Daarbij ging het in de regel niet zozeer om strijdigheid met de orde, maar wel om politieke stellingnamen die voor sommigen of voor de gevestigde machten misschien wel onaangenaam of kwetsend zouden kunnen overkomen, maar die in een volwassen parlementaire democratie alvast uitgesproken moeten kunnen worden in het parlement en waaromtrent een debat moet kunnen worden gevoerd.
En l'occurrence, il ne s'agissait en général pas vraiment de mots contraires à l'ordre, mais bien de prises de position politiques qui auraient probablement pu paraître désagréables ou blessantes pour certains ou pour les pouvoirs en place, mais qui doivent certainement pouvoir être formulées dans une démocratie parlementaire adulte et faire l'objet d'un débat.
