De verzoekende partij in de zaak nr. 4779 bekritiseert het vage en algemene karakter van de bewoordingen van de voorschriften van de artikelen 3 en 6 van de wet van 20 december 2002, zowel ten aanzien van het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie (eerste middel) als ten aanzien van het wettigheidsbeginsel in strafzaken (derde en vierde middel, beperkt tot artikel 3).
La partie requérante dans l'affaire n° 4779 critique le caractère vague et général du libellé des prescriptions des articles 3 et 6 de la loi du 20 décembre 2002 et ce tant au regard des principes d'égalité et de non-discrimination (premier moyen) qu'au regard du principe de légalité en matière pénale (troisième et quatrième moyens limités à l'article 3).