slachtoffers van een schadegeval dat veroorzaakt wordt door een bestuurder die geconfronteerd wordt met een toevallig feit dat tegelijkertijd een niet-geïdentificeerd voertuig is, enkel recht hebben op vergoeding van de lichamelijke schade, terwijl de slachtoffers van een schadegeval dat veroorzaakt wordt door een bestuurder die geconfronteerd wordt met een zuiver toevallig feit recht hebben op integrale vergoeding van zowel lichamelijke als materiële schade ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par arrêt du 30 juin 2016 en cause de la Région flamande contre le Fonds commun de garantie belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 15 juillet 2016, la Cour de cassation a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 19bis-13, § 3 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, s'il est interprété en ce sens que, outre la personne lésée primaire par un accident causé par un véhicule non identifié, la personne lésée secondaire est aussi privée de la possibilité d'obtenir une indemnisation du dommage matériel de la part du Fonds commun de garantie, dès lors qu'une telle interprétation crée en effet une inégalité dans le chef des personnes lésées secondaires parce que les victimes d'un sinistre causé par un conducteur qui est confronté à un cas fortuit qui est aussi un véhicule non identifié ne peuvent prétendre qu'à l'indemnisation du dommage corporel, alors que les victimes d'un sinistre qui est causé par un conducteur qui est confronté à un simple cas fortuit peuvent prétendre à l'indemnisation intégrale tant du dommage corporel que du dommage matériel ?

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 10 juni 2016 in zake Quentin Dantinnes tegen Henri Rasetta en de tussenkomende partijen, de nv « Generali Belgium » en de nv « AG Insurance », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 22 juni 2016, heeft de Politierechtbank Henegouwen, afdeling Charleroi, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Is een verschil in behandeling tussen de eigenaars en bestuurders van bij het ongeval betrokken voertuigen, die, op grond van artikel 3 van de wet van 21 november 1989, de vergoeding, ten laste van hun verzekeraar van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen, van de aan hun voertuig veroorzaakte schade zou worden ontzegd, enerzijds, en de benadeelde derden die, ten laste van de verzekeraars van de betrokken voertuigen, recht zouden hebben op de vergoeding van hun lichamelijke letsels maar ook van hun materiële schade, anderzijds, verantwoord in het licht van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 10 juin 2016 en cause de Quentin Dantinnes contre Henri Rasetta et les parties intervenantes, la SA « Generali Belgium » et la SA « AG Insurance », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 22 juin 2016, le Tribunal de police du Hainaut, division Charleroi, a posé la question préjudicielle suivante : « Une différence de traitement entre les propriétaires et conducteurs des véhicules impliqués dans l'accident, qui se verraient privés, en vertu de l'article 3 de la loi du 21 novembre 1989, de l'indemnisation, à charge de leur assureur de la responsabilité civile automobile, des dommages causés à leur véhicule, d'une part, les tiers lésés qui auraient droit, à charge des assureurs des véhicules impliqués, à la réparation de leurs lésions corporelles mais aussi de leur dommage matériel, d'autre part, est-elle justifiée au regard des articles 10 et 11 de la Constitution ?

G. tegen de nv « Axa Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 21 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Ieper, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-11 § 2 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen, ingevoegd bij artikel 7 van de wet van 22 augustus 2002 - op die manier geïnterpreteerd dat de gelijkmatige (' in gelijke mate ') verdeling van de schadelast onder de verzekeraars tegenstelbaar is ten aanzien van de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt - de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen dat niet op een objectief criterium berust en niet redelijk verantwoord is en meer bepaald tussen enerzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij alle bij het ongeval betrokken voertuigen zijn geïdentificeerd en anderzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij één of meerdere bij het ongeval betrokken voertuigen niet zijn geïdentificeerd, terwijl van die laatste voertuigen niet kan worden gezegd dat hun aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt ?
G. contre la SA « Axa Belgium », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 21 mai 2015, le Tribunal de première instance de Flandre occidentale, division Ypres, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 19bis-11, § 2 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, inséré par l'article 7 de la loi du 22 août 2002 - interprété en ce sens que la répartition par parts égales de l'indemnisation entre les assureurs est opposable aux conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage en cas d'accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident -, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il est établi une différence de traitement qui n'est ni fondée sur un critère objectif ni raisonnablement justifiée et plus précisément entre, d'une part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel tous les véhicules impliqués dans l'accident ont été identifiés et, d'autre part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel un ou plusieurs véhicules impliqués dans l'accident n'ont pas été identifiés, alors qu'il ne peut être affirmé que la responsabilité de ces derniers véhicules n'est indubitablement pas engagée ?

De wetgever heeft integendeel een duidelijke scheiding gemaakt tussen, enerzijds, artikel 19bis-11, § 1, van de wet van 21 november 1989, waar de gevallen worden opgesomd waarin dat Fonds dient op te treden, waaronder het geval waarin het voertuig dat het ongeval heeft veroorzaakt niet geïdentificeerd is, en, anderzijds, artikel 19bis-11, § 2, waarin een vergoedingsplicht wordt opgelegd aan de verzekeraars bij een ongeval waarbij meerdere voertuigen zijn betrokken en niet kan worden vastgesteld wie het ongeval heeft veroorzaakt.
Au contraire, le législateur a établi une nette distinction entre, d'une part, l'article 19bis-11, § 1, de la loi du 21 novembre 1989, qui énumère les cas dans lesquels ce Fonds doit intervenir, parmi lesquels le cas où le véhicule qui a causé l'accident n'est pas identifié, et, d'autre part, l'article 19bis-11, § 2, qui impose une obligation d'indemnisation aux assureurs dans le cas d'un accident dans lequel plusieurs véhicules sont impliqués et où il n'est pas possible de déterminer celui qui a causé l'accident.

Een derde vergadering van 16 tot 20 november 1987 besliste om tot een onderhandelingsconferentie over te gaan, dewelke op 13 tot 24 juni 1988 en 20 tot 24 februari 1989 heeft plaatsgehad en op de goedkeuring van een ontwerpstatuut voor een internationale studiegroep voor koper heeft uitgemond.
Une troisième réunion du 16 au 20 novembre 1987 décida de procéder à une conférence de négociation, laquelle se tint du 13 au 24 juin 1988 et du 20 au 24 février 1989 et a abouti à l'approbation d'un projet de statuts d'un Groupe d'étude international pour le cuivre.

Antwoord : Noch het UNO-Verdrag inzake de rechten van het kind, aangenomen te New-York op 20 november 1989 en bekrachtigd bij de wet van 25 november 1991 (Belgisch Staatsblad van 17 januari 1992), noch het eerste Belgische rapport dat in uitvoering van artikel 44 van het voornoemde verdrag aan het UNO-Comité van de rechten van het kind werd voorgelegd, noch de besluiten en aanbevelingen (« concluding observations ») die het UNO-Comité op 9 juni 1995 betreffende dat rapport heeft uitgebracht, hebben betrekking op de fiscaliteit.
Réponse : Ni la Convention ONU relative aux droits de l'enfant, adoptée à New-York le 20 novembre 1989 et confirmée par la loi du 25 novembre 1991 (Moniteur belge du 17 janvier 1992), ni le premier rapport, conformément à l'article 44 de la convention précitée, au Comité ONU des droits de l'enfant, ni les décisions et recommandations (« concluding observations ») que le Comité ONU a publiées le 9 juin 1995 suite à ce rapport n'ont trait à la fiscalité.

Die historische gebeurtenis van 9 november 1989 heeft ertoe geleid dat de twee delen en de bevolkingen van een continent werden herenigd. Tegelijkertijd werden echter de institutionele kaart van Europa en het lot, de rol en de geografische omvang van de economische, militaire en politieke instellingen die na de Tweede Wereldoorlog werden opgericht en ons continent gedurende veertig jaar hebben gestructureerd, radicaal overhoop gehaald.
Cet événement historique du 9 novembre 1989 a permis de réunir les deux parties et les populations d'un même continent mais a aussi bouleversé radicalement la carte institutionnelle de l'Europe, le sort, le rôle et l'étendue géographique des institutions économiques, militaires et politiques mises en place à la suite de la seconde guerre mondiale et qui ont structuré la vie de notre continent pendant quarante ans.