Vertaling van "november 2005 waarbij het hof had geoordeeld " (Nederlands → Frans) :

Die bepaling is ingevoegd bij de wet van 1 juli 2006 « tot wijziging van de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek met betrekking tot het vaststellen van de afstamming en de gevolgen ervan », ingevolge het arrest nr. 171/2005 van 23 november 2005, waarbij het Hof had geoordeeld dat artikel 335, § 2, van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het van toepassing is op de meerderjarige kinderen die met succes het vaderschap hebben betwist, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, nadat het had vastgesteld dat het « niet verantwoord [was] dat artikel 335, § 2, van het Burgerlijk Wetboek aan het meerderjarig kind dat met succes het vaderschap heeft betwist, zonder meer verbiedt zijn oorspronkelijke naam te behouden » (B.7).
Cette disposition a été insérée par la loi du 1 juillet 2006 « modifiant des dispositions du Code civil relatives à l'établissement de la filiation et aux effets de celle-ci », à la suite de l'arrêt n° 171/2005 du 23 novembre 2005, par lequel la Cour avait jugé qu'en ce qu'il s'applique aux enfants majeurs ayant agi avec fruit en contestation de paternité, l'article 335, § 2, du Code civil viole les articles 10 et 11 de la Constitution, après avoir constaté qu'il n'était « pas justifié que l'article 335, § 2, du Code civil interdise, purement et simplement, à l'enfant majeur qui a agi avec fruit en contestation de paternité de conserver son nom d'origine » (B.7).

In zijn arrest nr. 77/93 van 3 november 1993, waarbij dat beroep werd verworpen, heeft het Hof geoordeeld :
Par son arrêt n° 77/93 du 3 novembre 1993, portant rejet de ce recours, la Cour a jugé :

Bij zijn arrest nr. 77/93 van 3 november 1993, waarbij dat beroep werd verworpen, heeft het Hof geoordeeld :
Par son arrêt n° 77/93 du 3 novembre 1993, portant rejet de ce recours, la Cour a jugé :

Hij steunt daarvoor op de arresten van het Hof van Cassatie van 1 februari 2005 (Arr. Cass., 2005, nr. 64) en 27 april 2016 (P.15.1468.F), waarin is geoordeeld dat de verplichting om die examens af te leggen en onderzoeken te ondergaan teneinde het herstel in het recht tot sturen te verkrijgen, een beveiligingsmaatregel is die van toepassing is vanaf de inwerkingtreding van de wet die daarin voorziet, waarbij artikel 2 van het Strafwetboek alleen betrekking heeft op de eigenlijke straffen en niet op de beveiligingsmaatregelen die de bescherming van het algemeen belang beogen.
Il se fonde à cet égard sur les arrêts de la Cour de cassation des 1 février 2005 (Pas., 2005, n° 64) et 27 avril 2016 (P.15.1468.F) qui ont jugé que l'obligation de se soumettre à ces examens avant d'obtenir la réintégration dans le droit de conduire constitue une mesure de sûreté applicable dès l'entrée en vigueur de la loi qui les prévoit, l'article 2 du Code pénal concernant uniquement les peines proprement dites et non les mesures de sûreté qui visent à la protection de l'intérêt général.

De problematiek van de organieke eenheid van de twee afdelingen kwam echter opnieuw ter sprake naar aanleiding van het arrest Procola/Luxemburg van het Europees Hof voor de rechten van de mens, waarbij, met betrekking tot de Luxemburgse Raad van State, vastgesteld werd dat organisatorisch niet kon uitgemaakt worden of de administratiefrechterlijke tak wel volledig onafhankelijk had geoordeeld.
Le problème de l'unité organique des deux sections allait cependant ressurgir à l'occasion de l'arrêt Procola/Luxembourg, de la Cour européenne des droits de l'homme, qui a conclu, s'agissant du Conseil d'État luxembourgeois, à l'impossibilité de déterminer sur le plan organisationnel si la branche juridictionnelle administrative avait statué en toute indépendance.

(4) Zie bijvoorbeeld het recente arrest van het hof van beroep te Gent (Gent, 10 november 2005) waarbij gesteld wordt dat een ex-dokwerker in een civiele zaak van 13 000 euro, waarin elk onderdeel wordt betwist, op een niet-noodzakelijke wijze beroep heeft gedaan op een advocaat en bijgevolg geen vergoeding voor de gerechtskosten toekent (JK, 7 december 2005).
(4) Voir, par exemple, l'arrêt récent de la cour d'appel de Gand (Gand, 10 novembre 2005) qui dispose que, dans une affaire civile de 13 000 euros dont chaque élément est contesté, un ancien travailleur portuaire a fait inutilement appel à un avocat et que, partant, aucune indemnité n'a été octroyée pour les frais de défense (JK, 7 décembre 2005).