Het spreekt vanzelf dat die 500 000 personen die om familiale of professionele redenen in het buitenland moesten gaan wonen, geen tweederangsburgers mogen worden. Het kan niet zijn dat zij, omdat zij geografisch gezien niet meer bij België horen, niet langer dezelfde politieke inspraak en keuzevrijheid krijgen waarover anderen met dezelfde nationaliteit wel beschikken, louter omdat zij in België wonen.
Il est évident que ces 500 000 personnes que les vicissitudes familiales ou professionnelles de la vie ont contraint à s'expatrier ne peuvent devenir des citoyens de seconde zone qui, par le simple effet de l'éloignement géographique, resteraient privés de la possibilité de s'exprimer et de faire volontairement et activement des choix politiques que les mêmes nationaux, par le simple fait de leur résidence en Belgique, peuvent exercer sans problème.