De eerste daarvan heeft betrekking op de vraag of de in het geding zijnde bepaling strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij de schadevergoedingsregeling waarin zij voorziet zou be
perken tot enkel de ongevallen die zich voordoen op een plaats die toegankelijk is voor het verkeer, in de zin van artikel 2, § 1, van de voormelde wet van 21 november 1989, namelijk de openbare weg, terreinen die toegankelijk zijn voor het publiek en terreinen die slechts toegankelijk zijn voor een zeker aantal per
sonen die het recht hebben ...[+++] om er te komen, met uitsluiting van de ongevallen die zich voordoen op een eigen bedding van de N.M.B.S.
La première porte sur le point de savoir si la disposition en cause n'est pas contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'elle limiterait le régime d'indemnisation qu'elle prévoit aux seuls accidents survenus sur un lieu accessible à la circulation, au sens de l'article 2, § 1, de la loi du 21 novembre 1989 précitée, à savoir la voie publique, les terrains ouverts au public et les terrains non publics mais ouverts à un certain nombre de personnes ayant le droit de les fréquenter, à l'exclusion des accidents qui se sont produits sur un site propre de la S.N.C. B.